Целлюлозын эфирийн үйлдвэрлэл, судалгааны түүх

Целлюлозын эфир нь 19-р зууны сүүлчээс үүссэн үйлдвэрлэл, судалгааны урт түүхтэй. Анхны целлюлозын эфир болох этилийн целлюлозыг 1860-аад онд Британийн химич Александр Паркес бүтээжээ. 1900-аад оны эхээр Германы химич Артур Эйхенгрюн өөр нэг целлюлозын эфир болох метил целлюлозыг бүтээжээ.

20-р зууны үед целлюлозын эфирийн үйлдвэрлэл, судалгаа ихээхэн өргөжсөн. 1920-иод онд карбоксиметил целлюлоз (CMC) нь усанд уусдаг целлюлозын эфир хэлбэрээр бүтээгдсэн. Үүний дараа 1930-аад онд гидроксиэтил целлюлоз (HEC), 1950-иад онд гидроксипропил метил целлюлоз (HPMC) бий болсон. Эдгээр целлюлозын эфирийг өнөөдөр хүнс, эм зүй, гоо сайхны бүтээгдэхүүн, барилга зэрэг олон салбарт өргөнөөр ашиглаж байна.

Хүнсний үйлдвэрт целлюлозын эфирийг өтгөрүүлэгч, эмульгатор, тогтворжуулагч болгон ашигладаг. Тэдгээрийг ихэвчлэн салат, зайрмаг, гурилан бүтээгдэхүүн зэрэг бүтээгдэхүүнд ашигладаг. Эмийн үйлдвэрт целлюлозын эфирийг шахмал, капсулд холбогч, задлагч, бүрэх бодис болгон ашигладаг. Гоо сайхны салбарт тэдгээрийг тос, нойтон жинд өтгөрүүлэгч бодис, эмульгатор болгон ашигладаг. Барилгын салбарт целлюлозын эфирийг цемент, зуурмагт ус хадгалах бодис, ажиллах чадварыг сайжруулагч болгон ашигладаг.

Целлюлозын эфирийн судалгаа өнөөг хүртэл үргэлжилсээр байгаа бөгөөд сайжруулсан шинж чанар, үйл ажиллагаа бүхий шинэ, сайжруулсан целлюлозын эфирийг хөгжүүлэхэд анхаарлаа хандуулж байна. Технологийн дэвшил нь ногоон уусгагчийг ашиглан ферментийн өөрчлөлт, химийн өөрчлөлт гэх мэт целлюлозын эфирийг үйлдвэрлэх шинэ аргыг боловсруулахад хүргэсэн. Целлюлозын эфирийн судалгаа, хөгжүүлэлт нь ирэх жилүүдэд эдгээр олон талт материалын шинэ хэрэглээ, зах зээлд хөтлөх төлөвтэй байна.