Polyanionic cellulose (PAC) lan sodium carboxymethyl cellulose (CMC) minangka rong jinis eter selulosa sing nduweni struktur lan sifat kimia sing padha, nanging beda ing sawetara aspek penting.

PAC minangka eter selulosa sing larut ing banyu sing nduweni tingkat substitusi sing dhuwur, tegese akeh gugus karboksimetil ditempelake ing balung mburi selulosa. PAC umume digunakake minangka viscosifier lan nyuda mundhut cairan ing cairan pengeboran minyak amarga sifat retensi, stabilitas, lan penebalan banyu sing apik banget.

CMC, ing tangan liyane, minangka eter selulosa larut banyu sing akeh digunakake minangka thickener, binder, lan stabilizer ing macem-macem industri, kalebu panganan, farmasi, kosmetik, lan produksi kertas. CMC diprodhuksi dening reaksi selulosa karo asam monochloroacetic kanggo ngenalake gugus karboksimetil menyang tulang punggung selulosa. Tingkat substitusi CMC luwih murah tinimbang PAC, nanging isih menehi retensi banyu, stabilitas, lan sifat penebalan sing apik.

Sanajan PAC lan CMC minangka eter selulosa kanthi sifat sing padha, beda-beda ing sawetara aspek penting. Contone, PAC biasane digunakake ing industri pengeboran lenga amarga tingkat dhuwur saka substitusi lan sifat abang mundhut adi banget, nalika CMC digunakake ing sawetara luwih akeh saka industri amarga jurusan ngisor substitusi lan versatility ing macem-macem aplikasi.

Sakabèhé, PAC lan CMC minangka eter selulosa sing penting kanthi sifat lan aplikasi sing unik. Nalika PAC utamané dipigunakaké ing industri pengeboran lenga, CMC wis sawetara luwih akeh saka aplikasi ing macem-macem industri amarga versatility lan tingkat ngisor substitusi.