تفاوت بین عملکرد متیل سلولز اتر و فیبر لیگنین چیست؟

تفاوت بین عملکرد متیل سلولز اتر و فیبر لیگنین چیست؟

پاسخ: مقایسه عملکرد بین اتر متیل سلولز و فیبر لیگنین در جدول نشان داده شده است

 مقایسه عملکرد بین اتر متیل سلولز و فیبر لیگنین

در استفاده از متیل سلولز و کربوکسی متیل سلولز به چه نکاتی باید توجه کرد؟

پاسخ: (1) هنگام استفاده از آب گرم برای حل کردن سلولز، قبل از استفاده باید کاملاً خنک شود. دمای مورد نیاز برای انحلال کامل و شفافیت ایده آل به نوع سلولز بستگی دارد.

(2) دمای مورد نیاز برای به دست آوردن ویسکوزیته کافی

کربوکسی متیل سلولز≤25℃، متیل سلولز≤20℃

(3) سلولز را به آرامی و به طور یکنواخت داخل آب الک کنید و هم بزنید تا همه ذرات خیس بخورند و سپس هم بزنید تا تمام محلول سلولز کاملاً شفاف و شفاف شود. آب را مستقیم داخل سلولز نریزید و مقدار زیادی سلولز را که مرطوب شده و به صورت توده یا گلوله در آمده است مستقیماً به ظرف اضافه نکنید.

(4) قبل از اینکه پودر سلولز با آب خیس شود، مواد قلیایی را به مخلوط اضافه نکنید، اما پس از پراکندگی و خیساندن، می توان مقدار کمی محلول آبی قلیایی (pH8~10) برای تسریع در انحلال اضافه کرد. موارد قابل استفاده عبارتند از: محلول آبی هیدروکسید سدیم، محلول آبی کربنات سدیم، محلول آبی بی کربنات سدیم، آب آهک، آب آمونیاک و آمونیاک آلی و غیره.

(5) اتر سلولز تیمار شده با سطح پراکندگی بهتری در آب سرد دارد. اگر مستقیماً به محلول قلیایی اضافه شود، عملیات سطحی با شکست مواجه می شود و باعث تراکم می شود، بنابراین باید مراقبت بیشتری انجام شود.

خواص متیل سلولز چیست؟

پاسخ: (1) وقتی بالای 200 درجه سانتیگراد گرم شود، ذوب شده و تجزیه می شود. محتوای خاکستر در هنگام سوزاندن حدود 0.5٪ است و هنگامی که با آب به دوغاب تبدیل می شود خنثی است. در مورد ویسکوزیته آن، به درجه پلیمریزاسیون بستگی دارد.

(2) حلالیت در آب با دما نسبت معکوس دارد، دمای بالا حلالیت کم دارد، دمای پایین حلالیت بالایی دارد.

(3) می توان آن را در مخلوط آب و حلال های آلی مانند متانول، اتانول، اتیلن گلیکول، گلیسیرین و استون حل کرد.

(4) هنگامی که نمک های فلزی یا الکترولیت های آلی در محلول آبی آن وجود دارد، محلول همچنان می تواند پایدار بماند. هنگامی که الکترولیت به مقدار زیاد اضافه می شود، ژل یا رسوب ایجاد می شود.

(5) فعالیت سطحی دارد. به دلیل وجود گروه های آبدوست و آبگریز در مولکول های خود، عملکردهای امولسیون سازی، کلوئید محافظ و پایداری فاز را دارد.

(6) ژل شدن داغ. هنگامی که محلول آبی به دمای معینی (بالاتر از دمای ژل) می رسد، تا زمانی که ژل یا رسوب پیدا کند، کدر می شود و باعث می شود محلول ویسکوزیته خود را از دست بدهد، اما پس از سرد شدن می تواند به حالت اولیه برگردد. دمایی که در آن ژل شدن و رسوب رخ می دهد به نوع محصول، غلظت محلول و سرعت گرمایش بستگی دارد.

(7) pH پایدار است. ویسکوزیته محلول آبی به راحتی تحت تأثیر اسید و قلیایی قرار نمی گیرد. پس از افزودن مقدار قابل توجهی قلیایی، صرف نظر از درجه حرارت بالا یا دمای پایین، باعث تجزیه یا شکافتن زنجیره نمی شود.

(8) پس از خشک شدن محلول بر روی سطح، می تواند یک فیلم شفاف، سخت و الاستیک تشکیل دهد که در برابر حلال های آلی، چربی ها و روغن های مختلف مقاوم است. وقتی در معرض نور قرار می گیرد زرد یا کرکی نمی شود و می توان آن را دوباره در آب حل کرد. اگر فرمالدئید به محلول اضافه شود یا پس از درمان با فرمالدئید، فیلم در آب نامحلول است، اما همچنان می تواند تا حدی منبسط شود.

(9) ضخیم شدن. این می تواند آب و سیستم های غیر آبی را غلیظ کند و عملکرد ضد افتادگی خوبی دارد.

(10) ویسکوزیته. محلول آبی آن دارای چسبندگی قوی است که می تواند چسبندگی سیمان، گچ، رنگ، رنگدانه، کاغذ دیواری و غیره را بهبود بخشد.

(11) تعلیق. می توان از آن برای کنترل انعقاد و رسوب ذرات جامد استفاده کرد.

(12) محافظت از کلوئید و بهبود پایداری کلوئید. می تواند از تجمع و انعقاد قطرات و رنگدانه ها جلوگیری کند و به طور موثر از بارش جلوگیری کند.

(13) احتباس آب. محلول آبی ویسکوزیته بالایی دارد. هنگامی که به ملات اضافه می شود، می تواند محتوای آب بالایی را حفظ کند، که به طور موثر از جذب بیش از حد آب توسط بستر (مانند آجر، بتن و غیره) جلوگیری می کند و سرعت تبخیر آب را کاهش می دهد.

(14) مانند سایر محلول های کلوئیدی، توسط تانن ها، رسوب دهنده های پروتئینی، سیلیکات ها، کربنات ها و غیره جامد می شود.

(15) می توان آن را با کربوکسی متیل سلولز به هر نسبتی برای به دست آوردن جلوه های ویژه مخلوط کرد.

(16) عملکرد ذخیره سازی محلول خوب است. اگر بتوان آن را در حین آماده سازی و نگهداری تمیز نگه داشت، می توان آن را برای چندین هفته بدون تجزیه نگهداری کرد.

توجه: متیل سلولز یک محیط رشد برای میکروارگانیسم ها نیست، اما اگر به میکروارگانیسم ها آلوده شود، مانع از تکثیر آنها نمی شود. و ویسکوزیته در این زمان کاهش می یابد. همچنین می تواند باعث شکاف در عوامل اکسید کننده، به ویژه در محلول های قلیایی شود.

اثر اصلی کربوکسی متیل سلولز (CMC) بر گچ چیست؟

پاسخ: کربوکسی متیل سلولز (CMC) عمدتاً نقش غلیظ کننده و چسبنده را ایفا می کند و اثر احتباس آب مشخص نیست. اگر در ترکیب با عامل نگهدارنده آب استفاده شود، می تواند دوغاب گچ را ضخیم و غلیظ کند و عملکرد ساختمانی را بهبود بخشد، اما کربوکسی متیل سلولز سلولز پایه گیرش گچ را به تاخیر می اندازد یا حتی جامد نمی شود و استحکام به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. ، بنابراین میزان استفاده باید به شدت کنترل شود.