Zagęszczające działanie eteru celulozy

Eter celulozynadaje mokrej zaprawie doskonałą lepkość, co może znacznie zwiększyć zdolność wiązania mokrej zaprawy z warstwą podstawową i poprawić właściwości przeciwzaciekowe zaprawy. Znajduje szerokie zastosowanie w zaprawach tynkarskich, systemach ociepleń ścian zewnętrznych oraz zaprawach wiążących cegły. Zagęszczające działanie eteru celulozy może również zwiększyć jednorodność i zdolność antydyspersyjną świeżo wymieszanych materiałów na bazie cementu, zapobiegać rozwarstwianiu, segregacji i krwawieniu zaprawy i betonu i może być stosowany w betonie włóknistym, betonie podwodnym i betonie samozagęszczalnym .

Eter celulozy zwiększa lepkość materiałów na bazie cementu w stosunku do lepkości roztworu eteru celulozy. Do oceny lepkości roztworu eteru celulozy zwykle stosuje się wskaźnik „lepkości”. Lepkość eteru celulozy ogólnie odnosi się do roztworu eteru celulozy o określonym stężeniu (np. 2%). Prędkość (lub prędkość obrotowa, np. 20 obr./min.), wartość lepkości zmierzona za pomocą określonego przyrządu pomiarowego (takiego jak wiskozymetr rotacyjny).

Lepkość jest ważnym parametrem oceny działania eteru celulozy. Im wyższa lepkość roztworu eteru celulozy, tym lepsza lepkość materiałów na bazie cementu, tym lepsza przyczepność do podłoża oraz silniejsze właściwości przeciwzaciekowe i antydyspersyjne. Jeżeli jego lepkość będzie zbyt duża, będzie to miało wpływ na płynność i użytkowość materiałów cementowych (np. przyklejanie noży tynkarskich podczas wykonywania zaprawy tynkarskiej). Dlatego lepkość eteru celulozy stosowanego w zaprawie wymieszanej na sucho wynosi zwykle 15 000 ~ 60 000 mPa. S-1, zaprawa samopoziomująca i beton samozagęszczalny, które wymagają większej płynności, wymagają mniejszej lepkości eteru celulozy.

Ponadto zagęszczające działanie eteru celulozy zwiększa zapotrzebowanie materiałów na bazie cementu na wodę, zwiększając w ten sposób wydajność zaprawy.

Lepkość roztworu eteru celulozy zależy od następujących czynników:

Masa cząsteczkowa (lub stopień polimeryzacji) i stężenie eteru celulozy, temperatura roztworu, szybkość ścinania i metoda badania.

1. Im wyższy stopień polimeryzacji eteru celulozy, tym większa masa cząsteczkowa i wyższa lepkość jego wodnego roztworu;

2. Im większa jest dawka (lub stężenie) eteru celulozy, tym większa jest lepkość jego wodnego roztworu, jednak przy jego stosowaniu należy zachować ostrożność, aby wybrać odpowiednią dawkę, aby nie wpłynąć na właściwości użytkowe zaprawy i betonu w przypadku dawka jest zbyt wysoka;

3. Podobnie jak większość cieczy, lepkość roztworu eteru celulozy będzie spadać wraz ze wzrostem temperatury, a im wyższe stężenie eteru celulozy, tym większy wpływ temperatury;

4. Roztwór eteru celulozy jest zwykle pseudoplastikiem, który ma właściwość rozrzedzania pod wpływem ścinania. Im większa szybkość ścinania podczas badania, tym niższa lepkość.

Dlatego spójność zaprawy zostanie zmniejszona pod wpływem siły zewnętrznej, co jest korzystne dla zdzierającej konstrukcji zaprawy, dzięki czemu zaprawa może mieć jednocześnie dobrą urabialność i spójność. Jednakże roztwór eteru celulozy będzie wykazywał właściwości płynu newtonowskiego, gdy stężenie jest bardzo niskie, a lepkość jest mała. Gdy stężenie wzrasta, roztwór będzie stopniowo wykazywał właściwości płynu pseudoplastycznego, a im wyższe stężenie, tym bardziej widoczna pseudoplastyczność.