Produkty eteru celulozy HPMC i HEMC mają zarówno grupy hydrofobowe, jak i hydrofilowe. Grupa metoksylowa jest hydrofobowa, a grupa hydroksypropoksylowa różni się w zależności od pozycji podstawienia. Niektóre są hydrofilowe, inne hydrofobowe. Hydroksyetoksy jest hydrofilowy. Tak zwana hydrofilowość oznacza, że ma on tę właściwość, że znajduje się blisko wody; hydrofobowość oznacza, że ma właściwość odpychania wody. Ponieważ produkt jest zarówno hydrofilowy, jak i hydrofobowy, produkt w postaci eteru celulozy ma aktywność powierzchniową, która tworzy pęcherzyki powietrza. Jeśli tylko jedna z dwóch właściwości jest hydrofilowa lub hydrofobowa, nie będą generowane żadne pęcherzyki. Jednakże HEC ma tylko grupę hydrofilową grupy hydroksyetoksylowej i nie ma grupy hydrofobowej, więc nie będzie generował pęcherzyków.
Zjawisko pęcherzyków jest również bezpośrednio związane z szybkością rozpuszczania produktu. Jeżeli produkt rozpuszcza się z nierównomierną szybkością, utworzą się pęcherzyki. Ogólnie rzecz biorąc, im niższa lepkość, tym większa szybkość rozpuszczania. Im wyższa lepkość, tym mniejsza szybkość rozpuszczania. Innym powodem jest problem z granulacją, granulacja jest nierówna (wielkość cząstek nie jest jednolita, są duże i małe). Powoduje inny czas rozpuszczania, wytwarza pęcherzyki powietrza.
Zalety pęcherzyków powietrza mogą zwiększyć obszar zgarniania wsadowego, poprawiają się również właściwości konstrukcyjne, zawiesina jest lżejsza, a zgarnianie wsadowe jest łatwiejsze. Wadą jest to, że obecność pęcherzyków zmniejsza gęstość nasypową produktu, zmniejsza wytrzymałość i wpływa na odporność materiału na warunki atmosferyczne.
Czas publikacji: 27 lutego 2023 r