Karboksymetyloceluloza sodowa (CMC), znana również jako karboksymetyloceluloza. Jest to wysokopolimerowy eter celulozy otrzymywany poprzez chemiczną modyfikację naturalnej celulozy, a jego struktura składa się głównie z jednostek D-glukozy połączonych wiązaniami β_(14)glikozydowymi.
CMC to biały lub mlecznobiały włóknisty proszek lub granulki o gęstości 0,5 g/cm3, prawie bez smaku, bezwonny i higroskopijny.
Karboksymetyloceluloza jest łatwa do zdyspergowania, tworzy w wodzie przezroczysty roztwór koloidalny i jest nierozpuszczalna w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak etanol.
Gdy pH>10, wartość pH 1% roztworu wodnego wynosi 6,5≤8,5.
Główna reakcja przebiega następująco: naturalną celulozę najpierw alkalizuje się NaOH, następnie dodaje się kwas chlorooctowy i wodór na grupie hydroksylowej jednostki glukozy reaguje z grupą karboksymetylową kwasu chlorooctowego.
Ze struktury można zobaczyć, że na każdej jednostce glukozy znajdują się trzy grupy hydroksylowe, mianowicie grupy hydroksylowe C2, C3 i C6, a stopień podstawienia wodorem na grupie hydroksylowej jednostki glukozy jest reprezentowany przez wskaźniki fizyczne i chemiczne.
Jeżeli wodory w trzech grupach hydroksylowych w każdej jednostce zostaną zastąpione grupami karboksymetylowymi, wówczas stopień podstawienia definiuje się jako 7-8, z maksymalnym stopniem podstawienia 1,0 (ten stopień może osiągnąć wyłącznie gatunek spożywczy). Stopień podstawienia CMC bezpośrednio wpływa na rozpuszczalność, emulgowanie, zagęszczanie, stabilność, odporność na kwasy i odporność na sól CMC.
Korzystając z produktów CMC powinniśmy w pełni zrozumieć główne parametry indeksowe, takie jak stabilność, lepkość, kwasoodporność, lepkość itp.
Oczywiście w różnych zastosowaniach wykorzystuje się inną karboksymetylocelulozę, ponieważ istnieje wiele rodzajów lepkości działających na karboksymetylocelulozę, a wskaźniki fizyczne i chemiczne również są różne. Znając je, możesz wiedzieć, jak wybrać odpowiedni produkt.
Czas publikacji: 7 listopada 2022 r