Zaprawa mieszana na sucho jest kombinacją materiałów cementowych (cement, popiół lotny, mączka żużlowa itp.), specjalnego sortowanego drobnego kruszywa (piasek kwarcowy, korund itp., a czasami wymaga lekkich granulatów, ekspandowanego perlitu, ekspandowanego wermikulitu itp. ) i domieszki są równomiernie mieszane w określonej proporcji, a następnie pakowane w worki, beczki lub dostarczane luzem w postaci suchego proszku jako materiał budowlany.
W zależności od zastosowania istnieje wiele rodzajów zapraw dostępnych na rynku, takich jak zaprawa proszkowa do murów, zaprawa proszkowa do tynkowania, zaprawa proszkowa do gruntowania, specjalna zaprawa proszkowa do hydroizolacji, konserwacji cieplnej i innych celów. Podsumowując, zaprawy suche można podzielić na zwykłe zaprawy suche (zaprawy murarskie, tynkarskie i szlifowane na sucho) oraz specjalne zaprawy suche. Specjalna zaprawa mieszana na sucho obejmuje: samopoziomującą zaprawę podłogową, odporny na zużycie materiał podłogowy, niepalną, odporną na zużycie podłogę, nieorganiczny środek uszczelniający, zaprawę wodoodporną, żywiczną zaprawę tynkarską, środek do ochrony powierzchni betonowych, kolorową zaprawę tynkarską itp.
Tak wiele zapraw suchych wymaga domieszek różnych odmian i różnych mechanizmów działania, które należy ustalić w drodze dużej liczby testów. W porównaniu z tradycyjnymi domieszkami do betonu, domieszki do zapraw suchych można stosować wyłącznie w postaci proszku, a po drugie są rozpuszczalne w zimnej wodzie lub stopniowo rozpuszczają się pod wpływem zasadowości, aby uzyskać odpowiedni efekt.
1. Zagęstnik, środek zatrzymujący wodę i stabilizator Zwykła zaprawa przygotowana na bazie cementu, obojętnej lub aktywnej domieszki mineralnej i drobnego kruszywa, jej głównymi wadami są słaba spójność, słaba stabilność, łatwe krwawienie, segregacja, osiadanie, trudna konstrukcja, po wybudowaniu, siła wiązania jest niska, łatwo pęka, słaba wodoodporność, słaba trwałość itp., należy modyfikować odpowiednimi dodatkami. Jeśli chodzi o poprawę spójności, zatrzymywania wody i stabilności zaprawy, można dobrać dodatki takie jak eter celulozy, eter skrobi modyfikowanej, alkohol poliwinylowy, poliakryloamid oraz proszek zagęszczający.
Eter celulozy, metyloceluloza (MC), hydroksypropylometyloceluloza (PMC) i hydroksyetylometyloceluloza (HEMC) są wykonane z naturalnych materiałów polimerowych (takich jak bawełna itp.). Niejonowy eter celulozy wytwarzany w wyniku obróbki chemicznej. Charakteryzują się rozpuszczalnością w zimnej wodzie, zatrzymywaniem wody, zagęszczaniem, spoistością, tworzeniem filmu, smarownością, niejonowością i stabilnością pH. Rozpuszczalność tego rodzaju produktu w zimnej wodzie jest znacznie poprawiona, zdolność zatrzymywania wody jest zwiększona, właściwość zagęszczania jest oczywista, średnica wprowadzonych pęcherzyków powietrza jest stosunkowo mała, a efekt poprawy siły wiązania zaprawy jest znacznie wzmocnione.
Eter celulozy ma nie tylko różnorodne odmiany, ale także szeroki zakres średniej masy cząsteczkowej i lepkości od 5mPa. s do 200 000 mPa. s, wpływ na zachowanie zaprawy w stanie świeżym i po stwardnieniu jest również inny. Przy wyborze konkretnego wyboru należy przeprowadzić dużą liczbę testów. Wybierz odmianę celulozy o odpowiednim zakresie lepkości i masy cząsteczkowej, małej dawce i nieposiadającej właściwości napowietrzania. Tylko w ten sposób można je uzyskać natychmiast. Idealne parametry techniczne, ale ma także dobrą ekonomię.
Eter skrobi Eter skrobi to eter powstający w wyniku reakcji grup hydroksylowych na cząsteczkach glukozy skrobi z odczynnikami chemicznymi, zwanymi eterem skrobi lub skrobią eteryfikowaną. Głównymi odmianami modyfikowanych eterów skrobi są: karboksymetyloskrobia sodowa (CMS), węglowodorowo-alkiloskrobia (HES), węglowodoropropyloetyloskrobia (HPS), skrobia cyjanoetylowa itp. Wszystkie mają doskonałe funkcje rozpuszczalności w wodzie, wiązania, pęcznienia, płynięcia , pokrywanie, odklejanie, zaklejanie, dyspersja i stabilizacja i są szeroko stosowane w medycynie, żywności, tekstyliach, papiernictwie, codziennym przemyśle chemicznym i naftowym oraz w innych działach.
Obecnie perspektywy eteru skrobiowego stosowanego do zapraw proszkowych są również bardzo obiecujące. Główne powody to: ① Cena eteru skrobi jest stosunkowo niska, tylko 1/3 do 1/4 eteru celulozy; ② Eter skrobiowy dodany do zaprawy również poprawi lepkość, zatrzymywanie wody, stabilność i siłę wiązania zaprawy; ③ Eter skrobi można mieszać z eterem celulozy w dowolnych proporcjach, tak aby lepiej poprawić działanie przeciwzaciekowe zaprawy. W niektórych produktach zaprawowych, takich jak kleje do płytek ceramicznych ściennych i podłogowych, środki do obróbki powierzchni stykowych, środki uszczelniające i zwykłe zaprawy dostępne na rynku, eter skrobiowy stosuje się jako główny środek zagęszczający i zatrzymujący wodę oraz stabilizator. Jednak patrząc na producentów eteru skrobi w moim kraju, wielu z nich dostarcza jedynie produkty podstawowe, a tylko kilku producentów produkuje i dostarcza modyfikowany eter skrobi, aby zaspokoić część zapotrzebowania producentów zapraw.
Zaprawa proszkowa zagęszczona Proszek zagęszczony to nowy produkt opracowany w celu przystosowania się do produkcji zwykłej zaprawy proszkowej (gotowo wymieszanej). Składa się głównie z minerałów nieorganicznych i organicznych materiałów polimerowych i nie zawiera wapna ani składników napowietrzonych. Jego dawka wynosi około 5% do 20% masy cementu. Obecnie przy produkcji zwykłej zaprawy towarowej w Szanghaju proszek zagęszczający jest powszechnie stosowany jako składnik zagęszczający, zatrzymujący wodę i stabilizujący, a efekt jest niezwykły.
Alkohol poliwinylowy i poliakryloamid również mają szeroki zakres lepkości, jednak czasami ilość napowietrzająca jest duża lub zapotrzebowanie na wodę zaprawy po wymieszaniu zbyt mocno wzrasta, dlatego dobór należy przeprowadzić dużą liczbę testów.
2. Główną funkcją redyspergowalnego zagęszczacza w proszku lateksowego jest poprawa zatrzymywania wody i stabilności zaprawy. Chociaż może w pewnym stopniu zapobiegać pękaniu zaprawy (spowolnić szybkość parowania wody), generalnie nie jest stosowany w celu poprawy wytrzymałości i odporności zaprawy na pękanie. i wodoodporne środki.
Uznano praktykę dodawania polimerów w celu poprawy nieprzepuszczalności, wytrzymałości, odporności na pękanie i udarności zaprawy i betonu. Powszechnie stosowanymi emulsjami polimerowymi do modyfikacji zapraw cementowych i betonów cementowych są: emulsja kauczuku neoprenowego, emulsja kauczuku styrenowo-butadienowego, lateks poliakrylanowy, polichlorek winylu, emulsja częściowo chlorowo-kauczukowa, polioctan winylu itp. Wraz z rozwojem badań naukowych nie tylko dogłębnie zbadano skutki modyfikacji różnych polimerów, ale także teoretycznie zbadano mechanizm modyfikacji, mechanizm interakcji między polimerami a cementem oraz produkty hydratacji cementu. Pojawiły się bardziej pogłębione analizy i badania oraz duża liczba wyników badań naukowych.
Emulsję polimerową można stosować do produkcji gotowych zapraw, jednak oczywiście nie da się jej bezpośrednio zastosować do produkcji zaprawy proszkowej, dlatego powstał redyspergowalny proszek lateksowy. Obecnie redyspergowalny proszek lateksowy stosowany w zaprawach proszkowych obejmuje głównie: ① kopolimer octanu winylu i etylenu (VAC/E); ② kopolimer octanu winylu-tert-węglanu (VAC/VeoVa); ③ homopolimer akrylanu (akrylan); ④ Homopolimer octanu winylu (VAC); 4) kopolimer styren-akrylan (SA) itp. Wśród nich największy współczynnik wykorzystania ma kopolimer octanu winylu-etylenu.
Praktyka wykazała, że działanie redyspergowalnego proszku lateksowego jest stabilne i ma nieporównywalny wpływ na poprawę siły wiązania zaprawy, poprawę jej wytrzymałości, odkształcenia, odporności na pękanie i nieprzepuszczalność itp. Dodatek hydrofobowego proszku lateksowego kopolimeryzowanego polioctanem winylu, chlorkiem winylu , etylen, laurynian winylu itp. mogą również znacznie zmniejszyć absorpcję wody przez zaprawę (ze względu na jej hydrofobowość), czyniąc zaprawę przepuszczalną dla powietrza i nieprzepuszczalną, zwiększając jej odporność na warunki atmosferyczne i zwiększoną trwałość.
W porównaniu z poprawą wytrzymałości na zginanie i przyczepności zaprawy oraz zmniejszeniem jej kruchości, wpływ redyspergowalnego proszku lateksowego na poprawę zatrzymywania wody w zaprawie i zwiększenie jej spójności jest ograniczony. Ponieważ dodatek redyspergowalnego proszku lateksowego może spowodować rozproszenie i spowodować napowietrzenie mieszaniny zaprawy, jego działanie polegające na redukcji wody jest bardzo oczywiste. Oczywiście, ze względu na słabą strukturę wprowadzonych pęcherzyków powietrza, efekt redukcji wody nie poprawił wytrzymałości. Przeciwnie, wytrzymałość zaprawy będzie stopniowo spadać wraz ze wzrostem zawartości proszku redyspergowalnego lateksu. Dlatego przy opracowywaniu niektórych zapraw, które wymagają uwzględnienia wytrzymałości na ściskanie i zginanie, często konieczne jest jednoczesne dodanie środka przeciwpieniącego, aby zmniejszyć negatywny wpływ proszku lateksowego na wytrzymałość na ściskanie i zginanie zaprawy .
3. Dzięki dodatkowi celulozy, eteru skrobiowego i materiałów polimerowych odpieniacz niewątpliwie zwiększa właściwości napowietrzające zaprawy. Z jednej strony wpływa na wytrzymałość na ściskanie, zginanie i przyczepność zaprawy, a także zmniejsza jej moduł sprężystości. Z drugiej strony ma to także ogromny wpływ na wygląd zaprawy, dlatego bardzo istotne jest wyeliminowanie wprowadzonych do zaprawy pęcherzyków powietrza. Obecnie do rozwiązania tego problemu w Chinach stosuje się importowane środki przeciwpieniące w postaci suchego proszku, należy jednak zauważyć, że ze względu na dużą lepkość zaprawy towarowej eliminacja pęcherzyków powietrza nie jest zadaniem bardzo łatwym.
4. Środek zapobiegający osiadaniu Podczas klejenia płytek ceramicznych, płyt styropianowych i nakładania zaprawy izolacyjnej z cząstek styropianu w postaci proszku kauczukowego największym problemem jest opadanie. Praktyka pokazuje, że dodanie eteru skrobiowego, bentonitu sodu, metakaolinu i montmorylonitu jest skutecznym środkiem rozwiązującym problem opadania zaprawy po budowie. Głównym rozwiązaniem problemu ugięcia jest zwiększenie początkowych naprężeń ścinających zaprawy, czyli zwiększenie jej tiksotropii. W zastosowaniach praktycznych nie jest łatwo wybrać dobry środek zapobiegający ściekaniu, ponieważ musi on rozwiązać zależność pomiędzy tiksotropią, urabialnością, lepkością i zapotrzebowaniem na wodę.
5. Środek hydrofobowy Niezbędne jest wodoodporne lub hydrofobowe działanie zaprawy tynkarskiej, masy do uszczelniania płytek, dekoracyjnej zaprawy barwiącej i zaprawy na sucho stosowanej do ścian zewnętrznych systemu ociepleń cienkowarstwowych, co wymaga dodatku proszku jest hydrofobowy, ale powinien posiadać następujące właściwości: ① nadawać zaprawie hydrofobowość jako całość i utrzymywać długotrwałe działanie; ② nie mają negatywnego wpływu na siłę wiązania powierzchni; ③ niektóre środki hydrofobowe powszechnie stosowane na rynku, takie jak kwas tłuszczowy wapniowy, nie są odpowiednim dodatkiem hydrofobowym do zapraw mieszanych na sucho, zwłaszcza do materiałów tynkarskich do konstrukcji mechanicznych, ponieważ trudno jest je szybko i równomiernie wymieszać z zaprawą cementową.
Niedawno opracowano proszkowy środek hydrofobowy na bazie silanu, będący sproszkowanym produktem na bazie silanu otrzymywanym przez suszenie rozpyłowe pokrytych silanem rozpuszczalnych w wodzie koloidów ochronnych i środków przeciwzbrylających. Kiedy zaprawa jest mieszana z wodą, ochronna powłoka koloidalna środka hydrofobowego szybko rozpuszcza się w wodzie i uwalnia kapsułkowany silan, aby ponownie rozproszyć go w wodzie zarobowej. W wysoce zasadowym środowisku po hydratacji cementu hydrofilowe organiczne grupy funkcyjne w silanie ulegają hydrolizie, tworząc wysoce reaktywne grupy silanolowe, a grupy silanolowe w dalszym ciągu nieodwracalnie reagują z grupami hydroksylowymi w produktach hydratacji cementu, tworząc wiązania chemiczne, dzięki czemu silan połączony ze sobą poprzez sieciowanie jest trwale osadzony na powierzchni ścianki porów zaprawy cementowej. Gdy hydrofobowe organiczne grupy funkcyjne są zwrócone na zewnątrz ściany porów, powierzchnia porów nabiera hydrofobowości, nadając zaprawie ogólny efekt hydrofobowy.
6. Inhibitor Pantherine Pantherine wpłynie na estetykę cementowych zapraw dekoracyjnych, co jest częstym problemem wymagającym rozwiązania. Według doniesień, ostatnio z powodzeniem opracowano dodatek przeciw panterynie na bazie żywicy, który jest proszkiem redyspergowalnym o dobrych właściwościach mieszania. Produkt ten szczególnie nadaje się do stosowania w powłokach reliefowych, szpachlówkach, masach uszczelniających lub zaprawach wykończeniowych i ma dobrą kompatybilność z innymi dodatkami.
7. Włókno Dodanie odpowiedniej ilości włókna do zaprawy może zwiększyć wytrzymałość na rozciąganie, poprawić wytrzymałość i poprawić odporność na pękanie. Obecnie w zaprawach mieszanych na sucho powszechnie stosuje się chemiczne włókna syntetyczne i włókna drzewne. Chemiczne włókna syntetyczne, takie jak włókno odcinkowe polipropylenowe, włókno odcinkowe polipropylenowe itp. Po modyfikacji powierzchni włókna te mają nie tylko dobrą dyspergowalność, ale także niską zawartość, co może skutecznie poprawić odporność plastyczną i pękanie zaprawy. Właściwości mechaniczne nie ulegają istotnemu wpływowi. Średnica włókna drzewnego jest mniejsza, a dodatek włókna drzewnego powinien zwracać uwagę na wzrost zapotrzebowania wody na zaprawę.
Czas publikacji: 04 marca 2023 r