Poprawiający wpływ hydroksypropylometylocelulozy na retencję wody w zaprawie budowlanej

1. Konieczność zatrzymywania wody w hydroksypropylometylocelulozie

Retencja wody w zaprawie oznacza zdolność zaprawy do zatrzymywania wody. Zaprawa o słabej retencji wody jest podatna na krwawienie i segregację podczas transportu i przechowywania, czyli woda unosi się na górze, a piasek i cement opadają poniżej. Przed użyciem należy go ponownie wymieszać. Wszelkiego rodzaju podłoża wymagające zaprawy budowlanej charakteryzują się pewną nasiąkliwością. W przypadku słabej retencji wody w zaprawie gotowa zaprawa zostanie wchłonięta w momencie zetknięcia się gotowej zaprawy z bloczkiem lub podłożem podczas nakładania zaprawy. Jednocześnie zewnętrzna powierzchnia zaprawy odparowuje wodę do atmosfery, co skutkuje niedostateczną wilgocią w zaprawie na skutek odwodnienia, co wpływa na dalszą hydratację cementu, a tym samym wpływa na prawidłowy rozwój wytrzymałości zaprawy co skutkuje wytrzymałością, szczególnie na styku stwardniałej zaprawy z warstwą bazową. obniża się, powodując pękanie i odpadanie zaprawy. W przypadku zaprawy dobrze zatrzymującej wodę uwodnienie cementu jest stosunkowo wystarczające, wytrzymałość można normalnie rozwijać i można ją lepiej związać z warstwą podstawową.

2. Tradycyjne metody zatrzymywania wody

Tradycyjnym rozwiązaniem jest podlewanie podłoża, jednak nie da się zapewnić równomiernego nawilżenia podłoża. Idealnym celem hydratacji zaprawy cementowej na podłożu jest: produkt hydratacji cementu wnika w podłoże wraz z procesem wchłaniania wody przez podłoże, tworząc efektywne „kluczowe połączenie” z podłożem, tak aby osiągnąć wymaganą siłę wiązania. Podlewanie bezpośrednio na powierzchnię podłoża spowoduje poważne rozproszenie nasiąkliwości podłoża ze względu na różnice w temperaturze, czasie nawadniania i równomierności podlewania. Baza ma mniejszą nasiąkliwość i będzie nadal chłonąć wodę z zaprawy. Zanim nastąpi hydratacja cementu, następuje absorpcja wody, co wpływa na przenikanie hydratacji cementu i produktów hydratacji do matrycy; podłoże charakteryzuje się dużą nasiąkliwością, a woda zawarta w zaprawie spływa do podłoża. Średnia prędkość migracji jest powolna, a pomiędzy zaprawą a osnową tworzy się nawet warstwa bogata w wodę, co również wpływa na siłę wiązania. Dlatego też stosowanie powszechnie stosowanej metody nawadniania podłoża nie tylko nie rozwiąże skutecznie problemu dużej nasiąkliwości podłoża murowego, ale wpłynie na siłę wiązania zaprawy z podłożem, powodując powstawanie wgłębień i pęknięć.

3. Rola hydroksypropylometylocelulozy w zatrzymywaniu wody

Właściwości zatrzymywania wody przez hydroksypropylometylocelulozę mają wiele zalet:

(1). Doskonała zdolność zatrzymywania wody sprawia, że ​​zaprawa otwiera się przez dłuższy czas, a jej zalety to konstrukcja wielkopowierzchniowa, długa żywotność w beczce oraz mieszanie wsadowe i stosowanie wsadowe.

(2). Dobra zdolność zatrzymywania wody sprawia, że ​​cement w zaprawie jest w pełni uwodniony, skutecznie poprawiając przyczepność zaprawy.

(3). Zaprawa ma doskonałe właściwości zatrzymywania wody, co sprawia, że ​​jest mniej podatna na segregację i krwawienie, a także poprawia urabialność i możliwość budowy zaprawy.