Mieszana na mokro zaprawa murarska jest niezbędnym materiałem stosowanym w budownictwie do łączenia ze sobą elementów murowych, takich jak cegły, bloki i kamienie. Konsystencja zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro jest krytyczną właściwością wpływającą na jej urabialność, wydajność i trwałość. Określenie konsystencji zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro jest niezbędne, aby upewnić się, że spełnia ona wymagane specyfikacje i standardy. W artykule omówimy metody określania konsystencji zaprawy murarskiej wyrabianej na mokro.

Znaczenie spójności

Spójnośćzaprawa murarska mieszana na mokrojest miarą jego plastyczności, urabialności i zawartości wody. Bardzo ważne jest określenie konsystencji zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro, aby zapewnić jej łatwe nakładanie, rozprowadzanie i wcieranie w spoiny pomiędzy elementami murowymi. Zbyt sucha zaprawa będzie trudna w nałożeniu i może spowodować słabą przyczepność pomiędzy elementami muru. Zbyt mokra zaprawa będzie trudna w obróbce i może spowodować nadmierny skurcz, pękanie i zmniejszoną wytrzymałość.

Metody określania konsystencji

Istnieje kilka metod określania konsystencji zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro, m.in.:

1. Test tabeli przepływów

Badanie tabeli rozpływu jest szeroko stosowaną metodą określania konsystencji zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro. Badanie polega na umieszczeniu próbki zaprawy na stole rozpływowym i zmierzeniu średnicy jej rozpływu po określonej liczbie kropli. Stół przepływowy składa się z płaskiej okrągłej płyty zamontowanej poziomo na pionowym wale. Płytkę obraca się o 90 stopni, a następnie upuszcza z wysokości 10 mm na stałą podstawę. Zaprawę umieszcza się na środku płyty i pozostawia do spłynięcia. Średnicę rozlewu mierzy się po 15 kroplach, badanie powtarza się trzykrotnie i oblicza się wartość średnią.

2. Test penetracji stożka

Kolejną metodą pozwalającą na określenie konsystencji zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro jest badanie penetracyjne stożka. Badanie polega na pomiarze głębokości, na jaką standardowy stożek wnika w próbkę zaprawy pod określonym obciążeniem. Stożek użyty w teście ma średnicę podstawy 35 mm, wysokość 90 mm i masę 150 gramów. Stożek umieszcza się na próbce zaprawy i pozwala na penetrację przez pięć sekund pod obciążeniem 500 gramów. Mierzy się głębokość penetracji, badanie powtarza się trzykrotnie i oblicza wartość średnią.

3. Test konsystometru Vee-Bee

Badanie konsystometrem Vee-Bee jest metodą służącą do określenia urabialności i konsystencji zaprawy murarskiej wyrabianej na mokro. Badanie polega na napełnieniu zaprawą cylindrycznego pojemnika i zmierzeniu czasu, w jakim standardowy pręt stalowy przechodzi przez próbkę 150-krotne drgania. Konsystometr Vee-Bee składa się ze stołu wibracyjnego, cylindrycznego pojemnika i stalowego pręta. Pręt stalowy ma średnicę 10 mm i długość 400 mm. Pojemnik napełnia się zaprawą i ustawia na stole wibracyjnym. Stalowy pręt umieszcza się w środku próbki, a stół wprawia w drgania z częstotliwością 60 Hz. Mierzy się czas potrzebny do wykonania przez pręt 150 drgań, badanie powtarza się trzykrotnie i oblicza wartość średnią.

Czynniki wpływające na spójność

Na konsystencję zaprawy murarskiej wymieszanej na mokro może wpływać kilka czynników, w tym:

1. Zawartość wody: Ilość wody dodanej do mieszanki zaprawowej może znacząco wpłynąć na jej konsystencję. Zbyt dużo wody może spowodować, że mieszanka będzie mokra i lejąca, a zbyt mała ilość wody może spowodować, że mieszanka będzie sztywna i sucha.
2. Czas mieszania: Czas mieszania zaprawy może mieć wpływ na jej konsystencję. Nadmierne mieszanie zaprawy może spowodować jej nadmierne zmoczenie, natomiast niedostateczne wymieszanie może skutkować suchą i sztywną mieszaniną.