Klej do płytek na bazie cementu jest największym zastosowaniem obecnie specjalnej zaprawy mieszanej na sucho. Jest to rodzaj organicznej lub nieorganicznej domieszki, której głównym materiałem cementującym jest cement, uzupełnionej kruszywem sortującym, środkiem zatrzymującym wodę, środkiem wczesnego wzmacniania i proszkiem lateksowym. mieszanina. Zwykle wystarczy go wymieszać z wodą. W porównaniu ze zwykłą zaprawą cementową może znacznie poprawić siłę wiązania między materiałem okładzinowym a podłożem, ma dobre właściwości antypoślizgowe i ma doskonałą wodoodporność i odporność na ciepło. Służy również do dekoracji wewnętrznych i zewnętrznych płytek ściennych, płytek podłogowych i innych materiałów dekoracyjnych. Jest szeroko stosowany w dekoracji ścian wewnętrznych i zewnętrznych, podłóg, łazienek, kuchni itp. Jest to najczęściej stosowana płytka. Materiał wiążący.
Zwykle oceniając działanie kleju do płytek, oprócz jego właściwości użytkowych i właściwości antypoślizgowych, powinniśmy zwrócić uwagę na jego wytrzymałość mechaniczną i czas otwierania. Oprócz wpływu na właściwości reologiczne kauczuku porcelanowego, takie jak gładkość pracy, stan noża naklejającego itp., eter celulozy ma silny wpływ na właściwości mechaniczne kleju do płytek.
1. Czas otwarty
GdyRedyspergowalny proszek polimerowyIeter celulozywspółistnieją w mokrej zaprawie, niektóre modele danych pokazują, że proszek gumowy ma silniejszą energię kinetyczną związaną z produktem hydratacji cementu, a eter celulozy jest bardziej obecny w płynie międzywęzłowym, co wpływa na więcej. Lepkość i czas wiązania zaprawy. Napięcie powierzchniowe eteru celulozy jest większe niż proszku gumowego, a wzbogacenie większej ilości eteru celulozy na granicy zaprawy jest korzystne, ponieważ tworzy wiązanie wodorowe pomiędzy powierzchnią bazową a eterem celulozy.
W mokrej zaprawie woda zawarta w zaprawie odparowuje, na powierzchni zostaje wzbogacony eter celulozy, a na powierzchni zaprawy w ciągu 5 minut tworzy się film, który zmniejsza późniejszą szybkość parowania, gdyż większa ilość wody jest gęstsza od zaprawy. moździerz. Część migracji do cieńszej warstwy warstwy zaprawy, początkowe otwarcie membrany ulega częściowemu rozpuszczeniu, a migracja wody spowoduje wyniesienie większej ilości eteru celulozy na powierzchnię zaprawy.
Tworzenie się filmu eteru celulozy na powierzchni zaprawy ma ogromny wpływ na właściwości użytkowe zaprawy:
Po pierwsze, utworzony film jest zbyt cienki, rozpuści się dwukrotnie, nie może ograniczyć parowania wody, zmniejszyć wytrzymałość.
Po drugie, utworzona warstwa jest zbyt gruba, stężenie eteru celulozy w płynie międzywęzłowym zaprawy jest wysokie, a lepkość jest duża. Po wklejeniu płytki nie jest łatwo złamać folię powierzchniową.
Z tego wynika, że właściwości błonotwórcze eteru celulozy mają duży wpływ na czas otwarcia. Rodzaj eteru celulozy (HPMC,HEMC, MC itp.) oraz stopień eteryfikacji (stopień podstawienia) bezpośrednio wpływają na właściwości błonotwórcze eteru celulozy oraz twardość i wytrzymałość powłoki.
2. siła
Oprócz nadawania zaprawie różnych korzystnych właściwości opisanych powyżej, eter celulozy opóźnia kinetykę hydratacji cementu. Opóźnienie to wynika głównie z adsorpcji cząsteczek eteru celulozy na różnych fazach mineralnych w systemie cementu hydratyzowanego, ale ogólnie rzecz biorąc, cząsteczki eteru celulozy są adsorbowane głównie na wodzie, takiej jak CSH i wodorotlenek wapnia. W produkcie chemicznym rzadko jest on adsorbowany na pierwotnej fazie mineralnej klinkieru. Dodatkowo, w wyniku wzrostu lepkości roztworu porów, eter celulozy zmniejsza ruchliwość jonów (Ca2+, SO42-,…) w roztworze porów, tym samym jeszcze bardziej opóźniając proces hydratacji.
Lepkość to kolejny ważny parametr reprezentujący właściwości chemiczne eterów celulozy. Jak wspomniano powyżej, lepkość wpływa głównie na zdolność zatrzymywania wody, a także ma istotny wpływ na urabialność świeżej zaprawy. Jednakże badania eksperymentalne wykazały, że lepkość eteru celulozy nie ma prawie żadnego wpływu na kinetykę hydratacji cementu. Masa cząsteczkowa ma niewielki wpływ na uwodnienie, a największa różnica między różnymi masami cząsteczkowymi wynosi tylko 10 minut. Dlatego masa cząsteczkowa nie jest kluczowym parametrem kontrolowania hydratacji cementu.
„Zastosowanie eteru celulozy w suchych zaprawach cementowych” wyraźnie stwierdza, że opóźnienie eteru celulozy zależy od jego struktury chemicznej. Ogólny trend jest taki, że w przypadku MHEC im wyższy stopień metylacji, tym mniejsze opóźnienie eteru celulozy. Ponadto podstawienia hydrofilowe (takie jak podstawienia w HEC) są bardziej represyjne niż podstawienia hydrofobowe (takie jak podstawienia w MH, MHEC, MHPC). Na działanie opóźniające eteru celulozy wpływają głównie dwa parametry: rodzaj i ilość grupy podstawnikowej.
Nasze eksperymenty systemowe wykazały również, że zawartość podstawników odgrywa ważną rolę w wytrzymałości mechanicznej kleju do płytek. Oceniliśmy działanie HPMC o różnym stopniu podstawienia w kleju do płytek i przetestowaliśmy pary eterów celulozy z różnymi grupami w różnych warunkach utwardzania. Wpływ właściwości mechanicznych kleju do płytek, rysunek 2 i rysunek 3, przedstawia wpływ zmian zawartości metoksylu (DS) i zawartości hydroksypropoksylu (MS) na wytrzymałość kleju do płytek na rozciąganie w temperaturze pokojowej.
Postać 2
Postać 3
W teście rozważamyHydroksypropylometyloceluloza (HPMC), który jest złożonym eterem. Dlatego powinniśmy połączyć te dwie liczby. W przypadku HPMC potrzebujemy dostaw zapewniających rozpuszczalność w wodzie i przepuszczalność światła. Znamy zawartość podstawników. Określa również temperaturę żelu HPMC, która określa środowisko, w którym HPMC jest używane. Dlatego też zawartość powszechnie używanego HPMC jest również ujęta w pewien zakres. Jak połączyć grupy metoksylowe i hydroksypropoksylowe w tym zakresie Badamy, aby osiągnąć najlepsze wyniki. Figura 2 pokazuje, że w pewnym zakresie wzrost zawartości metoksylu spowoduje tendencję spadkową siły uciągu, podczas gdy zawartość hydroksypropoksylu wzrośnie i siła uciągu wzrośnie. Dla czasu otwartego efekty są podobne.
Czas publikacji: 18 grudnia 2018 r