Zaprawa Drymix jest najszerzej stosowanym i jednym z podstawowych materiałów we współczesnym budownictwie. Składa się z cementu, piasku i domieszek. Cement jest głównym materiałem cementującym. Dziś dowiemy się więcej o podstawowych właściwościach zaprawy Drymix.
Zaprawa budowlana: Jest materiałem budowlanym przygotowanym z cementu, drobnego kruszywa, domieszki i wody w odpowiednich proporcjach.
Zaprawa murarska: Zaprawa wiążąca cegły, kamienie, bloki itp. w murze nazywana jest zaprawą murarską. Zaprawa murarska pełni rolę cementu i przenoszenia obciążeń, jest ważnym elementem muru.
1. Materiały składowe zaprawy murarskiej
(1) Materiał cementowy i domieszka
Materiały cementowe powszechnie stosowane w zaprawach murarskich obejmują cement, zaczyn wapienny i gips budowlany.
Stopień wytrzymałości cementu użytego do zaprawy murarskiej należy dobrać zgodnie z wymaganiami projektowymi. Stopień wytrzymałości cementu stosowanego w zaprawie cementowej nie powinien być większy niż 32,5; klasa wytrzymałości cementu stosowanego w zaprawie cementowej nie powinna być większa niż 42,5.
W celu polepszenia urabialności zaprawy i zmniejszenia ilości cementu do zaprawy cementowej często dodaje się zaczyn wapienny, zaczyn gliniasty lub popiół lotny, a tak przygotowaną zaprawę nazywa się zaprawą mieszaną cementową. Materiały te nie mogą zawierać szkodliwych substancji wpływających na działanie zaprawy, a w przypadku występowania w nich cząstek lub aglomeratów należy je przefiltrować przez sito o kwadratowych oczkach 3 mm. Nie należy bezpośrednio dodawać proszku wapna gaszonego do zaprawy murarskiej.
(2) Drobne kruszywo
Piasek używany do zaprawy murarskiej powinien być piaskiem średnim, a gruz murarski powinien być piaskiem grubym. Zawartość błota w piasku nie powinna przekraczać 5%. W przypadku zaprawy cementowej o klasie wytrzymałości M2,5 zawartość błota w piasku nie powinna przekraczać 10%.
(3) Wymagania dotyczące dodatków
Podobnie jak domieszki do betonu, w celu polepszenia niektórych właściwości zaprawy, domieszki takie jak uplastyczniające, wczesna wytrzymałość,eter celulozymożna również dodać środek przeciw zamarzaniu i opóźniacz. Generalnie należy stosować domieszki nieorganiczne, a ich rodzaj i dawki ustalać doświadczalnie.
(4) Wymagania dotyczące wody zaprawowej są takie same jak wymagania dotyczące betonu.
2. Właściwości techniczne mieszanki zapraw murarskich
(1) Płynność zaprawy
Zachowanie zaprawy płynącej pod własnym ciężarem lub siłą zewnętrzną nazywane jest płynnością zaprawy, zwaną także konsystencją. Wskaźnikiem wskazującym płynność zaprawy jest stopień zatonięcia, który mierzy się miernikiem konsystencji zaprawy, a jego jednostką jest mm. Wybór konsystencji zaprawy w projekcie opiera się na rodzaju muru i warunkach klimatycznych podczas budowy, które można wybrać, odwołując się do Tabeli 5-1 („Kodeks dotyczący budownictwa i akceptacji inżynierii murarskiej” (GB51203-1998)).
Czynnikami wpływającymi na płynność zaprawy są: zużycie wody przez zaprawę, rodzaj i ilość materiału cementowego, kształt cząstek i uziarnienie kruszywa, rodzaj i dawka domieszki, równomierność wymieszania itp.
(2) Zatrzymywanie wody w zaprawie
Podczas transportu, parkowania i użytkowania wymieszanej zaprawy zapobiega oddzielaniu się wody od materiałów stałych, drobnego zaczynu od kruszywa, a zdolność zatrzymywania wody polega na zatrzymywaniu wody w zaprawie. Dodanie odpowiedniej ilości mikropiany lub plastyfikatora może znacznie poprawić retencję wody i płynność zaprawy. Retencję wody w zaprawie mierzy się miernikiem rozwarstwienia zaprawy i wyraża się ją poprzez rozwarstwienie (. Jeżeli rozwarstwienie jest zbyt duże, oznacza to, że zaprawa jest podatna na rozwarstwianie i segregację, co nie sprzyja budowie i twardnieniu cementu. stopień rozwarstwienia zaprawy murarskiej nie powinien być większy niż 3,0 mm. Jeżeli rozwarstwienie jest zbyt małe, istnieje ryzyko wystąpienia pęknięć skurczowych podczas suszenia, dlatego rozwarstwienie zaprawy nie powinno być mniejsze niż 1 0 mm.
(3) Czas ustawiania
Czas wiązania zaprawy budowlanej należy oceniać na podstawie oporu penetracji sięgającego 0,5 MPa. Czas zaprawy cementowej nie powinien przekraczać 8 godzin, a zaprawy cementowej nie powinien przekraczać 10 godzin. Po dodaniu domieszka powinna spełniać wymagania projektowe i konstrukcyjne.
3. Właściwości techniczne zaprawy murarskiej po stwardnieniu
Jako wskaźnik wytrzymałości przyjmuje się wytrzymałość na ściskanie zaprawy. Standardowa wielkość próbki wynosi 70,7 mm sześciennych próbek, grupa 6 próbek, a standardowa hodowla trwa do 28 dni i mierzona jest średnia wytrzymałość na ściskanie (MPa). Zaprawa murarska dzieli się na sześć klas wytrzymałości w zależności od wytrzymałości na ściskanie: M20, M15, M7,5, M5,0 i M2,5. Na wytrzymałość zaprawy wpływa nie tylko skład i proporcja samej zaprawy, ale także związana jest ona z nasiąkliwością podłoża.
W przypadku zaprawy cementowej do oszacowania można zastosować następujący wzór wytrzymałościowy:
(1) Podłoże niechłonne (np. gęsty kamień)
Podłoże niechłonne jest głównym czynnikiem wpływającym na wytrzymałość zaprawy, która w zasadzie jest taka sama jak betonu, czyli zależy głównie od wytrzymałości cementu i stosunku wody do cementu.
(2) Podłoże pochłaniające wodę (takie jak cegły gliniane i inne materiały porowate)
Dzieje się tak dlatego, że warstwa podstawowa może wchłaniać wodę. Kiedy wchłania wodę, ilość wody zatrzymanej w zaprawie zależy od jej własnej retencji i ma niewiele wspólnego ze stosunkiem wody do cementu. Dlatego o wytrzymałości zaprawy w tym czasie decyduje głównie wytrzymałość cementu i ilość cementu.
Siła wiązania zaprawy murarskiej
Zaprawa murarska musi mieć wystarczającą siłę spoistości, aby połączyć mur w solidną całość. Wielkość siły spójności zaprawy będzie miała wpływ na wytrzymałość muru na ścinanie, trwałość, stabilność i odporność na wibracje. Generalnie siła spoistości wzrasta wraz ze wzrostem wytrzymałości zaprawy na ściskanie. Na spójność zaprawy wpływa także stan powierzchni, stopień zawilgocenia i warunki utwardzania materiałów murowych.
Czas publikacji: 7 grudnia 2022 r