Welke soorten vertragers zijn er?

Retarders zijn chemische additieven die het uitharden of uitharden van cement vertragen. Ze worden gebruikt in betontoepassingen waar een vertraagde uitharding wenselijk is, zoals bij warm weer, of wanneer langere meng- of plaatsingstijden nodig zijn. Er zijn verschillende soorten retarders verkrijgbaar, elk met zijn eigen eigenschappen en voordelen. Hier zijn enkele soorten vertragers:

1. Organische zuren: Organische zuren zoals citroenzuur, wijnsteenzuur en gluconzuur worden vaak gebruikt als vertragers in materialen op cementbasis. Ze werken door te reageren met de vrije kalk in het cement, waardoor het hydratatieproces wordt vertraagd. Organische zuurvertragers zijn over het algemeen niet giftig en biologisch afbreekbaar, waardoor ze een milieuvriendelijke keuze zijn.
2. Suikers: Suikers zoals glucose, sucrose en fructose kunnen ook worden gebruikt als vertragers in materialen op cementbasis. Ze werken door zich te binden aan het oppervlak van de cementdeeltjes, wat het hydratatieproces vertraagt. Suikervertragers worden vaak gebruikt in combinatie met andere vertragers om een ​​meer gecontroleerde uithardingstijd te verkrijgen.
3. Anorganische zouten: Anorganische zouten zoals borax, zinksulfaat en natriumsilicaat worden vaak gebruikt als vertragers in materialen op cementbasis. Ze werken door een dunne film op het oppervlak van de cementdeeltjes te vormen, waardoor het hydratatieproces wordt vertraagd. Anorganische zoutvertragers worden vaak gebruikt in combinatie met organische zuren of suikervertragers om een ​​consistentere en voorspelbaardere uithardingstijd te verkrijgen.
4. Lignosulfonaten: Lignosulfonaten zijn natuurlijke polymeren die zijn afgeleid van houtpulp. Ze worden vaak gebruikt als vertragers in materialen op cementbasis, omdat ze zich binden aan het oppervlak van de cementdeeltjes en het hydratatieproces vertragen. Lignosulfonaatvertragers zijn over het algemeen effectiever in cement met een hoog aluminiumoxidegehalte dan in gewoon Portland-cement.
5. Hydroxycarbonzuren: Hydroxycarbonzuren zoals gluconzuur en citroenzuur worden vaak gebruikt als vertragers in materialen op cementbasis. Ze werken door de vrije calciumionen in het cement te cheleren, wat het hydratatieproces vertraagt. Hydroxycarbonzuurvertragers worden vaak gebruikt in combinatie met andere vertragers om een ​​meer consistente en voorspelbare uithardingstijd te verkrijgen.
6. Polycarboxylaatether (PCE) superweekmakers: PCE superweekmakers worden vaak gebruikt als vertragers in betontoepassingen waar een vertraagde uithardingstijd wenselijk is. Ze werken door de cementdeeltjes te verspreiden en de oppervlaktespanning van het water te verminderen, wat het hydratatieproces vertraagt. PCE-vertragers worden vaak gebruikt in combinatie met andere superweekmakers om een ​​meer consistente en voorspelbare hardingstijd te bieden.

Concluderend zijn vertragers een belangrijk onderdeel van materialen op cementbasis, omdat ze een meer gecontroleerde uithardingstijd bieden en kunnen helpen de verwerkbaarheid van het materiaal te verbeteren. Het gebruikte type vertrager zal afhangen van de specifieke toepassing en de gewenste uithardingstijd, evenals van de eigenschappen van het gebruikte cement en andere additieven. Door het juiste type vertrager te kiezen, kunnen aannemers en ingenieurs ervoor zorgen dat hun cementgebaseerde materialen sterk en duurzaam zijn en goed presteren in de loop van de tijd.