Over het algemeen geldt: hoe hoger de viscositeit, hoe beter het waterretentie-effect van gipsmortel. Hoe hoger de viscositeit, hoe hoger het molecuulgewicht van cellulose-ether, en de overeenkomstige afname van de oplosbaarheid ervan zal een negatieve invloed hebben op de sterkte en constructieprestaties van de mortel. Hoe hoger de viscositeit, hoe duidelijker het verdikkende effect op de mortel, maar dit is niet direct proportioneel.
Hoe hoger de viscositeit, hoe stroperiger de natte mortel zal zijn. Tijdens de constructie manifesteert het zich als vasthouden aan de schraper en hoge hechting aan de ondergrond. Maar het heeft geen zin om de structurele sterkte van de natte mortel zelf te vergroten. Bovendien zijn de anti-uitzakprestaties van natte mortel tijdens de bouw niet duidelijk. Integendeel, sommige gemodificeerde methylcellulose-ethers met gemiddelde en lage viscositeit presteren uitstekend bij het verbeteren van de structurele sterkte van natte mortel.
Bouwmuurmaterialen zijn meestal poreuze structuren en hebben allemaal een sterke waterabsorptie. Het gipsbouwmateriaal dat voor de muurconstructie wordt gebruikt, wordt echter bereid door water aan de muur toe te voegen, en het water wordt gemakkelijk door de muur geabsorbeerd, wat resulteert in het gebrek aan water dat nodig is voor de hydratatie van het gips, wat resulteert in problemen bij het pleisteren van de constructie en minder hechtsterkte, resulterend in scheuren, kwaliteitsproblemen zoals uithollen en afbladderen. Het verbeteren van de waterretentie van gipsbouwmaterialen kan de constructiekwaliteit en de hechtkracht met de muur verbeteren. Daarom is watervasthoudend middel een van de belangrijke hulpstoffen van gipsbouwmaterialen geworden.
Er worden pleistergips, gebonden gips, gipspleister, gipsplamuur en andere bouwpoedermaterialen gebruikt. Om de constructie te vergemakkelijken, worden tijdens de productie gipsvertragers toegevoegd om de constructietijd van gipsslurry te verlengen. Omdat gips wordt gemengd met Retarder, wat het hydratatieproces van hemihydraatgips remt. Dit type gipsmortel moet 1 tot 2 uur aan de muur worden bewaard voordat het uithardt. De meeste muren hebben waterabsorberende eigenschappen, vooral bakstenen muren en cellenbeton. Muur, poreuze isolatieplaat en andere lichtgewicht nieuwe muurmaterialen, dus waterretentiebehandeling moet worden uitgevoerd op de gipsslurry om te voorkomen dat een deel van het water in de slurry naar de muur wordt overgebracht, wat resulteert in watertekort en onvolledige hydratatie wanneer het gips slurry is verhard. Veroorzaakt het scheiden en loslaten van de voeg tussen gips en muuroppervlak. De toevoeging van een watervasthoudend middel is bedoeld om het vocht in de gipsslurry op peil te houden, om de hydratatiereactie van de gipsslurry op het grensvlak te verzekeren, om zo de hechtsterkte te garanderen. Veelgebruikte watervasthoudende middelen zijn cellulose-ethers, zoals: methylcellulose (MC), hydroxypropylmethylcellulose (HPMC), hydroxyethylmethylcellulose (HEMC), etc. Daarnaast polyvinylalcohol, natriumalginaat, gemodificeerd zetmeel, diatomeeënaarde, zeldzame aardmetaalpoeder, enz. kunnen ook worden gebruikt om de waterretentieprestaties te verbeteren.
Ongeacht welk soort watervasthoudend middel de hydratatiesnelheid van gips in verschillende mate kan vertragen, als de hoeveelheid vertrager onveranderd blijft, kan het watervasthoudend middel
in het algemeen de uitharding gedurende 15-30 minuten uitstellen. Daarom kan de hoeveelheid vertrager op passende wijze worden verminderd.
Posttijd: 24 november 2022