In de samenstelling van droge poedermortel is methylcellulose een relatief lage toegevoegde hoeveelheid, maar het heeft een belangrijk additief dat de meng- en constructieprestaties van mortel aanzienlijk kan verbeteren. Simpel gezegd: bijna alle natte mengeigenschappen van mortel die met het blote oog waarneembaar zijn, worden geleverd door cellulose-ether. Het is een cellulosederivaat dat wordt verkregen door cellulose uit hout en katoen te gebruiken, te reageren met natronloog en deze te veretheren met een veretheringsmiddel.
Soorten methylcellulose-ether
A. Hydroxypropylmethylcellulose (HPMC) wordt hoofdzakelijk gemaakt van zeer zuiver geraffineerd katoen als grondstof, dat speciaal onder alkalische omstandigheden wordt veretherd.
B. Hydroxyethylmethylcellulose (HEMC), een niet-ionische cellulose-ether, is een wit poeder, geurloos en smaakloos.
C. Hydroxyethylcellulose (HEC) is een niet-ionische oppervlakteactieve stof, wit van uiterlijk, geurloos en smaakloos en gemakkelijk stromend poeder.
De bovenstaande zijn niet-ionische cellulose-ethers en ionische cellulose-ethers (zoals carboxymethylcellulose (CMC)).
Omdat ionische cellulose (CMC) onstabiel is in de aanwezigheid van calciumionen, wordt het tijdens het gebruik van droge poedermortel zelden gebruikt in anorganische geleersystemen met cement en gebluste kalk als cementeermateriaal. Op sommige plaatsen in China gebruiken sommige plamuren voor binnenmuren die zijn verwerkt met gemodificeerd zetmeel als het belangrijkste cementeringsmateriaal en Shuangfei-poeder als vulmiddel CMC als verdikkingsmiddel, maar omdat dit product gevoelig is voor meeldauw en niet waterbestendig is, wordt het geleidelijk geëlimineerd door de markt. Momenteel is HPMC de cellulose-ether die voornamelijk in China wordt gebruikt.
Cellulose-ether wordt voornamelijk gebruikt als waterretentiemiddel en verdikkingsmiddel in materialen op cementbasis.
De waterretentiefunctie kan voorkomen dat de ondergrond te snel te veel water opneemt en de verdamping van water belemmeren, om ervoor te zorgen dat het cement voldoende water heeft als het gehydrateerd is. Neem als voorbeeld het stukadoorswerk. Wanneer gewone cementslurry op het oppervlak van het substraat wordt aangebracht, zal het droge en poreuze substraat snel een grote hoeveelheid water uit de slurry absorberen en zal de cementslurrylaag dichtbij het substraat gemakkelijk zijn hydratatie verliezen. Daarom kan niet alleen geen cementgel met kleefkracht op het oppervlak van het substraat worden gevormd, maar kan het ook gemakkelijk kromtrekken en waterinsijpeling veroorzaken, zodat de cementslurrylaag aan het oppervlak er gemakkelijk af valt. Wanneer de aangebrachte voegmortel dun is, kunnen er ook gemakkelijk scheuren in de gehele voeg ontstaan. Daarom werd bij de vroegere oppervlaktebepleistering het basismateriaal gewoonlijk eerst met water bevochtigd, maar deze handeling was arbeidsintensief en tijdrovend, en de kwaliteit van de bewerking was moeilijk te controleren.
Over het algemeen neemt de waterretentie van cementslurry toe met de toename van het gehalte aan cellulose-ether. Hoe groter de viscositeit van de toegevoegde cellulose-ether, hoe beter de waterretentie.
Naast het vasthouden van water en het verdikken beïnvloedt cellulose-ether ook andere eigenschappen van cementmortel, zoals het vertragen, het meeslepen van lucht en het vergroten van de hechtsterkte. Cellulose-ether vertraagt het uitharding- en verhardingsproces van cement, waardoor de verwerkingstijd wordt verlengd, en daarom wordt het soms gebruikt als regelaar.
Met de ontwikkeling van drooggemengde mortel is cellulose-ether een belangrijk cementmortelmengsel geworden. Er zijn echter veel variëteiten en specificaties van cellulose-ether, en de kwaliteit tussen batches fluctueert nog steeds.
1. De verwerkingseigenschappen van gemodificeerde mortel hangen nauw samen met de viscositeitsontwikkeling van cellulose-ether. Hoewel producten met een hoge nominale viscositeit een relatief hoge eindviscositeit hebben, duurt het vanwege het langzame oplossen lang voordat de uiteindelijke viscositeit wordt bereikt; bovendien duurt het langer voordat de cellulose-ether met grovere deeltjes de uiteindelijke viscositeit bereikt, dus het product met een hogere viscositeit heeft niet noodzakelijkerwijs betere werkeigenschappen.
2. Vanwege de beperking van de polymerisatiegraad van grondstoffen voor cellulose-ether is ook de maximale viscositeit van cellulose-ether beperkt.
3. Het is noodzakelijk om de aankoop, het productieproces en de fabrieksinspectie te controleren om kwaliteitsschommelingen te voorkomen.
Posttijd: 17 februari 2023