Toepassing van cellulose-ether in verfverwijderaar

verf verwijderaar

De verfafbijtmiddel is een oplosmiddel of pasta die de coatingfilm kan oplossen of opzwellen en bestaat voornamelijk uit een oplosmiddel met een sterk oplossend vermogen, paraffine, cellulose, enz.

In de scheepsbouwindustrie worden voornamelijk mechanische methoden zoals handmatig scheppen, gritstralen, zandstralen, water onder hoge druk en schurende stralen gebruikt om oude coatings te verwijderen. Voor aluminium rompen zijn mechanische methoden echter gemakkelijk om aluminium te krassen, dus de belangrijkste gebruik schuurpapier om te polijsten, verfafbijtmiddel, enz. om de oude verffilm te verwijderen. Vergeleken met schuren heeft het gebruik van verfafbijtmiddel om de oude verffilm te verwijderen de voordelen van veiligheid, milieubescherming en hoog rendement.

De voordelen van het gebruik van verfafbijtmiddelen zijn een hoog rendement, gebruik bij kamertemperatuur, minder corrosie van metaal, eenvoudige constructie, geen noodzaak om de apparatuur uit te breiden, en het nadeel is dat sommige verfafbijtmiddelen giftig, vluchtig, brandbaar en kostbaar zijn. De afgelopen jaren is er een verscheidenheid aan nieuwe verfafbijtmiddelen op de markt gekomen en zijn er ook verfafbijtmiddelen op waterbasis geproduceerd. De efficiëntie van het verwijderen van verf is voortdurend verbeterd en de prestaties op het gebied van milieubescherming zijn voortdurend verbeterd. Niet-giftige, laag-giftige en niet-ontvlambare producten hebben geleidelijk de reguliere markt van verfafbijtmiddelen bezet.

Principe van verfverwijdering en classificatie van verfafbijtmiddel

1. Principe van het afbijten van verf

De verfverwijderaar vertrouwt voornamelijk op het organische oplosmiddel in de verfverwijderaar om de meeste coatingfilms op te lossen en te laten zwellen, om zo het doel van het verwijderen van de oude coatingfilm op het oppervlak van het substraat te bereiken. Wanneer de verfverwijderaar in de polymeerketenopening van het coatingpolymeer doordringt, zal dit ervoor zorgen dat het polymeer opzwelt, zodat het volume van de coatingfilm blijft toenemen en de interne spanning die wordt gegenereerd door de toename van het volume van de coating het polymeer zal verzwakken en ten slotte wordt de hechting van de coatingfilm aan het substraat vernietigd en ontwikkelt de coatingfilm zich van puntachtige zwelling tot velzwelling, waardoor de coatingfilm gaat kreuken, waardoor de hechting van de coatingfilm aan het substraat volledig wordt vernietigd en ten slotte wordt de coatingfilm afgebeten. duidelijk.

2. Classificatie van verfafbijtmiddel

Verfafbijtmiddelen worden onderverdeeld in twee categorieën op basis van de verschillende filmvormende stoffen die worden verwijderd: de ene is geformuleerd met organische oplosmiddelen zoals ketonen, benzenen en ketonen, en een paraffine die de vervluchtiging vertraagt, algemeen bekend als witte lotion, en wordt voornamelijk gebruikt voor het verwijderen van verf. oude verffilms zoals oliegebaseerde, alkyd- en nitrogebaseerde verven. Dit type verfafbijtmiddel bestaat voornamelijk uit enkele vluchtige organische oplosmiddelen, die problemen hebben zoals ontvlambaarheid en toxiciteit, en relatief goedkoop zijn.

De andere is een verfverwijderaar op basis van gechloreerde koolwaterstoffen geformuleerd met dichloormethaan, paraffine en cellulose-ether als de belangrijkste componenten, algemeen bekend als verfverwijderaar met waterspoeling, voornamelijk gebruikt voor het verwijderen van epoxy-asfalt, polyurethaan en epoxy-poly Uitgeharde oude coatingfilms zoals ftalamide of aminoalkyd hars. Het heeft een hoge verfverwijderingsefficiëntie, lage toxiciteit en brede toepassing. De verfafbijtmiddelen met dichloormethaan als hoofdoplosmiddel worden ook onderverdeeld in neutrale verfafbijtmiddelen (pH=7±1), alkalische verfafbijtmiddelen (pH>7) en zure verfafbijtmiddelen, afhankelijk van het verschil in pH-waarde.