Cellulosederivaten worden al lange tijd op grote schaal gebruikt in de voedingsindustrie. Fysieke modificatie van cellulose kan de reologische eigenschappen, hydratatie en weefseleigenschappen van het systeem aanpassen. De vijf belangrijke functies van chemisch gemodificeerde cellulose in voedsel zijn: reologie, emulgering, schuimstabiliteit, controle van de vorming en groei van ijskristallen, en het vermogen om water te binden.
Microkristallijne cellulose als voedingsadditief is in 1971 bevestigd door het Gemengd Comité voor Voedseladditieven van de Internationale Gezondheidsorganisatie. In de voedingsindustrie wordt microkristallijne cellulose voornamelijk gebruikt als emulgator, schuimstabilisator, hogetemperatuurstabilisator, niet-voedzame vulstof, verdikkingsmiddel. , suspendeermiddel, vormvasthoudmiddel en ijskristalvormend middel. Internationaal zijn er toepassingen geweest van microkristallijne cellulose voor de vervaardiging van diepvriesproducten, desserts voor koude dranken en kooksauzen; gebruik van microkristallijne cellulose en de gecarboxyleerde producten ervan als additieven voor de productie van slaolie, melkvet en dextrinekruiden; Gerelateerde toepassingen van nutraceuticals en farmaceutische producten voor diabetici.
Microkristallijne cellulose met een kristaldeeltjesgrootte van 0,1-2 μm is een colloïdale kwaliteit. Colloïdale microkristallijne cellulose is een uit het buitenland geïmporteerde stabilisator voor de zuivelproductie. Door zijn goede stabiliteit en smaak wordt het steeds populairder. Het wordt veel gebruikt bij de vervaardiging van hoogwaardige dranken, voornamelijk bij de productie van calciumrijke melk, cacaomelk, walnotenmelk, pindamelk, enz. Wanneer colloïdale microkristallijne cellulose wordt gebruikt in combinatie met carrageen, kan dit de stabiliteit oplossen problemen van veel neutrale melkdranken.
Methylcellulose (MC) of gemodificeerde plantaardige gom en hydroxyprolylmethylcellulose (HPMC) zijn beide gecertificeerd als voedseladditieven, beide hebben oppervlakteactiviteit, kunnen in water worden gehydrolyseerd en gemakkelijk filmvormend, thermisch ontleed in hydroxyprolylmethylcellulose, methoxyl en hydroxyprolylcomponenten. Methylcellulose en hydroxyprolylmethylcellulose hebben een olieachtige smaak, kunnen veel luchtbellen omhullen en hebben de functie vocht vast te houden. Gebruikt in bakkerijproducten, diepvriessnacks, soepen (zoals instantnoedelpakketten), sauzen en huiskruiden. Hydroxypropylmethylcellulose heeft een goede wateroplosbaarheid en wordt niet verteerd door het menselijk lichaam of gefermenteerd door micro-organismen in de darmen. Het kan het cholesterolgehalte verlagen en heeft als effect dat het hoge bloeddruk voorkomt als het langdurig wordt geconsumeerd.
CMC is carboxymethylcellulose en de Verenigde Staten hebben CMC opgenomen in de United States Code of Federal Regulations, die wordt erkend als een veilige stof. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties en de Wereldgezondheidsorganisatie erkennen dat CMC veilig is en dat de toegestane dagelijkse inname voor mensen 30 mg/kg bedraagt. CMC heeft unieke functies op het gebied van cohesie, verdikking, suspensie, stabiliteit, dispersie, waterretentie en gelering. Daarom kan CMC worden gebruikt als verdikkingsmiddel, stabilisator, suspendeermiddel, dispergeermiddel, emulgator, bevochtigingsmiddel, geleermiddel en andere levensmiddelenadditieven in de voedingsindustrie en wordt het in verschillende landen gebruikt.
Posttijd: 26 december 2022