Hydroxypropylcellulose (HPC) ialah eksipien farmaseutikal yang biasa digunakan dalam formulasi penggantungan. Suspensi ialah sistem heterogen yang terdiri daripada zarah pepejal yang tersebar dalam kenderaan cecair. Formulasi ini digunakan secara meluas dalam farmaseutikal untuk menghantar ubat yang kurang larut atau tidak stabil dalam larutan. HPC melaksanakan beberapa fungsi penting dalam rumusan penggantungan, menyumbang kepada kestabilan, kelikatan dan prestasi keseluruhannya.
1. Pengenalan kepada Hydroxypropylcellulose (HPC):
Hydroxypropylcellulose ialah derivatif selulosa yang diperolehi oleh pengubahsuaian kimia selulosa melalui pengenalan kumpulan hidroksipropil ke tulang belakang selulosa. Ia digunakan secara meluas dalam farmaseutikal sebagai eksipien kerana sifatnya yang menguntungkan seperti keterlarutan dalam air dan pelarut organik, kebolehbiodegradasian, keupayaan membentuk filem, dan keserasian dengan bahan bantu lain dan bahan farmaseutikal aktif (API).
2. Peranan HPC dalam Rumusan Penggantungan:
Dalam rumusan penggantungan, HPC menjalankan pelbagai fungsi:
a. Penstabilan Penggantungan:
Salah satu fungsi utama HPC dalam ampaian adalah untuk menstabilkan zarah pepejal yang tersebar. Ia mencapai ini dengan membentuk lapisan pelindung di sekeliling zarah, menghalangnya daripada mengagregat atau mendap. Penstabilan ini adalah penting untuk mengekalkan keseragaman dan konsistensi penggantungan sepanjang hayat simpannya.
b. Pengubahsuaian Kelikatan:
HPC boleh memberi kesan ketara kepada kelikatan penggantungan. Dengan melaraskan kepekatan HPC dalam formulasi, kelikatan boleh disesuaikan untuk mencapai sifat reologi yang dikehendaki. Kelikatan yang betul memastikan penggantungan zarah pepejal yang mencukupi dan memudahkan penuangan dan dos.
c. Kebolehtuangan dan Penyebaran Semula yang dipertingkatkan:
HPC meningkatkan kebolehtuangan penggantungan, menjadikannya lebih mudah untuk dituang dan ditadbir. Selain itu, ia membantu dalam penyebaran semula zarah apabila ampaian digoncang atau digoncang, memastikan keseragaman dan konsistensi semasa pentadbiran.
d. Keserasian dan Kestabilan:
HPC serasi dengan pelbagai ramuan dan eksipien farmaseutikal. Sifat lengai dan kekurangan kereaktifannya menjadikannya sesuai untuk digunakan dalam pelbagai formulasi. Tambahan pula, HPC menyumbang kepada kestabilan ampaian dengan menghalang pemisahan fasa, pemendapan atau pertumbuhan kristal.
3. Mekanisme Tindakan HPC dalam Penggantungan:
Mekanisme yang mana HPC berfungsi dalam ampaian melibatkan interaksinya dengan kedua-dua zarah pepejal dan kenderaan cecair. Selepas penyebaran dalam fasa cecair, molekul HPC membentuk rangkaian tiga dimensi melalui ikatan hidrogen dan belitan polimer. Rangkaian ini membungkus zarah pepejal, menghalang penggumpalan dan mendap. Kelikatan ampaian dipengaruhi oleh kepekatan dan berat molekul HPC, dengan kepekatan yang lebih tinggi dan berat molekul yang mengakibatkan peningkatan kelikatan.
4. Aplikasi HPC dalam Penggantungan Farmaseutikal:
Hydroxypropylcellulose mendapat kegunaan meluas dalam pelbagai penggantungan farmaseutikal, termasuk:
a. Penggantungan Lisan:
HPC biasanya digunakan dalam penggantungan oral untuk merumuskan ubat yang tidak larut untuk pentadbiran oral. Ia meningkatkan keterlarutan dan bioavailabiliti bahan aktif sambil memastikan penyebaran seragam dan ketepatan dos.
b. Penggantungan Topikal:
Dalam penggantungan topikal, HPC berfungsi sebagai agen penggantungan untuk ubat tidak larut atau kurang larut yang bertujuan untuk penghantaran dermal atau transdermal. Ia memberikan kelikatan kepada formulasi, meningkatkan kebolehsebaran dan lekatannya pada kulit.
c. Suspensi Oftalmik:
Untuk suspensi oftalmik, HPC digunakan untuk menstabilkan zarah yang tersebar dan mengekalkan pengedaran seragamnya dalam formulasi titisan mata. Sifat biokompatibiliti dan tidak merengsa menjadikannya sesuai untuk kegunaan oftalmik.
d. Penggantungan Parenteral:
Dalam suspensi parenteral, di mana formulasi suntikan diperlukan, HPC boleh digunakan sebagai agen penstabil. Walau bagaimanapun, penggunaannya dalam formulasi parenteral adalah terhad kerana pertimbangan keselamatan dan keserasian dengan laluan suntikan.
5. Kesimpulan:
Hydroxypropylcellulose (HPC) ialah eksipien farmaseutikal serba boleh yang digunakan secara meluas dalam formulasi penggantungan. Keupayaannya untuk menstabilkan zarah yang tersebar, mengubah suai kelikatan, meningkatkan kebolehtuangan, dan meningkatkan keserasian menjadikannya amat diperlukan dalam perumusan suspensi untuk laluan pentadbiran oral, topikal, oftalmik dan lain-lain. Memahami peranan dan mekanisme tindakan HPC dalam penggantungan adalah penting untuk pembangunan formulasi farmaseutikal yang berkesan dan stabil. Memandangkan penyelidikan dan teknologi terus maju, penggunaan HPC dalam penggantungan farmaseutikal mungkin akan berkembang, menawarkan peluang selanjutnya untuk inovasi dan penambahbaikan dalam sistem penyampaian ubat.
Masa siaran: Mac-27-2024