Carboxymethylcellulose (CMC) dan selulosa adalah kedua-dua polisakarida dengan sifat dan aplikasi yang berbeza. Memahami perbezaannya memerlukan penerokaan struktur, sifat, asal usul, kaedah pengeluaran dan aplikasinya.
Selulosa:
1. Definisi dan struktur:
Selulosa ialah polisakarida semula jadi yang terdiri daripada rantai linear unit β-D-glukosa yang dihubungkan oleh ikatan β-1,4-glikosidik.
Ia adalah komponen struktur utama dinding sel tumbuhan, memberikan kekuatan dan ketegaran.
2. Sumber:
Selulosa adalah banyak di alam semula jadi dan terutamanya berasal daripada sumber tumbuhan seperti kayu, kapas dan bahan gentian lain.
3. Pengeluaran:
Penghasilan selulosa melibatkan pengekstrakan selulosa daripada tumbuhan dan kemudian memprosesnya melalui kaedah seperti pepulpaan kimia atau pengisaran mekanikal untuk mendapatkan gentian.
4. Prestasi:
Dalam bentuk semula jadi, selulosa tidak larut dalam air dan kebanyakan pelarut organik.
Ia mempunyai kekuatan tegangan yang tinggi, menjadikannya sesuai untuk aplikasi di mana kekuatan dan ketahanan adalah kritikal.
Selulosa boleh terbiodegradasi dan mesra alam.
5. Permohonan:
Selulosa mempunyai pelbagai aplikasi, termasuk pengeluaran kertas dan papan, tekstil, plastik berasaskan selulosa, dan sebagai suplemen serat makanan.
Carboxymethylcellulose (CMC):
1. Definisi dan struktur:
Carboxymethylcellulose (CMC) ialah terbitan selulosa di mana kumpulan karboksimetil (-CH2-COOH) dimasukkan ke dalam tulang belakang selulosa.
2. Pengeluaran:
CMC biasanya dihasilkan dengan merawat selulosa dengan asid kloroasettik dan alkali, mengakibatkan penggantian kumpulan hidroksil dalam selulosa dengan kumpulan karboksimetil.
3. Keterlarutan:
Tidak seperti selulosa, CMC adalah larut air dan membentuk larutan koloid atau gel bergantung kepada kepekatan.
4. Prestasi:
CMC mempunyai kedua-dua sifat hidrofilik dan hidrofobik, menjadikannya sesuai untuk pelbagai aplikasi dalam sektor makanan, farmaseutikal dan perindustrian.
Ia mempunyai keupayaan membentuk filem dan boleh digunakan sebagai pemekat atau penstabil.
5. Permohonan:
CMC digunakan dalam industri makanan sebagai pemekat, penstabil dan pengemulsi dalam produk seperti ais krim dan salad dressing.
Dalam farmaseutikal, CMC digunakan sebagai pengikat dalam formulasi tablet.
Ia digunakan dalam proses saiz dan kemasan industri tekstil.
perbezaan:
1. Keterlarutan:
Selulosa tidak larut dalam air, manakala CMC larut dalam air. Perbezaan keterlarutan ini menjadikan CMC lebih serba boleh dalam pelbagai aplikasi, terutamanya dalam industri di mana formulasi berasaskan air lebih disukai.
2. Proses pengeluaran:
Penghasilan selulosa melibatkan pengekstrakan dan pemprosesan daripada tumbuhan, manakala CMC disintesis melalui proses pengubahsuaian kimia yang melibatkan selulosa dan karboksimetilasi.
3. Struktur:
Selulosa mempunyai struktur linear dan tidak bercabang, manakala CMC mempunyai kumpulan karboksimetil yang melekat pada tulang belakang selulosa, memberikan struktur yang diubah suai dengan keterlarutan yang dipertingkatkan.
4. Permohonan:
Selulosa digunakan terutamanya dalam industri seperti kertas dan tekstil di mana kekuatan dan keterlarutannya memberikan kelebihan.
CMC, sebaliknya, digunakan dalam rangkaian industri yang lebih luas, termasuk makanan, farmaseutikal dan kosmetik, kerana keterlarutan air dan serba boleh.
5. Sifat fizikal:
Selulosa terkenal dengan kekuatan dan ketegarannya, menyumbang kepada integriti struktur tumbuhan.
CMC mewarisi beberapa sifat selulosa tetapi juga memiliki yang lain, seperti keupayaan untuk membentuk gel dan larutan, memberikannya rangkaian aplikasi yang lebih luas.
Walaupun selulosa dan karboksimetil selulosa mempunyai asal yang sama, struktur dan sifatnya yang berbeza telah membawa kepada aplikasi yang berbeza dalam industri yang berbeza. Kekuatan dan keterlarutan selulosa boleh memberi kelebihan dalam sesetengah keadaan, manakala keterlarutan air CMC dan struktur yang diubah suai menjadikannya sebagai bahan berharga dalam rangkaian produk dan formulasi.
Masa siaran: Dis-26-2023