Methylcellulose celebek selulozê ye ku bi berfirehî di pîşesaziyên xwarin, derman, û kozmetîkê de tê bikar anîn. Tozek spî, bê bîhn û bê tam e ku di ava sar de tê çareserkirin û dema ku bi ava germ re têkel dibe jelek stûr çêdibe. Methylcellulose bi dermankirina selulozê, polîmerek xwezayî ya ku di nebatan de tê dîtin, bi alkali re tê çêkirin û dûv re bi metanol re reaksiyonê tê çêkirin da ku jêderek metil ether çêbike.

Di pîşesaziya xwarinê de, methylcellulose wekî stûrbûn, stabîlîzker û emulsifiker di cûrbecûr hilberan de wekî sos, cil û berg, nanpêj, hilberên şîr, û hilberên goşt tê bikar anîn. Ew bi gelemperî di xwarinên kêm-rûn an kêm-kalorî de wekî cîhgirek rûnê tê bikar anîn ji ber ku ew dikare bêyî ku kaloriyên zêde lê zêde bike tevnek kemek çêbike. Methylcellulose di pîşesaziya dermansaziyê de jî wekî girêk, veqetandin û berdana kontrolkirî di tablet û kapsulan de tê bikar anîn. Di pîşesaziya kozmetîkê de, ew di hilberên lênihêrîna kesane yên wekî şampo, lotiyon û kreman de wekî stûr û emulsifiker tê bikar anîn.

Ma Methylcellulose ji bo we xirab e?

Methylcellulose bi gelemperî wekî ewledar (GRAS) ji hêla Rêveberiya Xurek û Dermanê Dewletên Yekbûyî (FDA) ve tête nas kirin û bi berfirehî di pîşesaziya xwarinê de tê bikar anîn. Rêxistina Tenduristiyê ya Cîhanê (WHO) û Saziya Ewlehiya Xwarinê ya Ewropayê (EFSA) jî metilseluloz nirxand û diyar kir ku ji bo xwarina mirovan ewle ye. Lêbelê, dibe ku hin kes dema ku hilberên ku methylcellulose vedixwin, wek felq, gaz û îshal, bandorên alîgirê gastrointestinal bixwin.

Yek ji feydeyên methylcellulose ew e ku ji hêla laş ve nayê girtin û bêyî ku were perçe kirin di pergala dehandinê re derbas dibe. Ev tê wê wateyê ku ew dikare bibe alîkar ku tevgerên rûvî yên birêkûpêk pêşve bibe û pêşî li qebizbûnê bigire. Methylcellulose di heman demê de kalorî kêm e û dikare wekî cîhgirek rûn di xwarinên kêm rûn an kêmkalorî de were bikar anîn.

Lêbelê, di derheqê bandorên demdirêj ên vexwarina mîqdarên mezin ên methylcellulose de hin fikar hene. Hin lêkolînan destnîşan kirin ku dozên bilind ên methylcellulose dibe ku di vegirtina xurdemeniyên di laş de, di nav de kalsiyûm, hesin û zinc, asteng bike. Ev dikare bibe sedema kêmasiyên van mîneralên bingehîn, nemaze di nav mirovên ku xwedan kêm vexwarinek an kêmbûna van xurdeyan e.

Xemgîniyek din a potansiyel ev e ku methylcellulose dikare bandorê li mîkrobioma rûvî bike, ku berhevoka mîkroorganîzmayên ku di pergala digestive de dijîn û di tenduristiya giştî de rolek girîng dileyze. Hin lêkolînan pêşniyar kirin ku methylcellulose dikare pêkhatin û fonksiyona mîkrobioma rûvî biguhezîne, her çend bêtir lêkolîn hewce ye ku meriv vê bandora potansiyel bi tevahî fam bike.

Girîng e ku were zanîn ku methylcellulose ne heman selulozê ye, ku bi xwezayî di fêkî, sebze û dexlên tevahî de tê dîtin. Celuloz çavkaniyek girîng a fîbera parêzê ye, ku ji bo domandina pergala digestî ya tendurist pêdivî ye û dikare bibe alîkar ku xetera nexweşiyên kronîk ên wekî nexweşiya dil, şekir, û hin cûreyên penceşêrê kêm bike. Digel ku methylcellulose dikare hin feydeyên fîberê peyda bike, ew ne cîhgirek parêzek bi fêkî, sebze û gewherên tevahî dewlemend e.

Di encamê de, methylcellulose pêvekek xwarinê ya ku bi gelemperî tête bikar anîn e ku ji hêla saziyên birêkûpêk ên wekî FDA, WHO, û EFSA ve wekî ewle tê nas kirin. Digel ku ew dikare hin feydeyan peyda bike, wek pêşdebirina tevgerên rûvî yên birêkûpêk û kêmkirina girtina kaloriyê di xwarinên kêm-rûn de, dibe ku ew hin bandorên alîgir ên potansiyel ên wekî nerehetiya gastrointestinal û destwerdana bi vegirtina xurdeyan jî hebe. Girîng e ku meriv methylcellulose bi nermî û wekî beşek ji parêzek hevseng ku tê de cûrbecûr xwarinên dewlemend ên xurdemeniyê vedihewîne vexwe. Mîna her lêzêdekirina xwarinê, ew her gav ramanek baş e