Ma ragirtina avê ya mortaja plasterê çiqas zêde be, ew çêtir e?

Ragirtina avê taybetmendiyek girîng a mortaja plasterê ye ji ber ku ew rasterast bandorê li kar, dema danînê û hêza mekanîkî ya wê dike. Lêbelê, pêwendiya di navbera girtina avê û performansa mortaja plasterê de ne rasterast e, û bersivek teqez tune ye ku gelo girtina avê çiqasî bilindtir be, ew qas çêtir e.

Ragirtina avê tê wateya kapasîteya mortaja plasterê ku avê bêyî xwînrijandin û veqetandinê bigire. Bi gelemperî, kapasîteya hilgirtina avê ya bilind tê vê wateyê ku mortaja plasterê dikare bêtir av bigire û ji bo demek dirêjtir xebitîn bimîne, ku dikare ji bo hin serlêdanan sûdmend be. Lêbelê, girtina avê ya zêde jî dikare bibe sedema pirsgirêkên wek kêşbûn, şikestin, û kêmbûna hêza mekanîkî, ku dikare bandorek neyînî li performansa mortaja plasterê bike.

Dema ku dor tê ser girtina avê ya mortaja plasterê, mîqdara îdeal bi faktorên cihêreng ên wekî celebê gizêr, germahî û nermiya hawîrdorê, awayê tevlihevkirinê, û encama xwestinê ve girêdayî ye. Mînakî, di şert û mercên germ û zuwa de, ragirtina avê ya mortaja plasterê divê zêdetir be da ku pêşî li zuhabûna zêde bigire, lê di germahiyên sartir de, dibe ku girtina avê kêmtir were tercîh kirin da ku wextê sazkirinê bileztir bike.

Yek ji feydeyên sereke yên girtina avê ya bilind di morta plastîk de ev e ku ew dikare karbidestiyê baştir bike, ku ew hêsantir belav dibe û li ser rûxan xweş dike. Ev dikare di serîlêdanên ku tê xwestin ku pêvekek nerm û hemwext tê xwestin de, wek mînak di çîpkirina xemilandî de an di tamîrkirina dîwaran an tavanan de zirardar be. Ragirtina avê ya bilind di heman demê de dikare girêdana di navbera mortaja plaster û substratê de baştir bike, hêza wê ya giştî zêde bike.

Lêbelê, girtina avê ya zêde jî dikare bibe sedema pirsgirêkên wekî şikestin, kişandin, û kêmbûna hêza mekanîkî. Dema ku mûçeya plastîk pir zêde av hebe, dibe ku demek dirêjtir bigire û hişk bibe, ku dibe sedema şikestin û piçûkbûnê. Wekî din, ava zêde dibe ku girêdana di navbera mortaja plasterê û substratê de qels bike, ku dikare hêz û domdariya wê ya giştî kêm bike.

Ji bo bidestxistina girtina avê ya îdeal a di mora gizê de, dikarin pêvekên cihêreng werin bikar anîn. Mînakî, lêzêdekirina etherên selulozê, wek metil cellulose an hîdroksîpropil methylcellulose, dikare girtina avê çêtir bike bêyî ku hêza mekanîkî têk bibe. Zêdekirinên din ên wekî ajansên guheztina hewayê jî dikarin werin bikar anîn da ku karbidestiyê zêde bikin û xetera şikestin û piçûkbûnê kêm bikin.

Bi kurtahî, pêwendiya di navbera ragirtina avê û performansa mortaja plasterê de tevlihev e, û bersivek yek-salî tune ku gelo girtina avê ya bilind çêtir e. Ragirtina avê ya îdeal bi faktorên cihêreng ve girêdayî ye, û divê balansek di navbera karbidestî, dema sazkirinê û hêza mekanîkî de were danîn. Bi têgihîştina taybetmendiyên mûçeya plastîk û karanîna pêvekên guncan, gengaz e ku meriv ji bo serîlêdanek diyar girtina avê ya çêtirîn bi dest bixe.