Pêşxistina Thickenerê Rheolojîk

Pêşkeftina stûrkerên rheolojîk di dîroka zanist û endezyariya materyalê de qonaxek girîng e. Qelewkerên rheolojîk materyal in ku dikarin vîskozîteyê zêde bikin û / an taybetmendiyên herikîna şilav, suspension û emulsiyonan kontrol bikin.

Yekem qalindkerê rheolojîk di sedsala 19-an de bi tesadufî hat keşif kirin, dema ku têkelek av û ard ji bo demekî rawestiya bû, di encamê de maddeyek stûr û mîna gêlê derket holê. Dûv re hat dîtin ku ev têkelbûnek hêsan a pariyên ardê di nav avê de ye, ku dikare di sepanên cihêreng de wekî qalindker were bikar anîn.

Di destpêka sedsala 20-an de, materyalên din ên ku xwedan taybetmendiyên stûrbûnê ne, wekî starch, benîşt, û gil hatin dîtin. Van materyalan di cûrbecûr sepanan de, ji xwarin û kozmetîkê bigire heya rengan û şilavên sondajê, wekî stûrkerên rheolojîk hatine bikar anîn.

Lêbelê, van qalindkerên xwezayî xwedî sînor bûn, wek performansa guhêrbar, hesasbûna ji şert û mercên pêvajoyê, û qirêjiya mîkrobiyolojîk a potansiyel. Ev bû sedema pêşkeftina stûrkerên rheolojîk ên sentetîk, yên wekî etherên selulozê, polîmerên acrylic, û polîuretan.

Etherên selûlozê, wekî sodyûm karboksîmetîl celluloz (CMC), metîl celluloz (MC), û hîdroksîpropyl cellulose (HPC), ji ber taybetmendiyên xwe yên bêhempa, wek çareserbûna avê, bûne yek ji stûrkerên rheolojîk ên herî berfireh di sepanên cihêreng de têne bikar anîn. îstîqrara pH, hestiyariya hêza ionîkî, û şiyana çêkirina fîlimê.

Pêşkeftina stûrkerên rheolojîk ên sentetîk rê li ber formulekirina hilberên bi performansa domdar, îstîqrara çêtir, û fonksiyona pêşkeftî kiriye. Bi zêdebûna daxwaziya ji bo materyalên bi performansa bilind re, pêşkeftina stûrkerên nû yên rheolojîk tê pêşbînîkirin ku berdewam bike, ku ji hêla pêşkeftinên di zanistiya materyal, kîmya, û endezyariyê de têne rêve kirin.