Koda dabeşkirina etherê ya Cellulose û pêdiviyên teknîkî

Celuloz di cîhanê de çavkaniya organîk a herî zêde ya nûjenkirî ye. Ew ji nebatên bejahî û binê deryayî yên kesk tê û pêkhateya sereke ya dîwarên hucreya fîbera nebatê ye. Ji xeynî mîqdarek piçûk a bakteriyên heywanan û organîzmayên binê deryayê, seluloz bi gelemperî di nebatên kesk de heye. Bi rêya fotosentezê, nebat dikarin salê 155 Gt selulozê sentez bikin, ku 150 Mt ji nebatên bilindtir tê; seluloza pulpa darê bi qasî 10 Mt e; seluloza pembû 12Mt; kîmyewî (pola) 7 Mt seluloz, di heman demê de mîqdarek mezin ji dar (nêzîkî 500 Mt seluloz) hîn jî wekî sotemenî an qumaşê tê bikar anîn.
Seluloza xwezayî di paqijiyê de cûda dibe. Pembû fîbera nebatê ye ku di xwezayê de naveroka selulozê ya herî zêde heye, û naveroka wê bi gelemperî ji 95% jortir e. Berikên dirêj ên pembû bi kevneşopî di hilberîna tekstîlê de têne bikar anîn. Ji fibera kurt re pulpa Linter tê gotin, ku ji bo hilberîna pîşesaziyê ya derûvên selulozê madeyek xav a girîng e.