რა განსხვავებაა მეთილის ცელულოზის ეთერის და ლიგნინის ბოჭკოს მუშაობას შორის

რა განსხვავებაა მეთილის ცელულოზის ეთერის და ლიგნინის ბოჭკოს მუშაობას შორის

პასუხი: მეთილცელულოზის ეთერსა და ლიგნინის ბოჭკოს შორის მუშაობის შედარება ნაჩვენებია ცხრილში

 შესრულების შედარება მეთილის ცელულოზის ეთერსა და ლიგნინის ბოჭკოს შორის

რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება მეთილცელულოზის და კარბოქსიმეთილცელულოზის გამოყენებისას?

პასუხი: (1) ცელულოზის დასაშლელად ცხელი წყლის გამოყენებისას, გამოყენებამდე იგი სრულად უნდა გაცივდეს. სრული დაშლისთვის საჭირო ტემპერატურა და იდეალური გამჭვირვალობა დამოკიდებულია ცელულოზის ტიპზე.

(2) საკმარისი სიბლანტის მისაღებად საჭირო ტემპერატურა

კარბოქსიმეთილცელულოზა≤25℃, მეთილცელულოზა≤20℃

(3) ნელა და თანაბრად გაწურეთ ცელულოზა წყალში და ურიეთ სანამ ყველა ნაწილაკი გაჟღენთილია და შემდეგ ურიეთ სანამ ცელულოზის ხსნარი მთლიანად გამჭვირვალე და გამჭვირვალე გახდება. არ დაასხით წყალი პირდაპირ ცელულოზაში და პირდაპირ კონტეინერში ნუ დაუმატებთ დიდი რაოდენობით ცელულოზას, რომელიც დატენიანებულია და ყალიბდება სიმსივნის ან ბურთულების სახით.

(4) სანამ ცელულოზის ფხვნილი წყლით დასველდება, ნუ დაუმატებთ ტუტე ნივთიერებებს ნარევს, მაგრამ დისპერსიისა და გაჟღენთის შემდეგ შეიძლება დაემატოს მცირე რაოდენობით ტუტე წყალხსნარი (pH8~10) დაშლის დასაჩქარებლად. მათი გამოყენება შესაძლებელია არის: ნატრიუმის ჰიდროქსიდის წყალხსნარი, ნატრიუმის კარბონატის წყალხსნარი, ნატრიუმის ბიკარბონატის წყალხსნარი, კირის წყალი, ამიაკის წყალი და ორგანული ამიაკი და ა.შ.

(5) ზედაპირულად დამუშავებულ ცელულოზის ეთერს აქვს უკეთესი დისპერსიულობა ცივ წყალში. თუ მას პირდაპირ დაემატება ტუტე ხსნარში, ზედაპირული დამუშავება წარუმატებელი იქნება და გამოიწვევს კონდენსაციას, ამიტომ მეტი სიფრთხილეა საჭირო.

რა თვისებები აქვს მეთილცელულოზას?

პასუხი: (1) 200°C-ზე ზევით გაცხელებისას დნება და იშლება. ნაცრის შემცველობა არის დაახლოებით 0,5% წვისას და ნეიტრალურია, როცა მას წყალში ამზადებენ. რაც შეეხება მის სიბლანტეს, ეს დამოკიდებულია პოლიმერიზაციის ხარისხზე.

(2) წყალში ხსნადობა ტემპერატურის უკუპროპორციულია, მაღალ ტემპერატურას აქვს დაბალი ხსნადობა, დაბალ ტემპერატურას აქვს მაღალი ხსნადობა.

(3) ის შეიძლება გაიხსნას წყლისა და ორგანული გამხსნელების ნარევში, როგორიცაა მეთანოლი, ეთანოლი, ეთილენგლიკოლი, გლიცერინი და აცეტონი.

(4) როდესაც მის წყალხსნარში არის ლითონის მარილები ან ორგანული ელექტროლიტები, ხსნარი მაინც შეიძლება დარჩეს სტაბილური. როდესაც ელექტროლიტს ემატება დიდი რაოდენობით, მოხდება ლარი ან ნალექი.

(5) აქვს ზედაპირული აქტივობა. მის მოლეკულებში ჰიდროფილური და ჰიდროფობიური ჯგუფების არსებობის გამო, მას აქვს ემულსიფიკაციის, დამცავი კოლოიდური და ფაზური სტაბილურობის ფუნქციები.

(6) ცხელი ჟელირება. როდესაც წყალხსნარი მოიმატებს გარკვეულ ტემპერატურამდე (გელის ტემპერატურაზე მაღლა), ის გახდება ბუნდოვანი, სანამ არ გელდება ან არ ჩამოილექება, რის შედეგადაც ხსნარი კარგავს სიბლანტეს, მაგრამ გაციების შემდეგ მას შეუძლია დაუბრუნდეს საწყის მდგომარეობას. ტემპერატურა, რომლის დროსაც ხდება გელაცია და ნალექი, დამოკიდებულია პროდუქტის ტიპზე, ხსნარის კონცენტრაციაზე და გაცხელების სიჩქარეზე.

(7) pH სტაბილურია. წყალხსნარის სიბლანტეზე ადვილად არ მოქმედებს მჟავა და ტუტე. დიდი რაოდენობით ტუტეს დამატების შემდეგ, მიუხედავად მაღალი ტემპერატურისა თუ დაბალი ტემპერატურისა, ეს არ გამოიწვევს დაშლას ან ჯაჭვის გაყოფას.

(8) მას შემდეგ, რაც ხსნარი გაშრება ზედაპირზე, მას შეუძლია შექმნას გამჭვირვალე, მკაცრი და ელასტიური ფილმი, რომელიც მდგრადია ორგანული გამხსნელების, ცხიმებისა და სხვადასხვა ზეთების მიმართ. სინათლის ზემოქმედებისას ის არ ყვითლდება ან ფუმფულა და შეიძლება ხელახლა გაიხსნას წყალში. თუ ფორმალდეჰიდი დაემატება ხსნარს ან შემდგომ დამუშავებულია ფორმალდეჰიდით, ფილმი წყალში უხსნადია, მაგრამ მაინც შეიძლება ნაწილობრივ გაფართოვდეს.

(9) გასქელება. მას შეუძლია წყლისა და არაწყლიანი სისტემების გასქელება და აქვს კარგი დაბერების საწინააღმდეგო მოქმედება.

(10) სიბლანტე. მის წყალხსნარს აქვს ძლიერი შეკრულობა, რომელსაც შეუძლია გააუმჯობესოს ცემენტის, თაბაშირის, საღებავის, პიგმენტის, შპალერის და ა.შ.

(11) შეჩერება. ის შეიძლება გამოყენებულ იქნას მყარი ნაწილაკების კოაგულაციისა და ნალექების გასაკონტროლებლად.

(12) დაიცავით კოლოიდი და გააუმჯობესეთ კოლოიდის სტაბილურობა. მას შეუძლია თავიდან აიცილოს წვეთების და პიგმენტების დაგროვება და კოაგულაცია და ეფექტურად თავიდან აიცილოს ნალექი.

(13) წყლის შეკავება. წყალხსნარს აქვს მაღალი სიბლანტე. ნაღმტყორცნებში დამატებისას მას შეუძლია შეინარჩუნოს წყლის მაღალი შემცველობა, რაც ეფექტურად აფერხებს წყლის გადაჭარბებულ შეწოვას სუბსტრატის მიერ (როგორიცაა აგური, ბეტონი და ა.შ.) და ამცირებს წყლის აორთქლების სიჩქარეს.

(14) სხვა კოლოიდური ხსნარების მსგავსად, ის მყარდება ტანინებით, ცილის ნალექებით, სილიკატებით, კარბონატებით და ა.შ.

(15) ის შეიძლება შერეული იყოს კარბოქსიმეთილ ცელულოზასთან ნებისმიერი პროპორციით სპეციალური ეფექტების მისაღებად.

(16) ხსნარის შენახვის შესრულება კარგია. თუ შესაძლებელია მისი სისუფთავის შენარჩუნება მომზადებისა და შენახვის დროს, მისი შენახვა შესაძლებელია რამდენიმე კვირის განმავლობაში დაშლის გარეშე.

შენიშვნა: მეთილცელულოზა არ არის მიკროორგანიზმების ზრდის საშუალება, მაგრამ თუ ის დაბინძურდება მიკროორგანიზმებით, ეს ხელს არ შეუშლის მათ გამრავლებას. თუ ხსნარი ძალიან დიდხანს გაცხელდება, განსაკუთრებით მჟავას თანდასწრებით, ჯაჭვის მოლეკულები შეიძლება გაიყოს. და სიბლანტე ამ დროს შემცირდება. მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს ჟანგვის აგენტების გაყოფა, განსაკუთრებით ტუტე ხსნარებში.

რა არის კარბოქსიმეთილცელულოზის (CMC) ძირითადი ეფექტი თაბაშირზე?

პასუხი: კარბოქსიმეთილცელულოზა (CMC) ძირითადად ასრულებს გასქელებასა და წებოვან როლს და წყლის შეკავების ეფექტი აშკარა არ არის. თუ იგი გამოიყენება წყლის შემაკავებელ საშუალებებთან ერთად, მას შეუძლია გასქელდეს და გასქელდეს თაბაშირის ნამცხვარი და გააუმჯობესოს კონსტრუქციის შესრულება, მაგრამ კარბოქსიმეთილის ცელულოზა საბაზისო ცელულოზა ანელებს თაბაშირის გამაგრებას, ან თუნდაც არ გამაგრდება და სიმტკიცე მნიშვნელოვნად დაიკლებს. , ამიტომ გამოყენების ოდენობა მკაცრად უნდა იყოს კონტროლირებადი.