સેલ્યુલોઝ ઈથર્સના ઉત્પાદન અને સંશોધનનો ઇતિહાસ

સેલ્યુલોઝ ઇથર્સ ઉત્પાદન અને સંશોધનનો લાંબો ઇતિહાસ ધરાવે છે, જે 19મી સદીના અંતમાં છે. પ્રથમ સેલ્યુલોઝ ઈથર, એથિલ સેલ્યુલોઝ, બ્રિટિશ રસાયણશાસ્ત્રી એલેક્ઝાન્ડર પાર્કેસ દ્વારા 1860 માં વિકસાવવામાં આવ્યું હતું. 1900 ના દાયકાની શરૂઆતમાં, અન્ય સેલ્યુલોઝ ઈથર, મિથાઈલ સેલ્યુલોઝ, જર્મન રસાયણશાસ્ત્રી આર્થર આઈચેન્ગ્રુન દ્વારા વિકસાવવામાં આવ્યું હતું.

20મી સદી દરમિયાન, સેલ્યુલોઝ ઈથર્સનું ઉત્પાદન અને સંશોધન નોંધપાત્ર રીતે વિસ્તર્યું. 1920 ના દાયકામાં, કાર્બોક્સિમિથિલ સેલ્યુલોઝ (CMC) એ પાણીમાં દ્રાવ્ય સેલ્યુલોઝ ઈથર તરીકે વિકસાવવામાં આવ્યું હતું. આ પછી 1930ના દાયકામાં હાઇડ્રોક્સાઇથિલ સેલ્યુલોઝ (એચઇસી) અને 1950ના દાયકામાં હાઇડ્રોક્સીપ્રોપીલ મિથાઇલ સેલ્યુલોઝ (એચપીએમસી)નો વિકાસ થયો. આ સેલ્યુલોઝ ઈથરનો આજે ખોરાક, ફાર્માસ્યુટિકલ્સ, સૌંદર્ય પ્રસાધનો અને બાંધકામ સહિતના ઉદ્યોગોની શ્રેણીમાં વ્યાપકપણે ઉપયોગ થાય છે.

ખાદ્ય ઉદ્યોગમાં, સેલ્યુલોઝ ઇથર્સનો ઉપયોગ જાડા, ઇમલ્સિફાયર અને સ્ટેબિલાઇઝર તરીકે થાય છે. તેઓ સામાન્ય રીતે સલાડ ડ્રેસિંગ, આઈસ્ક્રીમ અને બેકડ સામાન જેવા ઉત્પાદનોમાં ઉપયોગમાં લેવાય છે. ફાર્માસ્યુટિકલ ઉદ્યોગમાં, સેલ્યુલોઝ ઇથર્સનો ઉપયોગ ગોળીઓ અને કેપ્સ્યુલ્સમાં બાઈન્ડર, વિઘટનકર્તા અને કોટિંગ એજન્ટ તરીકે થાય છે. સૌંદર્ય પ્રસાધનો ઉદ્યોગમાં, તેનો ઉપયોગ ક્રીમ અને લોશનમાં ઘટ્ટ એજન્ટ અને ઇમલ્સિફાયર તરીકે થાય છે. બાંધકામ ઉદ્યોગમાં, સેલ્યુલોઝ ઇથર્સનો ઉપયોગ પાણી-જાળવણી એજન્ટો અને સિમેન્ટ અને મોર્ટારમાં કાર્યક્ષમતા વધારનારા તરીકે થાય છે.

સેલ્યુલોઝ ઇથર્સ પર સંશોધન આજ દિન સુધી ચાલુ છે, જેમાં ઉન્નત ગુણધર્મો અને કાર્યક્ષમતા સાથે નવા અને સુધારેલા સેલ્યુલોઝ ઇથર્સ વિકસાવવા પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવામાં આવ્યું છે. ટેક્નોલોજીની પ્રગતિએ સેલ્યુલોઝ ઈથરનું ઉત્પાદન કરવા માટે નવી પદ્ધતિઓ વિકસાવી છે, જેમ કે એન્ઝાઈમેટિક ફેરફાર અને લીલા દ્રાવકનો ઉપયોગ કરીને રાસાયણિક ફેરફાર. સેલ્યુલોઝ ઇથર્સનું ચાલુ સંશોધન અને વિકાસ આવનારા વર્ષોમાં આ બહુમુખી સામગ્રી માટે નવા એપ્લિકેશનો અને બજારો તરફ દોરી જશે તેવી અપેક્ષા છે.