Celulosa polianiónica LV HV

A celulosa polianiónica (PAC) é un polímero soluble en auga que se deriva da celulosa. É amplamente utilizado na industria do petróleo e do gas como aditivo para fluídos de perforación, onde se usa para controlar a perda de fluídos, aumentar a viscosidade e mellorar a inhibición de xisto. O PAC está dispoñible en diferentes graos, con diferentes graos de substitución e peso molecular. Dous graos comúns de PAC son PAC de baixa viscosidade (LV) e alta viscosidade (HV).

PAC LV ten un peso molecular baixo e un baixo grao de substitución. Utilízase como axente de control de filtración e como modificador de reoloxía en fluídos de perforación. LV-PAC ten unha boa solubilidade en auga e é eficaz a baixas concentracións. Tamén se usa como viscosificador en lodos de cemento e como estabilizador en emulsións.

O PAC HV, pola contra, ten un maior peso molecular e un maior grao de substitución que o LV-PAC. Utilízase como viscosificador primario e axente de control de perdas de fluídos en fluídos de perforación. O HV-PAC tamén se pode usar como viscosificador secundario en combinación con outros polímeros. Ten unha alta tolerancia ao sal e á temperatura, e é eficaz a altas concentracións.

Tanto LV-PAC como HV-PAC son polianiónicos, o que significa que levan unha carga negativa. Esta carga fai que sexan eficaces para controlar a perda de fluídos formando unha torta de filtro no pozo. A carga negativa tamén os fai eficaces para inhibir a hidratación e dispersión de xisto. O PAC tamén pode mellorar a estabilidade do pozo ao evitar a migración de finos e partículas de arxila.

En conclusión, a celulosa polianiónica (PAC) é un polímero versátil que se usa na industria do petróleo e do gas como aditivo para fluídos de perforación. LV-PAC e HV-PAC son dous graos comúns de PAC que se usan para diferentes fins. LV-PAC úsase como axente de control de filtración e como modificador de reoloxía, mentres que HV-PAC úsase como viscosificador primario e axente de control de perdas de fluído. Os dous graos de PAC son polianiónicos e efectivos para controlar a perda de fluídos e inhibir a hidratación e dispersión de xisto.