E466 Aditivo alimentario - Carboximetilcelulosa sódica

Carboximetilcelulosa sódica(SCMC) é un aditivo alimentario común que se usa nunha ampla gama de produtos alimenticios, incluíndo produtos de panadería, produtos lácteos, bebidas e salsas. Tamén se usa noutras industrias, como a farmacéutica, a cosmética e a produción de papel. Neste artigo, analizaremos con máis detalle SCMC, as súas propiedades, usos, seguridade e riscos potenciais.

Propiedades e Produción de SCMC

A carboximetilcelulosa sódica é un derivado da celulosa, que é un polímero natural composto por unidades de glicosa. SCMC faise tratando a celulosa cun produto químico chamado ácido monocloroacético, que fai que a celulosa se carboximetila. Isto significa que os grupos carboximetilo (-CH2-COOH) engádense á columna vertebral da celulosa, o que lle dá novas propiedades, como unha maior solubilidade en auga e capacidades de unión e espesamento melloradas.

SCMC é un po branco a branco roto que é inodoro e insípido. É moi soluble en auga, pero insoluble na maioría dos disolventes orgánicos. Ten unha alta viscosidade, o que significa que ten a capacidade de espesar líquidos, e forma xeles en presenza de certos ións, como o calcio. A viscosidade e as propiedades de formación de xel do SCMC pódense axustar cambiando o grao de carboximetilación, o que afecta o número de grupos carboximetilo na columna vertebral da celulosa.

Usos de SCMC en alimentos

SCMC úsase amplamente na industria alimentaria como aditivo alimentario, principalmente como espesante, estabilizador e emulsionante. Úsase habitualmente en produtos de panadería como pan, bolos e bollería, para mellorar a súa textura, aumentar a súa vida útil e evitar que se endurezan. En produtos lácteos como iogur, xeados e queixos, úsase para mellorar a súa textura, evitar a separación e aumentar a súa estabilidade. En bebidas como refrescos e zumes, úsase para estabilizar o líquido e evitar a separación.

SCMC tamén se usa en salsas, aderezos e condimentos como ketchup, maionesa e mostaza, para espesalos e mellorar a súa textura. Emprégase en produtos cárnicos como embutidos e albóndigas, para mellorar as súas propiedades aglutinantes e evitar que se desmoronen durante a cocción. Tamén se usa en alimentos baixos en graxa e baixos en calorías, para substituír a graxa e mellorar a textura.

O SCMC é xeralmente considerado seguro para o seu uso en alimentos polas axencias reguladoras de todo o mundo, incluíndo a Administración de Alimentos e Medicamentos dos Estados Unidos (FDA) e a Autoridade Europea de Seguridade Alimentaria (EFSA).

Seguridade de SCMC nos alimentos

SCMC foi amplamente estudado pola súa seguridade nos alimentos, e descubriuse que é seguro para o consumo humano nos niveis utilizados nos produtos alimenticios. O Comité Mixto FAO/OMS de Expertos en Aditivos Alimentarios (JECFA) estableceu unha inxestión diaria aceptable (IDA) de 0-25 mg/kg de peso corporal para SCMC, que é a cantidade de SCMC que se pode consumir diariamente ao longo da vida sen efectos adversos.

Os estudos demostraron que o SCMC non é tóxico, canceríxeno, mutaxénico ou teratoxénico, e non causa ningún efecto adverso sobre o sistema reprodutor ou o desenvolvemento. Non é metabolizado polo organismo e excrétase sen cambios nas feces, polo que non se acumula no organismo.

Non obstante, algunhas persoas poden ter unha reacción alérxica ao SCMC, que pode causar síntomas como urticaria, comezón, inchazo e dificultade para respirar. Estas reaccións son raras, pero nalgúns casos poden ser graves. Se experimenta algún destes síntomas despois de consumir un produto alimenticio que contén SCMC, acuda ao seu médico inmediatamente.

Riscos potenciais de SCMC

Aínda que SCMC é xeralmente considerado seguro para o consumo humano, hai algúns riscos potenciais asociados co seu uso. Unha das principais preocupacións é o seu efecto sobre o sistema dixestivo. SCMC é unha fibra soluble, o que significa que pode absorber auga e formar unha substancia similar a un xel nos intestinos. Isto pode provocar problemas dixestivos como inchazo, gases e diarrea nalgunhas persoas, especialmente se se consumen en grandes cantidades.

Outro risco potencial é o seu efecto sobre a absorción de nutrientes. Debido a que o SCMC pode formar unha substancia similar a un xel nos intestinos, pode interferir coa absorción de certos nutrientes, especialmente vitaminas liposolubles como A, D, E e K. Isto podería levar a deficiencias de nutrientes co paso do tempo. especialmente se se consume en grandes cantidades de forma regular.

Tamén vale a pena sinalar que algúns estudos suxeriron que o SCMC pode ter un impacto negativo na saúde intestinal. Un estudo publicado na revista Nature Communications en 2018 descubriu que o SCMC podería perturbar o equilibrio das bacterias intestinales nos ratos, o que pode provocar inflamación e outros problemas de saúde. Aínda que se necesitan máis investigacións para comprender plenamente o impacto do SCMC na saúde intestinal dos humanos, esta é unha área de preocupación que debe ser monitorizada.

Conclusión

A carboximetil celulosa sódica é un aditivo alimentario de uso común que se considera seguro para o consumo humano. Utilízase principalmente como espesante, estabilizador e emulsionante nunha ampla gama de produtos alimenticios, incluíndo produtos de panadería, produtos lácteos, bebidas e salsas. Aínda que existen algúns riscos potenciais asociados co seu uso, especialmente en grandes cantidades, a seguridade global de SCMC foi establecida por axencias reguladoras de todo o mundo.

Como con calquera aditivo alimentario, é importante usar SCMC con moderación e ter en conta as posibles sensibilidades ou alerxias. Se tes algunha dúbida sobre o uso de SCMC en produtos alimenticios, consulta co teu médico ou cun dietista rexistrado.