Análise e proba de hidroxipropilmetilcelulosa

1, a identificación do método de hidroxipropil metil celulosa

(1) Tome 1,0 g de mostra, auga quente (80 ~ 90 ℃) 100 ml, mexa continuamente e arrefríe nun líquido viscoso nun baño de xeo; Poña 2 mL do líquido no tubo de ensaio, engade lentamente 1 mL de solución de ácido sulfúrico ao 0,035% de antrona ao longo da parede do tubo e déixase durante 5 min. O anel verde aparece na interface entre os dous líquidos.

(2) Tome a cantidade axeitada do limo anteriormente mencionado utilizado na identificación de (ⅰ) e bótao na placa de vidro. Despois de que a auga se evapore, fórmase unha película dúctil.

2, hidroxipropilmetilcelulosa análise da preparación da solución estándar

(1) Solución estándar de tiosulfato de sodio (0,1 mol/L, validez: un mes)

Preparación: Ferver uns 1500 ml de auga destilada e arrefriar ata que estea listo para usar. Pese 25 g de tiosulfato de sodio (o seu peso molecular é de 248,17, e intente ser preciso a uns 24,817 g ao pesar) ou 16 g de tiosulfato de sodio anhidro, disolvao en 200 ml da auga de arrefriamento anterior, dilúeo a 1 litro e colócao nun litro marrón. botella, coloque a botella na escuridade e fíltraa para usala despois de dúas semanas.

Calibración: Pese 0,15 g de dicromato de potasio de referencia cocido a peso constante, con precisión de 0,0002 g. Engade 2 g de ioduro de potasio e 20 ml de ácido sulfúrico (1 + 9), axita ben, colócase na escuridade durante 10 min, engade 150 ml de auga e 3 ml de solución indicadora de amidón ao 0,5 %, titula con solución de tiosulfato de sodio 0,1 mol/L, a solución pasa de azul. a verde brillante no punto final. Non se engadiu cromato de potasio ao experimento en branco. O proceso de calibración repetiuse 2 ~ 3 veces e tomouse o valor medio.

A concentración molar C (mol/L) da solución estándar de tiosulfato de sodio calculouse do seguinte xeito:

Onde, M é a masa do dicromato de potasio; V1 é o volume de tiosulfato de sodio consumido, mL; V2 é o volume de tiosulfato de sodio consumido no experimento en branco, mL; 49,03 é a masa de dicromato de potasio equivalente a 1 mol de tiosulfato de sodio, g.

Despois da calibración, engade un pouco de Na2CO3 para evitar a descomposición microbiana.

(2) Solución estándar de NaOH (0,1 mol/L, validez: un mes)

Preparación: Uns 4,0 g de NaOH puro para a análise pesáronse nun vaso de precipitados e engadíronse 100 ml de auga destilada para disolverse, despois transferíronse a un matraz aforado de 1 L e engadiuse auga destilada á balanza e colocouse durante 7-10 días ata que calibración.

Calibración: coloque 0,6 ~ 0,8 g de ftalato de hidróxeno de potasio puro secado a 120 ℃ (precisión de 0,0001 g) nun matraz cónico de 250 ml, engade 75 ml de auga destilada para disolvelo, despois engade 2 ~ 3 gotas de fenolftalato ao 1 %, titrato con indicador. a solución de hidróxido de sodio preparada anteriormente ata que estea lixeiramente vermella, e o punto final é que a cor non se desvanece dentro de 30S. Anota o volume de hidróxido de sodio. O proceso de calibración repetiuse 2 ~ 3 veces e tomouse o valor medio. E fai un experimento en branco.

A concentración da solución de hidróxido de sodio calcúlase do seguinte xeito:

Onde, C é a concentración da solución de hidróxido de sodio, mol/L; M representa a masa de hidróxeno ftalato de potasio, G; V1 é o volume de hidróxido de sodio consumido, mL; V2 representa o volume de hidróxido de sodio consumido no experimento en branco, mL; 204,2 é a masa molar do hidróxeno ftalato de potasio, g por mol.

(3) Ácido sulfúrico diluído (1+9) (Validez: 1 mes)

Con axitación, engade coidadosamente 100 ml de ácido sulfúrico concentrado a 900 ml de auga destilada, engadindo lentamente, mentres se axita.

(4) Ácido sulfúrico diluído (1+16,5) (Validez: 2 meses)

Con axitación, engade coidadosamente 100 ml de ácido sulfúrico concentrado a 1650 ml de auga destilada, engadindo lentamente. Mestura mentres vaias.

(5) Indicador de amidón (1 %, validez: 30 días)

Pese 1,0 g de amidón soluble, engade 10 ml de auga, mexa e inxécteo en 100 ml de auga fervendo, ferva lixeiramente durante 2 minutos, colócase e tome o sobrenadante para o seu uso.

(6) Indicador de amidón

O indicador de amidón do 0,5% obtívose tomando 5 mL de solución indicadora de amidón ao 1% preparada e diluíndoo a 10 mL con auga.

(7) Solución de trióxido de cromo ao 30% (validez: 1 mes)

Pesar 60 g de trióxido de cromo e disolvelo en 140 ml de auga sen materia orgánica.

(8) Solución de acetato de potasio (100 g/L, validez: 2 meses)

Disolvéronse 10 g de grans de acetato de potasio anhidro nunha solución de 100 ml de ácido acético glacial 90 ml e 10 ml de anhídrido acético.

(9) Solución de acetato de sodio ao 25% (220 g/L, validez: 2 meses)

Disolver 220 g de acetato sódico anhidro en auga e diluír ata 1000 ml.

(10) Ácido clorhídrico (1:1, validez: 2 meses)

Mestura ácido clorhídrico concentrado con auga nunha proporción de volume 1:1.

(11) Solución tampón de acetato (pH=3,5, validez: 2 meses)

Disolver 60 ml de ácido acético en 500 ml de auga, despois engadir 100 ml de hidróxido de amonio e diluír a 1000 ml.

(12) Solución de preparación de nitrato de chumbo

Disolvéronse 159,8 mg de nitrato de chumbo en 100 ml de auga que contén 1 ml de ácido nítrico (densidade 1,42 g/cm3), diluíronse en 1000 ml de auga e mesturáronse ben. A preparación e almacenamento desta solución realizarase en vidro sen chumbo.

(13) Solución estándar de plomo (validez: 2 meses)

Unha medición precisa de 10 ml de solución de preparación de nitrato de chumbo foi diluída con auga ata 100 ml.

(14) Solución de clorhidrato de hidroxilamina ao 2 % (período de validez: 1 mes)

Disolver 2 g de clorhidrato de hidroxilamina en 98 ml de auga.

(15) Amoníaco (5 mol/L, validez: 2 meses)

Disolvéronse 175,25 g de amoníaco en auga e diluíronse a 1000 ml.

(16) Líquido mixto (período de validez: 2 meses)

Mestura 100 ml de glicerol, 75 ml de solución de NaOH (1 mol/L) e 25 ml de auga.

(17) Solución de tioacetamida (4 %, validez: 2 meses)

4 g de tioacetamida disolvéronse en 96 g de auga.

(18) Fenantrolina (0,1 %, validez: 1 mes)

Disolver 0,1 g de o-fenantrolina en 100 ml de auga.

(19) Cloruro estannoso ácido (validez: 1 mes)

Disolver 20 g de cloruro estannoso en 50 ml de ácido clorhídrico concentrado.

(20) Solución tampón estándar de ftalato hidróxeno de potasio (pH 4,0, validez: 2 meses)

Pesáronse con precisión 10,12 g de ftalato de hidróxeno potásico (KHC8H4O4) e secáronse a (115±5) ℃ durante 2~3h. Diluír a 1000 ml con auga.

(21) Solución tampón estándar de fosfato (pH 6,8, validez: 2 meses)

Pesáronse con precisión 3,533 g de fosfato disódico anhidro e 3,387 g de fosfato dihidroxenado potásico secados a (115 ± 5) ℃ durante 2 ~ 3 h e diluíronse con auga a 1000 ml.

3, determinación do contido do grupo de hidroxipropil metil celulosa

(1) Determinación do contido de metoxi

A determinación do contido de metoxi baséase na descomposición do ácido hidroiodato por quecemento cunha proba que contén metoxi para producir ioduro de metano volátil (punto de ebulición 42,5 ° C). O ioduro de metano destílase con nitróxeno en solución de autorreacción. Despois do lavado para eliminar as substancias interferentes (HI, I2 e H2S), o vapor de iodo metano é absorbido pola solución de ácido acético de acetato de potasio que contén Br2 para formar IBr e despois oxidase a ácido iódico. Despois da destilación, as substancias do aceptor transfírense a botellas de iodo e dilúense con auga. Despois de engadir ácido fórmico para eliminar o exceso de Br2, engádense KI e H2SO4. O contido de metoxi pódese calcular titulando 12 cunha solución de Na2S2O3. A ecuación da reacción pódese expresar do seguinte xeito.

O dispositivo para medir o contido de metoxi móstrase na figura 7-6.

En 7-6 (a), A é un matraz de fondo redondo de 50 ml conectado cun catéter. O pescozo de botella está equipado verticalmente cun tubo recto de condensación de aire E, duns 25 cm de lonxitude e 9 mm de diámetro interior. O extremo superior do tubo está dobrado nun tubo capilar de vidro cunha saída cara abaixo e un diámetro interior de 2 mm. A figura 7-6 (b) mostra o dispositivo mellorado. 1 é o matraz de reacción, que é un matraz de fondo redondo de 50 ml, e o tubo de nitróxeno está á esquerda. 2 é o tubo de condensación vertical; 3 é o fregador, que contén líquido de lavado; 4 é o tubo de absorción. A maior diferenza entre o dispositivo e o método de farmacopea é que os dous absorbentes do método de farmacopea se combinan nun só, o que pode reducir a perda da solución de absorción final. Ademais, o líquido de lavado no lavador tamén é diferente do método da farmacopea, que é auga destilada, e o dispositivo mellorado é unha mestura de solución de sulfato de cadmio e solución de tiosulfato de sodio, que poden absorber máis facilmente as impurezas do gas destilado.

Pipeta de instrumento: 5 ml (5), 10 ml (1); Bureta: 50 ml; Frasco medidor de iodo: 250 ml; Analizar o balance.

Fenol reactivo (porque é un sólido, polo que se fundirá antes da alimentación); dióxido de carbono ou nitróxeno; Ácido iodato (45%); Análise de puro; solución de acetato de potasio (100 g/L); Bromo: analiticamente puro; Ácido fórmico: analiticamente puro; solución de acetato de sodio ao 25% (220 g/L); KI: pureza analítica; Ácido sulfúrico diluído (1+9); Solución estándar de tiosulfato de sodio (0,1 mol/L); indicador de fenolftaleína; solución de etanol ao 1%; Indicador de amidón: 0,5% de amidón en auga; Ácido sulfúrico diluído (1+16,5); solución de trióxido de cromo ao 30%; Auga sen orgánica: engade 10 ml de ácido sulfúrico diluído (1+16,5) a 100 ml de auga, quenta ata ferver, e engade 0,1 ml0,02 mol/L de título de permanganato de potasio, ferva durante 10 min, debe manterse rosa; Solución de valoración de hidróxido de sodio 0,02 mol/L: segundo o método do apéndice da Farmacopea chinesa, calibrouse a solución de valoración de hidróxido de sodio 0,1 mol/L e diluíuse con precisión a 0,02 mol/L con auga destilada fervida e arrefriada.

Engade uns 10 mL de solución de lavado ao tubo de lavado, engade 31 mL de solución de absorción recentemente preparada ao tubo de absorción, instale o instrumento, pese uns 0,05 g (con precisión de 0,0001 g) da mostra seca que se secou ata un peso constante a 105ºC. ℃ no matraz de reacción e engade 5 ml de hidroiodato. A botella de reacción conéctase rapidamente ao condensador de recuperación (a boca de moenda humedecese con hidroiodato) e o nitróxeno é bombeado ao tanque a unha velocidade de 1 ~ 2 burbullas por segundo. A temperatura é controlada lentamente para que o vapor do líquido en ebulición sobe á metade da altura do condensador. O tempo de reacción depende da natureza da mostra, entre 45min e 3h. Retire o tubo absorbente e transfire coidadosamente a solución absorbente nun matraz de iodo de 500 ml que contén 10 ml de solución de acetato de sodio ao 25 ​​% ata que o volume total alcance uns 125 ml.

En constante axitación, engade lentamente o ácido fórmico gota a gota ata que o amarelo desapareza. Engade unha gota de indicador vermello de metilo ao 0,1% e a cor vermella non desaparece durante 5 minutos. A continuación, engade tres gotas de ácido fórmico. Déixao repousar un tempo, despois engade 1 g de ioduro de potasio e 5 ml de ácido sulfúrico diluído (1+9). A solución titulouse con solución estándar de tiosulfato de sodio 0,1 mol/L e engadíronse 3 ~ 4 gotas de indicador de amidón ao 0,5% preto do punto final e continuou a titulación ata que desapareceu a cor azul.

Na mesma situación, realizouse un experimento en branco.

Cálculo do contido total de metóxido:

Onde, V1 representa o volume (mL) de solución estándar de tiosulfato de sodio consumida polas mostras de titulación; V2 é o volume de solución estándar de tiosulfato de sodio consumido no experimento en branco, mL; C é a concentración da solución estándar de tiosulfato de sodio, mol/L; M refírese á masa da mostra seca, g; 0,00517 é 0,1 mol/L de tiosulfato de sodio por 1 ml equivalente a 0,00517 g de metoxi.

O contido de metoxi total representa o metoxi total e o valor de hidroxiproxy do cálculo de metoxi, polo que o alcoxi total debe ser corrixido polo contido de hidroxiproxy resultante para obter o contido de metoxi exacto. PRIMEIRO DEBE CORRIXIRSE O CONTIDO DE HIDROXIPROPOXI PARA O PROPENO PRODUCIDO POLA REACCIÓN DE HI CON HIDROXIPROPILO CUNHA CONSTANTE K=0,93 (A MEDIA DUN GRAN NÚMERO DE MOSTRAS DETERMINADAS POLO MÉTODO Morgan). Polo tanto:

Contido de metoxi corrixido = contido total de metoxi (contido de hidroxipropoxi × 0,93 × 31/75)

Onde os números 31 e 75 son as masas molares dos grupos metoxi e hidroxipropoxi, respectivamente.

(2) Determinación do contido en hidroxipropoxi

O grupo hidropropoxi da mostra reacciona co trióxido de cromo para producir ácido acético. Despois de ser destilado a partir da solución de autorreacción, o contido de ácido crómico determínase mediante titulación con solución de NaOH. Dado que no proceso de destilación sacarase unha pequena cantidade de ácido crómico, tamén se consumirá a solución de NaOH, polo que o contido deste ácido crómico debería determinarse aínda máis mediante iodimetría e deducirse do cálculo. A ecuación da reacción é:

Instrumentos e reactivos Un conxunto completo de instrumentos para a determinación de grupos hidroxipropoxi; Botella volumétrica: 1L, 500mL; Cilindro medidor: 50 ml; Pipeta: 10 ml; Frasco medidor de iodo: 250 ml. Bureta básica: 10 ml; Solución estándar de tiosulfato de sodio (0,1 mol/L); Ácido sulfúrico diluído (1+16,5); Ácido sulfúrico diluído (1+9); Indicador de amidón (0,5%).

7-7 é un dispositivo para a determinación do contido de hidroxipropoxi.

En 7-7 (a), D é un matraz de destilación de dobre boca de 25 ml, B é un tubo xerador de vapor de 25 mm × 150 mm, C é un tubo de conexión de fluxo, A é un baño de aceite de calefacción eléctrico, E é unha columna de derivación, G é un matraz cónico cun tapón de vidro, o diámetro interior final é de 0,25-1,25 mm, inserido no matraz de destilación; F é un tubo de condensación conectado a E. No dispositivo mellorado mostrado na FIG. 7-7 (b), 1 é o reactor, que é un matraz de destilación de 50 ml; 2 é a cabeza de destilación; 3 é un funil de vidro de 50 ml para controlar a velocidade do fluxo de auga orgánica; 4 é tubo de nitróxeno; 5 é o tubo de condensación. A diferenza máis significativa entre o dispositivo modificado e o método da farmacopea é a adición dun funil de vidro para controlar a taxa de fluxo de auga, de xeito que a taxa de destilación pode controlarse facilmente.

Os métodos de proba na mostra de secado de 105 ℃ ata un peso constante é de aproximadamente 0,1 g (0,0002 g), precisos na botella de destilación, engade 10 ml de solución de trióxido de cromo ao 30%, o matraz de destilación no vaso de baño de aceite, o nivel de líquido do baño de aceite. consistente coa superficie líquida de trióxido de cromo, equipos instalados, auga de refrixeración aberta, nitróxeno, da nosa fábrica para controlar a taxa de nitróxeno preto dunha burbulla por segundo. Dentro de 30 minutos, o baño de aceite quentouse a 155 ℃ e mantívose a esta temperatura ata que a solución recollida chegou a 50 ml. Detívose a destilación para eliminar o baño de aceite.

Lave a parede interna do refrixerador con auga destilada, combine a auga de lavado e o destilado nunha botella de iodo de 500 ml, engade 2 gotas de indicador de fenolftalida ao 1%, titule cunha solución de hidróxido de sodio 0,02 mol/L ata o valor de pH de 6,9 ​​~ 7,1. , e anote o número total de hidróxido de sodio consumido.

Engade 0,5 g de bicarbonato de sodio e 10 ml de ácido sulfúrico diluído (1+16,5) á botella de iodo e déixaa repousar ata que non se produza dióxido de carbono. A continuación, engade 1,0 g de ioduro de potasio, tapóno ben, axita ben e déixao na escuridade durante 5 min. A continuación, engade 1 ml de indicador de amidón ao 0,5% e título con tiosulfato de sodio 0,02 mol/L ata o punto final. Anota o volume de tiosulfato de sodio consumido.

Noutro experimento en branco, rexistráronse os números de volume dos tituladores de hidróxido de sodio e de tiosulfato de sodio consumidos respectivamente.

Cálculo do contido de hidroxipropoxi:

Onde, K é a imaxe do coeficiente de corrección do experimento en branco: V1 é o volume de titulación de hidróxido de sodio consumido pola mostra, mL. C1 é a concentración da solución estándar de hidróxido de sodio, mol/L; V2 é o volume de titulación de tiosulfato de sodio consumido pola mostra, mL; C2 é a concentración da solución estándar de tiosulfato de sodio, mol/L; M é a masa da mostra, g; Va é o volume de titulación de hidróxido de sodio consumido no experimento en branco, mL; Vb é o volume de valoración con tiosulfato de sodio consumido no experimento en branco, mL.

4. Determinación da humidade

Balanza analítica instrumental (precisa ata 0,1 mg); Botella de medición: diámetro 60 mm, altura 30 mm; Forno de secado.

O método de proba pesa con precisión a mostra 2 ~ 4G (