فرمول گچ گچ چیست؟

قبل از تعیین میزان کندگیر گچ، لازم است پودر گچ خام خریداری شده را آزمایش کنید. به عنوان مثال، زمان گیرش اولیه و نهایی پودر گچ، مصرف آب استاندارد (یعنی قوام استاندارد) و مقاومت فشاری خمشی را آزمایش کنید. در صورت امکان، بهتر است محتوای آب II، گچ نیمه آب و بی آب در پودر گچ آزمایش شود. ابتدا شاخص های پودر گچ را به طور دقیق اندازه گیری کنید و سپس با توجه به مدت زمان گیرش اولیه پودر گچ، نسبت پودر گچ در ملات گچ مورد نیاز و زمان عملیات مورد نیاز ملات گچ، میزان کندگیر گچ را تعیین کنید.

مقدار کندگیر گچ ارتباط زیادی با پودر گچ دارد: اگر زمان گیرش اولیه پودر گچ کوتاه باشد، مقدار کندگیر باید بیشتر باشد. اگر زمان گیرش اولیه پودر گچ طولانی باشد، مقدار کندکننده باید کمتر باشد. اگر نسبت پودر گچ در ملات گچ زیاد باشد باید دیرگیر بیشتری اضافه کرد و اگر نسبت پودر گچ کم باشد نسبت پودر گچ باید کمتر باشد. در صورتی که زمان عملیات مورد نیاز ملات گچ طولانی باشد، دیرگیر بیشتری باید اضافه کرد و در غیر این صورت، اگر زمان عملیات لازم برای ملات گچ کوتاه باشد، کندگیر کمتری اضافه شود. در صورتی که پس از افزودن ملات گچ با دیرگیر، مدت زمان عملیات بیش از حد طولانی باشد، باید میزان کندگیر گچ را کاهش داد. اگر زمان عملیات کوتاه است، مقدار کندکننده باید افزایش یابد. نمی توان گفت که افزودن کندکننده گچ ثابت است.

پس از ورود گچ به کارخانه، باید نمونه های متعددی برای آزمایش شاخص های مختلف آن گرفته شود. بهتر است هر چند روز یکبار نمونه برداری و آزمایش شود، زیرا با گذشت زمان نگهداری پودر گچ، شاخص های مختلف آن نیز تغییر می کند. بدیهی ترین نکته این است که پس از کهنه شدن پودر گچ در مدت زمان مناسب، زمان گیرش اولیه و نهایی آن نیز طولانی می شود. در این زمان میزان کندگیر گچ نیز کاهش می یابد و در غیر این صورت زمان کارکرد ملات گچ بسیار افزایش یافته و افزایش می یابد. هزینه های تولید را کاهش می دهد و در عین حال بر کارایی و استحکام نهایی آن تأثیر می گذارد.

به عنوان مثال، اگر یک دسته فسفوگچ خریداری کنید، زمان گیرش اولیه 5-6 دقیقه است و تولید ملات گچ سنگین به شرح زیر است:

پودر گچ - 300 کیلوگرم

شن و ماسه شسته شده - 650 کیلوگرم

پودر تالک - 50 کیلوگرم

کندگیر گچ - 0.8 کیلوگرم

HPMC - 1.5 کیلوگرم

در ابتدای تولید 0.8 کیلوگرم کندگیر گچ اضافه شد و مدت زمان کارکرد ملات گچ 60-70 دقیقه بود. بعداً بنا به دلایلی در محل ساخت و ساز، کارگاه ساختمانی تعطیل و تولید متوقف شد و این دسته از پودر گچ بدون استفاده ذخیره شده است. هنگامی که سایت ساخت و ساز مجدداً در سپتامبر شروع به کار کرد، با تولید مجدد ملات گچ، 0.8 کیلوگرم کندکننده اضافه شد. این ملات در کارخانه آزمایش نشد و 24 ساعت پس از ارسال به محل ساخت و ساز همچنان جامد نشد. سایت ساخت و ساز به شدت واکنش نشان داد. از آنجایی که سازنده چندی پیش وارد این صنعت شد، دلیل آن را پیدا نکرد و بسیار مضطرب بود. در این زمان از من دعوت شد تا به کارخانه ملات گچ مراجعه کنم تا دلیل آن را جویا شوم. پس از رفتن به مرحله اول، زمان گیرش اولیه پودر گچ مورد آزمایش قرار گرفت و مشخص شد که زمان گیرش اولیه پودر گچ از زمان گیرش اولیه اولیه 5-6 دقیقه به بیش از 20 دقیقه افزایش یافته است. و میزان کندگیر گچ کاهش نیافته است. ، بنابراین پدیده فوق رخ می دهد. پس از تنظیم، دوز کندکننده گچ به 0.2 کیلوگرم کاهش یافت و زمان عملیات ملات گچ به 60-70 دقیقه کاهش یافت که باعث رضایت محل ساخت شد.

علاوه بر این، نسبت مواد افزودنی مختلف در ملات گچ باید معقول باشد. به عنوان مثال زمان کارکرد ملات گچ 70 دقیقه است و مقدار مناسبی از کندگیر گچ اضافه می شود. به طور دقیق، اگر ملات گچ کمتری اضافه شود، میزان نگهداری آب کم است و زمان نگهداری آب کمتر از 70 دقیقه است که باعث می شود سطح ملات گچ خیلی سریع آب از دست بدهد، سطح خشک شود و انقباض ملات گچ ناسازگار است. در این زمان ملات گچ آب از دست خواهد داد. ترک خوردن

دو فرمول گچ گچی در زیر توصیه می شود:

1. فرمول ملات گچ سنگین

پودر گچ (زمان گیرش اولیه 5-6 دقیقه) - 300 کیلوگرم

شن و ماسه شسته - 650 کیلوگرم

پودر تالک - 50 کیلوگرم

کندگیر گچ - 0.8 کیلوگرم

اتر سلولز HPMC(80000-100000 cps) - 1.5 کیلوگرم

روان کننده تیکسوتروپیک - 0.5 کیلوگرم

زمان عملیات 60-70 دقیقه، میزان نگهداری آب 96٪ و نرخ نگهداری آب استاندارد ملی 75٪ است.

2. فرمول ملات گچ سبک

پودر گچ (زمان گیرش اولیه 5-6 دقیقه) - 850 کیلوگرم

شن و ماسه شسته - 100 کیلوگرم

پودر تالک - 50 کیلوگرم

کندگیر گچ - 1.5 کیلوگرم

اتر سلولز HPMC (40000-60000) - 2.5 کیلوگرم

روان کننده تیکسوتروپیک - 1 کیلوگرم

دانه های شیشه ای - 1 مکعب