هیدروکلوئید از چه چیزی ساخته شده است؟

هیدروکلوئیدها معمولاً از مولکول‌های با زنجیره بلند تشکیل شده‌اند که دارای بخش آبدوست (جذب آب) هستند و همچنین ممکن است دارای مناطق آبگریز (آب‌گر) باشند. این مولکول‌ها می‌توانند از منابع طبیعی یا مصنوعی مختلف مشتق شوند و وقتی در آب یا محلول‌های آبی پراکنده می‌شوند، قادر به تشکیل ژل یا پراکندگی چسبناک هستند.

در اینجا برخی از انواع متداول هیدروکلوئیدها و منابع آنها آورده شده است:

1. پلی ساکاریدها:
   • آگار: آگار که از جلبک دریایی مشتق می شود، عمدتاً از آگارز و آگاروپکتین تشکیل شده است که پلی ساکاریدهایی هستند که از واحدهای تکرار شونده گالاکتوز و قندهای گالاکتوز اصلاح شده تشکیل شده اند.
   • آلژینات: آلژینات که از جلبک های قهوه ای به دست می آید، پلی ساکاریدی متشکل از واحدهای اسید مانورونیک و اسید گولورونیک است که در توالی های متناوب مرتب شده اند.
   • پکتین: پکتین که در دیواره سلولی میوه ها یافت می شود، پلی ساکارید پیچیده ای است که از واحدهای اسید گالاکترونیک با درجات متیلاسیون متفاوتی تشکیل شده است.
2. پروتئین ها:
   • ژلاتین: ژلاتین مشتق شده از کلاژن، یک هیدروکلوئید پروتئینی است که از اسیدهای آمینه، عمدتاً گلیسین، پرولین و هیدروکسی پرولین تشکیل شده است.
   • کازئین: کازئین موجود در شیر، گروهی از فسفوپروتئین ها است که در حضور یون های کلسیم در شرایط اسیدی، هیدروکلوئیدها را تشکیل می دهند.
3. پلیمرهای مصنوعی:
   • هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC): یک پلیمر نیمه مصنوعی مشتق شده از سلولز، HPMC از نظر شیمیایی اصلاح شده است تا گروه های هیدروکسی پروپیل و متیل را بر روی ستون فقرات سلولزی وارد کند.
   • کربوکسی متیل سلولز (CMC): همچنین از سلولز مشتق شده است، CMC تحت کربوکسی متیلاسیون قرار می گیرد تا گروه های کربوکسی متیل را به ساختار سلولز وارد کند.

این هیدروکلوئیدها دارای ساختارهای شیمیایی و گروه های عملکردی خاصی هستند که آنها را قادر می سازد تا از طریق پیوند هیدروژنی، برهمکنش های الکترواستاتیکی و نیروهای هیدراتاسیون با مولکول های آب برهم کنش داشته باشند. در نتیجه، آنها خواص رئولوژیکی منحصر به فردی مانند ویسکوزیته، ژل شدن و قابلیت تشکیل فیلم را از خود نشان می دهند که آنها را به مواد با ارزشی در کاربردهای مختلف صنعتی، از جمله مواد غذایی، دارویی، لوازم آرایشی و منسوجات تبدیل می کند.