کاربردهای خاص اترهای سلولز در صنعت داروسازی چیست؟

آماده سازی با رهش پایدار و رهش کنترل شده: اترهای سلولزی مانند HPMC (هیدروکسی پروپیل متیل سلولز) اغلب به عنوان مواد اسکلت هیدروژل در آماده سازی های رهش پایدار استفاده می شوند. می تواند سرعت انتشار داروها را در بدن انسان برای دستیابی به اثرات درمانی کنترل کند. HPMC درجه ویسکوزیته پایین را می توان به عنوان یک چسب، غلیظ کننده و عامل تعلیق استفاده کرد، در حالی که از HPMC درجه ویسکوزیته بالا برای تهیه قرص های رهش پایدار اسکلت مواد مخلوط، کپسول های رهش پایدار و قرص های اسکلت ژل آبدوست استفاده می شود.

عامل تشکیل فیلم پوشش دهنده: HPMC خاصیت تشکیل فیلم خوبی دارد و فیلم تشکیل شده یکنواخت، شفاف، سخت است و چسبیدن آن آسان نیست. می تواند ثبات دارو را بهبود بخشد و از تغییر رنگ جلوگیری کند. غلظت رایج HPMC 2 تا 10 درصد است.

مواد جانبی دارویی: اترهای سلولزی نقش مهمی در قالب گیری آماده سازی به عنوان مواد جانبی دارویی ایفا می کنند، مانند گلوله های رهش پایدار، آماده سازی رهش پایدار اسکلت، آماده سازی رهش پایدار پوشش داده شده، کپسول های رهش پایدار، فیلم های دارویی با رهش پایدار، داروی رزینی با رهش پایدار. آماده سازی رهاسازی و آماده سازی مایع با رهش پایدار.

سلولز میکرو کریستالی (MCC): MCC شکلی از سلولز است که به طور گسترده در صنعت داروسازی به ویژه در فرآیندهای فشرده سازی مستقیم و دانه بندی خشک مانند فشرده سازی غلتکی برای تهیه قرص یا گرانول فشرده استفاده می شود.

چسب های زیستی: اترهای سلولزی، به ویژه مشتقات اتر غیر یونی و آنیونی مانند EC (اتیل سلولز)، HEC (هیدروکسی اتیل سلولز)، HPC (هیدروکسی پروپیل سلولز)، MC (متیل سلولز)، CMC (کربوکسی متیل سلولز) یا HPMC (هیدروکسی پروپیل متیل سلولز) به طور گسترده در بی اتیل سلولز استفاده می شوند. این پلیمرها را می توان در چسب های زیستی خوراکی، چشمی، واژینال و ترانس درمال به تنهایی یا در ترکیب با سایر پلیمرها استفاده کرد.

ضخیم کننده ها و تثبیت کننده ها: مشتقات سلولز به طور گسترده برای غلیظ کردن محلول های دارویی و سیستم های پراکندگی مانند امولسیون ها و سوسپانسیون ها استفاده می شود. این پلیمرها می توانند ویسکوزیته محلول های دارویی غیرآبی مانند محلول های پوششی با پایه آلی را افزایش دهند. افزایش ویسکوزیته محلول های دارویی می تواند فراهمی زیستی آماده سازی موضعی و مخاطی را بهبود بخشد.

پرکننده ها: سلولز و مشتقات آن معمولاً به عنوان پرکننده در اشکال دوز جامد مانند قرص و کپسول استفاده می شود. آنها با اکثر مواد جانبی دیگر سازگار هستند، از نظر دارویی بی اثر هستند و توسط آنزیم های گوارشی انسان هضم نمی شوند.

بایندرها: اترهای سلولزی به عنوان بایندر در طول فرآیند دانه بندی برای کمک به تشکیل و حفظ یکپارچگی گرانول ها استفاده می شوند.

کپسول های گیاهی: از اترهای سلولزی نیز برای ساخت کپسول های گیاهی استفاده می شود که جایگزینی سازگار با محیط زیست برای کپسول های سنتی مشتق شده از حیوانات است.

سیستم‌های تحویل دارو: اترهای سلولزی را می‌توان برای توسعه انواع سیستم‌های تحویل دارو، از جمله سیستم‌های رهش کنترل‌شده و رهش تأخیری، و همچنین سیستم‌هایی برای انتشار داروها در مکان خاص یا زمان خاص استفاده کرد.

کاربرد اترهای سلولز در صنعت داروسازی همچنان در حال گسترش است و با توسعه اشکال دارویی جدید و مواد جانبی جدید، انتظار می‌رود مقیاس تقاضای بازار آن بیشتر گسترش یابد.