حلالیت سدیم کربوکسی متیل سلولز در آب

مقدمه

کربوکسی متیل سلولز (CMC) نوعی از مشتقات سلولز است که به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله مواد غذایی، داروسازی، کاغذ و نساجی استفاده می شود. این یک پلیمر محلول در آب است که از واکنش سلولز با مونوکلرواستات سدیم یا دی کلرواستات سدیم در حضور یک قلیایی تولید می شود. CMC پودری سفید، بی بو و بی مزه است که به عنوان غلیظ کننده، تثبیت کننده، امولسیفایر و معلق کننده در محصولات مختلف استفاده می شود. همچنین به عنوان چسب در قرص ها و کپسول ها و به عنوان روان کننده در ساخت قرص ها استفاده می شود.

حلالیت CMC در آب به عوامل مختلفی از جمله درجه جایگزینی (DS)، وزن مولکولی و pH بستگی دارد. درجه جانشینی تعداد گروه های کربوکسی متیل در واحد انیدر گلوکز (AGU) در زنجیره پلیمر است و معمولاً به صورت درصد بیان می شود. هر چه DS بالاتر باشد، CMC آبدوست تر و محلول تر در آب است. وزن مولکولی CMC نیز بر حلالیت آن در آب تأثیر می گذارد. وزن‌های مولکولی بالاتر معمولاً محلول‌تر هستند. در نهایت، pH محلول نیز می تواند بر حلالیت CMC تأثیر بگذارد. مقادیر pH بالاتر باعث افزایش حلالیت CMC می شود.

حلالیت CMC در آب نیز تحت تأثیر وجود مواد دیگر در محلول است. به عنوان مثال، وجود الکترولیت هایی مانند کلرید سدیم می تواند حلالیت CMC را در آب کاهش دهد. به طور مشابه، حضور حلال های آلی مانند اتانول نیز می تواند حلالیت CMC را در آب کاهش دهد.

حلالیت CMC در آب را می توان با اندازه گیری غلظت CMC در محلول با استفاده از اسپکتروفتومتر تعیین کرد. غلظت CMC در یک محلول را می توان با اندازه گیری جذب محلول در طول موج 260 نانومتر تعیین کرد. جذب متناسب با غلظت CMC در محلول است.

به طور کلی، CMC بسیار محلول در آب است. حلالیت CMC در آب با افزایش درجه جانشینی، وزن مولکولی و pH افزایش می یابد. حلالیت CMC در آب نیز تحت تأثیر وجود مواد دیگر در محلول است.

نتیجه گیری

کربوکسی متیل سلولز (CMC) یک پلیمر محلول در آب است که به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده می شود. حلالیت CMC در آب به عوامل مختلفی از جمله درجه جایگزینی، وزن مولکولی و pH بستگی دارد. به طور کلی CMC در آب بسیار محلول است و با افزایش درجه جانشینی، وزن مولکولی و pH، حلالیت آن افزایش می یابد. حلالیت CMC در آب نیز تحت تأثیر وجود مواد دیگر در محلول است. غلظت CMC در یک محلول را می توان با اندازه گیری جذب محلول در طول موج 260 نانومتر تعیین کرد.