خواص رئولوژیکی محلول متیل سلولز

خواص رئولوژیکی محلول متیل سلولز (MC) برای درک رفتار و عملکرد آن در کاربردهای مختلف مهم است. رئولوژی یک ماده به ویژگی های جریان و تغییر شکل آن تحت تنش یا کرنش اشاره دارد. خواص رئولوژیکی محلول های MC می تواند تحت تأثیر عواملی مانند غلظت، دما، pH و درجه جایگزینی قرار گیرد.

ویسکوزیته

ویسکوزیته یکی از مهمترین خواص رئولوژیکی محلول های MC است. MC یک ماده بسیار چسبناک است که در صورت حل شدن در آب می تواند محلول های غلیظی تشکیل دهد. ویسکوزیته محلول های MC به غلظت محلول، درجه جانشینی و دما بستگی دارد. هر چه غلظت محلول بیشتر باشد، ویسکوزیته محلول بیشتر می شود. درجه جایگزینی نیز بر ویسکوزیته محلول های MC تأثیر می گذارد. MC با درجه جایگزینی بالاتر، ویسکوزیته بالاتری در مقایسه با MC با درجه جایگزینی کمتر دارد. دما همچنین می تواند بر ویسکوزیته محلول های MC تأثیر بگذارد. ویسکوزیته محلول های MC با افزایش دما کاهش می یابد.

رفتار نازک شدن برشی

محلول های MC رفتار نازک شدن برشی از خود نشان می دهند، به این معنی که ویسکوزیته آنها تحت تنش برشی کاهش می یابد. هنگامی که تنش برشی به محلول MC اعمال می شود، ویسکوزیته کاهش می یابد و به محلول اجازه می دهد راحت تر جریان یابد. این ویژگی در کاربردهایی که محلول باید به راحتی در حین پردازش جریان داشته باشد، مهم است، اما همچنین باید ضخامت و پایداری خود را در حالت استراحت حفظ کند.

رفتار ژل سازی

محلول‌های MC وقتی بالاتر از دمای معینی گرم می‌شوند، می‌توانند ژل شوند. این ویژگی به درجه جایگزینی MC بستگی دارد. MC با درجه جايگزيني بالاتر، در مقايسه با MC با درجه جايگزيني پايين تر، دماي ژل شدن بالاتري دارد. رفتار ژل شدن محلول های MC در کاربردهایی مانند تولید ژل، ژله و دسر مهم است.

تیکسوتروپی

محلول های MC رفتار تیکسوتروپیک از خود نشان می دهند، به این معنی که ویسکوزیته آنها در طول زمان در حالت استراحت کاهش می یابد. هنگامی که یک تنش برشی به محلول اعمال می شود، ویسکوزیته افزایش می یابد.