فارماکوکینتیک هیدروکسی پروپیل متیل سلولز

هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) در درجه اول به عنوان یک ماده کمکی در فرمولاسیون های دارویی به جای یک ماده فعال دارویی (API) استفاده می شود. به این ترتیب، خواص فارماکوکینتیک آن در مقایسه با داروهای فعال به طور گسترده مطالعه یا مستند نشده است. با این حال، درک نحوه رفتار HPMC در بدن برای اطمینان از استفاده ایمن و موثر آن در محصولات دارویی بسیار مهم است. در اینجا یک بررسی اجمالی است:

جذب:

• HPMC به دلیل وزن مولکولی بالا و ماهیت آبدوست، دست نخورده از طریق دستگاه گوارش جذب نمی شود. در عوض در مجرای گوارشی باقی می ماند و با مدفوع دفع می شود.

توزیع:

• از آنجایی که HPMC در گردش خون سیستمیک جذب نمی شود، در بافت ها یا اندام های بدن پخش نمی شود.

متابولیسم:

• HPMC توسط بدن متابولیزه نمی شود. در دستگاه گوارش حداقل تا بدون تغییر زیستی رخ می دهد.

حذف:

• راه اصلی دفع HPMC از طریق مدفوع است. HPMC جذب نشده بدون تغییر از طریق مدفوع دفع می شود. برخی از قطعات کوچکتر HPMC ممکن است قبل از دفع توسط باکتری های کولون دچار تخریب جزئی شوند.

عوامل موثر بر فارماکوکینتیک:

• فارماکوکینتیک HPMC را می توان تحت تأثیر عواملی مانند وزن مولکولی، درجه جایگزینی، و ویژگی های فرمولاسیون (مانند ماتریس قرص، پوشش، مکانیسم انتشار) قرار داد. این عوامل می توانند بر سرعت و میزان انحلال HPMC تأثیر بگذارند که به نوبه خود می تواند بر جذب و حذف بعدی آن تأثیر بگذارد.

ملاحظات ایمنی:

• HPMC به طور کلی برای استفاده در فرمولاسیون های دارویی بی خطر در نظر گرفته می شود و سابقه طولانی استفاده در اشکال دارویی خوراکی دارد. زیست سازگار و غیر سمی در نظر گرفته می شود و از نظر فارماکوکینتیک نگرانی های ایمنی قابل توجهی ایجاد نمی کند.

ارتباط بالینی:

• در حالی که خواص فارماکوکینتیک HPMC ممکن است ارتباط مستقیم بالینی نداشته باشد، درک رفتار آن در فرمول‌های دارویی برای اطمینان از عملکرد محصول دارویی، از جمله آزادسازی دارو، فراهمی زیستی و پایداری مهم است.

به طور خلاصه، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) در گردش خون سیستمیک جذب نمی شود و عمدتاً بدون تغییر در مدفوع دفع می شود. خواص فارماکوکینتیک آن در درجه اول توسط ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ویژگی های فرمولاسیون آن تعیین می شود. در حالی که HPMC خود رفتار فارماکوکینتیک معمولی مانند داروهای فعال از خود نشان نمی دهد، نقش آن به عنوان یک ماده کمکی برای فرمولاسیون و عملکرد محصولات دارویی بسیار مهم است.