مکانیسم پودر امولسیون قابل پخش مجدد در ملات مخلوط خشک

پودر لاتکس قابل پخش مجدد و سایر چسب های معدنی (مانند سیمان، آهک، گچ، خاک رس، و غیره) و سنگدانه های مختلف، پرکننده ها و سایر افزودنی ها [مانند هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، پلی ساکارید (نشاسته اتر)، فیبر فیبر و غیره] ساخته می شوند. با اختلاط فیزیکی به ملات مخلوط خشک تبدیل شود. هنگامی که ملات پودر خشک به آب اضافه می شود و هم زده می شود، تحت تأثیر کلوئید محافظ آبدوست و نیروی برشی مکانیکی، ذرات پودر لاتکس را می توان به سرعت در آب پراکنده کرد، که به اندازه ای است که پودر لاتکس قابل پخش مجدد به طور کامل به یک آب تبدیل شود. فیلم ترکیب پودر لاستیک اثرات متفاوتی بر روی خواص رئولوژیکی ملات و خواص مختلف ساختمانی دارد: میل ترکیبی پودر لاتکس به آب در هنگام پراکندگی مجدد، ویسکوزیته های مختلف پودر لاتکس پس از پراکندگی، تاثیر بر محتوای هوا. در مورد ملات و توزیع حباب های هوا، برهمکنش بین پودر لاستیک و سایر مواد افزودنی باعث می شود که پودرهای لاتکس مختلف اثرات افزایش سیالیت، افزایش تیکسوتروپی و افزایش ویسکوزیته داشته باشند.

عموماً اعتقاد بر این است که مکانیسم پودر لاتکس قابل پخش مجدد برای بهبود کارایی ملات تازه به این صورت است: میل ترکیبی پودر لاتکس، به ویژه کلوئید محافظ، به آب هنگام پراکندگی، افزایش ویسکوزیته دوغاب و بهبود انسجام ملات ساختمانی

پس از تشکیل ملات تازه مخلوط حاوی پودر لاتکس، با جذب آب توسط سطح پایه، مصرف واکنش هیدراتاسیون و تبخیر شدن در هوا، آب به تدریج کاهش می یابد، ذرات رزین به تدریج نزدیک می شوند، سطح مشترک به تدریج محو می شود و رزین ها به تدریج با یکدیگر ترکیب می شوند. در نهایت به یک فیلم پلیمریزه می شود. فرآیند تشکیل فیلم پلیمری به سه مرحله تقسیم می شود. در مرحله اول، ذرات پلیمری به صورت حرکت براونی در امولسیون اولیه آزادانه حرکت می کنند. همانطور که آب تبخیر می شود، حرکت ذرات به طور طبیعی بیشتر و بیشتر محدود می شود و کشش سطحی بین آب و هوا آنها را مجبور می کند که به تدریج با هم همسو شوند. در مرحله دوم، هنگامی که ذرات با یکدیگر تماس پیدا می کنند، آب شبکه از طریق لوله های مویین تبخیر می شود و کشش مویرگی زیاد اعمال شده به سطح ذرات باعث می شود تا کره های لاتکس تغییر شکل داده و آنها را به هم جوش دهد. آب باقی مانده منافذ را پر می کند و فیلم تقریباً تشکیل می شود. مرحله سوم و آخر اجازه می دهد تا انتشار (گاهی اوقات خود چسبندگی نامیده می شود) مولکول های پلیمر یک فیلم پیوسته واقعی را تشکیل دهد. در طول تشکیل فیلم، ذرات لاتکس متحرک جدا شده به یک فاز فیلم جدید با تنش کششی بالا ادغام می‌شوند. بدیهی است که برای فعال کردن پودر پلیمری قابل پخش مجدد برای تشکیل فیلم در ملات سخت شده، باید اطمینان حاصل شود که حداقل دمای تشکیل فیلم (MFT) کمتر از دمای پخت ملات است.

کلوئیدها - پلی وینیل الکل باید از سیستم فیلم پلیمری جدا شود. این مشکلی در سیستم ملات سیمان قلیایی نیست، زیرا پلی وینیل الکل توسط قلیایی تولید شده توسط هیدراتاسیون سیمان صابونی می شود و جذب مواد کوارتز به تدریج پلی وینیل الکل را از سیستم جدا می کند، بدون کلوئید محافظ آبدوست. فیلمی که با پراکندگی یکباره پودر لاتکس قابل پخش مجدد تشکیل می شود، که خود در آب نامحلول است، می تواند نه تنها در شرایط خشک، بلکه در شرایط غوطه وری طولانی مدت در آب نیز عمل کند. البته در سیستم های غیر قلیایی مانند سیستم های گچی یا فقط پرکننده، زیرا پلی وینیل الکل هنوز تا حدی در لایه پلیمری نهایی وجود دارد که بر مقاومت فیلم در برابر آب تأثیر می گذارد، زمانی که این سیستم ها برای آب طولانی مدت استفاده نمی شوند. غوطه وری، و پلیمر هنوز خواص مکانیکی منحصر به فرد خود را دارد و پودر پلیمر قابل پخش مجدد هنوز هم می تواند در این سیستم ها استفاده شود.

با تشکیل نهایی لایه پلیمری، سیستمی متشکل از ساختارهای چسبنده معدنی و آلی در ملات پخت تشکیل می شود، یعنی یک اسکلت شکننده و سخت متشکل از مواد هیدرولیک، و پودر لاتکس قابل پخش مجدد، لایه ای بین شکاف و لایه تشکیل می دهد. سطح جامد شبکه انعطاف پذیر استحکام کششی و چسبندگی فیلم رزین پلیمری تشکیل شده توسط پودر لاتکس افزایش می یابد. با توجه به انعطاف پذیری پلیمر، توانایی تغییر شکل بسیار بالاتر از ساختار صلب سنگ سیمانی است، عملکرد تغییر شکل ملات بهبود می یابد، و اثر تنش پراکنده تا حد زیادی بهبود می یابد، در نتیجه مقاومت به ترک ملات بهبود می یابد. .

با افزایش محتوای پودر لاتکس قابل پخش مجدد، کل سیستم به سمت پلاستیک توسعه می یابد. در مورد محتوای پودر لاتکس بالا، فاز پلیمری در ملات پخت به تدریج از فاز محصول هیدراتاسیون معدنی فراتر می رود و ملات دستخوش تغییر کیفی شده و به الاستومر تبدیل می شود، در حالی که محصول هیدراتاسیون سیمان به یک "پرکننده" تبدیل می شود. ". استحکام کششی، الاستیسیته، انعطاف پذیری و آب بندی ملات اصلاح شده توسط پودر لاتکس قابل پخش مجدد همگی بهبود یافته است. ترکیب پودر لاتکس قابل پخش مجدد به فیلم پلیمری (فیلم لاتکس) اجازه می دهد تا بخشی از دیواره های منافذ را تشکیل دهد و در نتیجه ساختار بسیار متخلخل ملات را آب بندی کند. غشای لاتکس دارای مکانیزم خودکششی است که در جایی که به ملات متصل می شود، کشش ایجاد می کند. از طریق این نیروهای داخلی، خمپاره به عنوان یک کل حفظ می شود و در نتیجه قدرت چسبندگی خمپاره افزایش می یابد. وجود پلیمرهای بسیار انعطاف پذیر و بسیار الاستیک باعث بهبود انعطاف پذیری و کشسانی ملات می شود.

مکانیسم افزایش تنش تسلیم و مقاومت شکست به شرح زیر است: هنگامی که یک نیرو اعمال می شود، ریزترک ها تا رسیدن به تنش های بالاتر به دلیل بهبود انعطاف پذیری و کشسانی به تاخیر می افتند. علاوه بر این، حوزه‌های پلیمری در هم تنیده نیز مانع از ادغام ریزترک‌ها در ترک‌های نافذ می‌شوند. بنابراین، پودر پلیمری قابل پخش مجدد تنش شکست و کرنش شکست مواد را بهبود می بخشد.

فیلم پلیمری در ملات اصلاح شده پلیمری تأثیر بسیار مهمی در سخت شدن ملات دارد. پودر لاتکس قابل پخش مجدد که روی سطح مشترک توزیع می شود، پس از پراکندگی و تشکیل فیلم، نقش کلیدی دیگری ایفا می کند، که آن افزایش چسبندگی به مواد در تماس است. در ریزساختار ملات پیوند کاشی اصلاح شده با پلیمر پودری و رابط کاشی، فیلم تشکیل شده توسط پلیمر، پلی بین کاشی های شیشه ای شده با جذب آب بسیار کم و ماتریس ملات سیمان تشکیل می دهد. منطقه تماس بین دو ماده غیرمشابه منطقه ای با خطر بالا برای تشکیل ترک های انقباض و منجر به از دست دادن انسجام است. بنابراین توانایی لایه‌های لاتکس در ترمیم ترک‌های انقباضی برای چسب‌های کاشی از اهمیت بالایی برخوردار است.

در عین حال، پودر لاتکس قابل پخش مجدد حاوی اتیلن چسبندگی برجسته تری به بسترهای آلی، به ویژه مواد مشابه، مانند پلی وینیل کلراید و پلی استایرن دارد. یک مثال خوب در مورد ماسک است.