HPMC EXCIPIENT

در فرمولاسیون های دارویی، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) معمولاً به عنوان یک ماده کمکی استفاده می شود که یک ماده غیرفعال است که برای اهداف مختلف به فرمول دارویی اضافه می شود. در اینجا نحوه عملکرد HPMC به عنوان یک ماده کمکی در داروها آمده است:

1. بایندر: HPMC به عنوان یک اتصال دهنده در فرمولاسیون قرص ها عمل می کند و به اتصال مواد فعال دارویی (API) و سایر مواد کمکی به یکدیگر برای تشکیل قرص کمک می کند. انسجام تبلت را بهبود می بخشد و استحکام مکانیکی را فراهم می کند و به فرآیند فشرده سازی در طول تولید تبلت کمک می کند.
2. تجزیه کننده: HPMC همچنین می تواند به عنوان یک تجزیه کننده عمل کند و باعث تسهیل شکستن قرص ها یا کپسول ها به ذرات کوچکتر در هنگام تماس با مایعات آبی (مانند مایعات معده در دستگاه گوارش) شود. این باعث انحلال و جذب دارو می شود و فراهمی زیستی را افزایش می دهد.
3. Film Former: HPMC به عنوان یک عامل تشکیل دهنده فیلم در تولید اشکال دوز جامد خوراکی مانند قرص ها و گلوله ها استفاده می شود. این یک لایه نازک و یکنواخت روی سطح قرص ها یا گلوله ها تشکیل می دهد که از رطوبت، نور و تخریب شیمیایی محافظت می کند. پوشش های فیلم همچنین می توانند طعم و بوی داروها را بپوشانند و قابلیت بلع را بهبود بخشند.
4. اصلاح کننده ویسکوزیته: در اشکال مایع مانند سوسپانسیون ها، امولسیون ها و قطره های چشمی، HPMC به عنوان یک اصلاح کننده ویسکوزیته عمل می کند. ویسکوزیته فرمولاسیون را افزایش می دهد، ثبات، خواص رئولوژیکی و سهولت مصرف را بهبود می بخشد. ویسکوزیته کنترل شده همچنین به توزیع یکنواخت ذرات API کمک می کند.
5. تثبیت کننده: HPMC می تواند به عنوان تثبیت کننده در امولسیون ها و سوسپانسیون ها عمل کند و از جداسازی فاز و ته نشین شدن ذرات پراکنده جلوگیری کند. پایداری فیزیکی فرمولاسیون را افزایش می دهد، عمر مفید را طولانی تر می کند و یکنواختی تحویل دارو را تضمین می کند.
6. عامل رهش پایدار: HPMC در فرمولاسیون اشکال دوز با رهش کنترل شده یا با رهش طولانی استفاده می شود. این می تواند با تشکیل یک ماتریکس ژل یا تاخیر در انتشار داروها از طریق ماتریکس پلیمری، سرعت انتشار دارو را کنترل کند. این اجازه می دهد تا آزادسازی مداوم و کنترل شده دارو در یک دوره طولانی، کاهش فرکانس دوز و بهبود انطباق بیمار.

به طور کلی، HPMC به عنوان یک ماده کمکی همه کاره در فرمولاسیون های دارویی عمل می کند و عملکردهای مختلفی مانند اتصال، تجزیه، تشکیل فیلم، اصلاح ویسکوزیته، تثبیت و انتشار پایدار را ارائه می دهد. زیست سازگاری، ایمنی و پذیرش قانونی آن را به یک ماده کمکی پرمصرف در صنعت داروسازی تبدیل کرده است.