چند ماده افزودنی در ملات مخلوط خشک وجود دارد؟

1. مواد نگهدارنده و غلیظ کننده آب

نوع اصلی مواد غلیظ کننده نگهدارنده آب، اتر سلولز است. اتر سلولزی یک ماده افزودنی با راندمان بالا است که می تواند عملکرد ویژه ملات را تنها با مقدار کمی افزودن تا حد زیادی بهبود بخشد. از طریق واکنش اتریفیکاسیون از سلولز نامحلول در آب به فیبر محلول در آب تبدیل می شود. از اتر ساده ساخته شده است و واحد ساختاری اصلی آن هیدروگلوکز است. با توجه به نوع و تعداد گروه های جایگزین در موقعیت جایگزینی آن دارای خواص متفاوتی است. می توان از آن به عنوان قوام دهنده برای تنظیم قوام ملات استفاده کرد. حفظ آب آن به خوبی می تواند تقاضای آب ملات را تنظیم کند، و می تواند به تدریج آب را در یک دوره زمانی مشخص آزاد کند، که می تواند به خوبی اطمینان حاصل کند که دوغاب و بستر جذب کننده آب بهتر به هم متصل شده اند. در عین حال، اتر سلولز می تواند خواص رئولوژیکی ملات را تنظیم کند، کارایی و کارایی را افزایش دهد. ترکیبات اتر سلولزی زیر را می توان به عنوان افزودنی های شیمیایی در ملات مخلوط خشک استفاده کرد: ① Na-کربوکسی متیل سلولز. ②اتیل سلولز؛ ③ متیل سلولز؛ ④هیدروکسی سلولز اتر؛ ⑤ هیدروکسی پروپیل متیل سلولز؛ ⑥ استر نشاسته و غیره. افزودن اترهای سلولزی مختلف که در بالا ذکر شد، عملکرد ملات مخلوط خشک را بهبود می بخشد: ① افزایش کارایی. ②افزایش چسبندگی؛ ③ خونریزی و جداسازی خمپاره آسان نیست. مقاومت در برابر ترک عالی؛ ⑥ ملات به راحتی در لایه های نازک ساخته می شود. علاوه بر خواص فوق، اترهای سلولزی مختلف نیز خواص ویژه خود را دارند. Cai Wei از دانشگاه چونگ کینگ مکانیسم بهبود متیل سلولز اتر بر عملکرد ملات را خلاصه کرد. او معتقد بود که پس از افزودن ماده نگهدارنده آب MC (متیل سلولز اتر) به ملات، حباب های هوای بسیار ریز تشکیل می شود. مانند یک بلبرینگ عمل می کند که کارایی ملات تازه مخلوط شده را بهبود می بخشد و حباب های هوا همچنان در بدنه ملات سخت شده باقی می مانند و منافذ مستقل را تشکیل می دهند و منافذ مویرگی را مسدود می کنند. عامل نگهدارنده آب MC همچنین می تواند احتباس آب ملات تازه مخلوط شده را تا حد زیادی بهبود بخشد، که نه تنها می تواند از خونریزی و جدا شدن ملات جلوگیری کند، بلکه از تبخیر سریع آب یا جذب سریع آب توسط بستر جلوگیری می کند. مرحله اولیه پخت، به طوری که سیمان بهتر هیدراته شود، به طوری که استحکام باند بهبود یابد. استفاده از عامل نگهدارنده آب MC باعث بهبود انقباض ملات می شود. این یک ماده نگهدارنده آب با پودر ریز است که می تواند در منافذ پر شود، به طوری که منافذ به هم پیوسته در ملات کاهش می یابد و از دست دادن تبخیر آب کاهش می یابد و در نتیجه انقباض خشک ملات کاهش می یابد. ارزش اتر سلولز به طور کلی در ملات چسب خشک مخلوط می شود، به ویژه هنگامی که به عنوان چسب کاشی استفاده می شود. اگر اتر سلولز با چسب کاشی مخلوط شود، ظرفیت نگهداری آب ماستیک کاشی را می توان تا حد زیادی بهبود بخشید. اتر سلولز از دست دادن سریع آب از سیمان به زیرلایه یا آجرها جلوگیری می کند، به طوری که سیمان آب کافی برای جامد شدن کامل داشته باشد، زمان اصلاح را طولانی می کند و استحکام پیوند را بهبود می بخشد. علاوه بر این، اتر سلولز همچنین باعث بهبود انعطاف پذیری ماستیک، ساخت آسان تر، افزایش سطح تماس بین ماستیک و بدنه آجری می شود و لغزش و افتادگی ماستیک را کاهش می دهد، حتی اگر جرم در واحد سطح بزرگ باشد و چگالی سطح بالا است. کاشی ها بدون لغزش ماستیک به سطوح عمودی چسبانده می شوند. اتر سلولز همچنین می تواند تشکیل پوست سیمانی را به تاخیر بیندازد، زمان باز شدن را طولانی کند و میزان استفاده از سیمان را افزایش دهد.

2. فیبر ارگانیک

الیاف مورد استفاده در ملات را می توان با توجه به خواص مواد به الیاف فلزی، الیاف معدنی و الیاف آلی تقسیم کرد. افزودن الیاف به ملات می تواند عملکرد ضد ترک و ضد نشت آن را تا حد زیادی بهبود بخشد. الیاف آلی معمولاً به ملات مخلوط خشک اضافه می شود تا نفوذ ناپذیری و مقاومت در برابر ترک را بهبود بخشد. الیاف آلی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: الیاف پلی پروپیلن (PP)، الیاف پلی آمید (نایلون) (PA)، الیاف پلی وینیل الکل (وینیلون) (PVA)، الیاف پلی اکریلونیتریل (PAN)، الیاف پلی اتیلن، الیاف پلی استر و غیره. از جمله آنها الیاف پلی پروپیلن می باشد در حال حاضر عملی ترین مورد استفاده قرار می گیرد. این یک پلیمر کریستالی با ساختار منظم است که تحت شرایط خاصی توسط مونومر پروپیلن پلیمریزه شده است. دارای مقاومت در برابر خوردگی شیمیایی، پردازش پذیری خوب، وزن سبک، انقباض خزش کوچک و قیمت پایین است. و خصوصیات دیگر و از آنجایی که الیاف پلی پروپیلن در برابر اسید و قلیایی مقاوم است و با مواد پایه سیمان واکنش شیمیایی نمی دهد، توجه گسترده ای در داخل و خارج از کشور به خود جلب کرده است. اثر ضد ترک الیاف مخلوط شده با ملات عمدتاً به دو مرحله تقسیم می شود: یکی مرحله ملات پلاستیکی است. دیگری مرحله بدنه ملات سخت شده است. در مرحله پلاستیک ملات، الیافی که به طور یکنواخت توزیع شده اند، ساختار شبکه ای سه بعدی را ارائه می دهند که در نگه داشتن سنگدانه ریز نقش دارد، از نشست ریزدانه ها جلوگیری می کند و جداسازی را کاهش می دهد. جداشدگی دلیل اصلی ترک خوردن سطح ملات است و افزودن الیاف باعث کاهش تفکیک ملات و کاهش احتمال ترک خوردن سطح ملات می شود. به دلیل تبخیر آب در مرحله پلاستیک، انقباض ملات باعث ایجاد تنش کششی می شود و افزودن الیاف می تواند این تنش کششی را تحمل کند. در مرحله سخت شدن ملات به دلیل وجود انقباض خشک شدن، انقباض کربنی شدن و انقباض دما، تنش نیز در داخل ملات ایجاد خواهد شد. پسوند میکروکراک یوان ژنیو و دیگران همچنین از طریق تجزیه و تحلیل تست مقاومت در برابر ترک صفحه ملات به این نتیجه رسیدند که افزودن الیاف پلی پروپیلن به ملات می تواند به طور قابل توجهی وقوع ترک های انقباض پلاستیک را کاهش دهد و مقاومت در برابر ترک را بهبود بخشد. هنگامی که محتوای حجمی الیاف پلی پروپیلن در ملات 0.05٪ و 0.10٪ باشد، ترک ها را می توان به ترتیب 65٪ و 75٪ کاهش داد. هوانگ چنگیا و دیگران از دانشکده مواد، دانشگاه صنعتی چین جنوبی، همچنین از طریق آزمایش عملکرد مکانیکی مواد کامپوزیتی مبتنی بر الیاف پلی پروپیلن اصلاح شده تایید کردند که افزودن مقدار کمی الیاف پلی پروپیلن به ملات سیمان می تواند مقاومت خمشی و فشاری را بهبود بخشد. از ملات سیمان مقدار بهینه الیاف در ملات سیمان حدود 0.9 کیلوگرم بر متر مکعب است که اگر مقدار از این مقدار بیشتر شود، اثر استحکام بخشی و سختی الیاف روی ملات سیمان بهبود قابل توجهی نخواهد داشت و مقرون به صرفه نیست. افزودن الیاف به ملات می تواند نفوذ ناپذیری ملات را بهبود بخشد. هنگامی که ماتریس سیمان منقبض می شود، به دلیل نقش میله های فولادی ریز که توسط الیاف ایفا می شود، انرژی به طور موثر مصرف می شود. حتی اگر پس از انعقاد، ریزترک‌ها وجود داشته باشد، تحت تأثیر تنش داخلی و خارجی، گسترش ترک‌ها توسط سیستم شبکه فیبر مانع می‌شود. ، توسعه به ترک های بزرگتر دشوار است، بنابراین تشکیل یک مسیر تراوش دشوار است و در نتیجه نفوذ ناپذیری ملات را بهبود می بخشد.

3. عامل گسترش

عامل انبساط یکی دیگر از اجزای مهم ضد ترک و ضد نشت در ملات مخلوط خشک است. پرمصرف ترین عوامل انبساط عبارتند از AEA، UEA، CEA و غیره. عامل انبساط AEA دارای مزایای انرژی زیاد، دوز کم، پس استحکام بالا، انقباض خشک و محتوای قلیایی کم است. مواد معدنی آلومینات کلسیم CA موجود در کلینکر با آلومینا بالا در جزء AEA ابتدا با CaSO4 و Ca(OH)2 واکنش داده و هیدراته شده و هیدرات سولفوآلومینات کلسیم (اترینگیت) را تشکیل می دهند و منبسط می شوند. UEA همچنین برای ایجاد انبساط، اترینگیت تولید می کند، در حالی که CEA عمدتاً هیدروکسید کلسیم تولید می کند. عامل انبساط AEA یک عامل انبساط آلومینات کلسیم است که یک مخلوط انبساط است که با آسیاب کردن نسبت معینی از کلینکر با آلومینا بالا، آلونیت طبیعی و گچ ساخته می شود. انبساط ایجاد شده پس از افزودن AEA عمدتاً به دلیل دو جنبه است: در مرحله اولیه هیدراتاسیون سیمان، ماده معدنی آلومینات کلسیم CA در کلینکر با آلومینا بالا در جزء AEA ابتدا با CaSO4 و Ca(OH)2 واکنش داده و هیدراته می شود. برای تشکیل هیدرات سولفوآلومینات کلسیم (اترینگیت) و انبساط، مقدار انبساط زیاد است. اترینگیت تولید شده و ژل هیدروکسید آلومینیوم هیدراته باعث می شود که فاز انبساط و فاز ژل به طور معقولی مطابقت داشته باشند که نه تنها عملکرد انبساط را تضمین می کند بلکه استحکام را نیز تضمین می کند. در مراحل میانی و پایانی، اترینگیت نیز تحت تحریک گچ آهکی برای تولید ریز انبساط، اترینگیت تولید می کند که ریزساختار سطح مشترک سنگدانه سیمان را بهبود می بخشد. پس از افزودن AEA به ملات، مقدار زیادی اترینگیت تولید شده در مراحل اولیه و میانی، حجم ملات را افزایش می دهد، ساختار داخلی را فشرده تر می کند، ساختار منفذی ملات را بهبود می بخشد، ماکرو منافذ را کاهش می دهد، کل را کاهش می دهد. تخلخل، و تا حد زیادی نفوذ ناپذیری را بهبود می بخشد. هنگامی که ملات در مرحله بعدی در حالت خشک قرار دارد، انبساط در مراحل اولیه و میانی می تواند تمام یا بخشی از انقباض را در مرحله بعدی جبران کند، به طوری که مقاومت در برابر ترک و مقاومت در برابر نشت بهبود می یابد. گسترش دهنده های UEA از ترکیبات معدنی مانند سولفات ها، آلومینا، سولفوآلومینات پتاسیم و سولفات کلسیم ساخته می شوند. هنگامی که UEA به مقدار مناسب با سیمان مخلوط می شود، می تواند عملکردهای جبران انقباض، مقاومت در برابر ترک و ضد نشت را به دست آورد. پس از افزودن UEA به سیمان معمولی و مخلوط شدن، با سیلیکات کلسیم و هیدرات واکنش داده و Ca(OH)2 را تشکیل می دهد که اسید سولفوآلومینیک تولید می کند. کلسیم (C2A·3CaSO4·32H2O) اترینگیت است که باعث می شود ملات سیمان به طور متوسط ​​منبسط شود و سرعت انبساط ملات سیمان متناسب با محتوای UEA است و باعث متراکم شدن ملات با مقاومت در برابر ترک و نفوذناپذیری بالا می شود. Lin Wentian ملات سیمان را با UEA مخلوط شده روی دیوار بیرونی اعمال کرد و اثر ضد نشت خوبی به دست آورد. کلینکر عامل انبساط CEA از سنگ آهک، خاک رس (یا خاک رس آلومینا بالا) و پودر آهن ساخته شده است که در دمای 1350-1400 درجه سانتیگراد کلسینه می شود و سپس برای ساخت عامل انبساط CEA آسیاب می شود. عوامل انبساط CEA دو منبع انبساط دارند: هیدراتاسیون CaO برای تشکیل Ca(OH)2. C3A و Al2O3 را فعال کرد تا اترینگیت را در محیطی از گچ و Ca(OH)2 تشکیل دهد.

4. روان کننده

نرم کننده ملات یک ماده افزودنی پودری ملات حباب کننده هوا است که با پلیمرهای آلی و مواد افزودنی شیمیایی معدنی ترکیب شده و یک ماده فعال سطحی آنیونی است. این می تواند کشش سطحی محلول را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و تعداد زیادی حباب بسته و ریز (به طور کلی به قطر 0.25-2.5 میلی متر) در طول فرآیند اختلاط ملات با آب ایجاد کند. فاصله بین میکرو حباب ها کم است و پایداری خوب است که می تواند کارایی ملات را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. ; این می تواند ذرات سیمان را پراکنده کند، واکنش هیدراتاسیون سیمان را تقویت کند، مقاومت ملات، نفوذ ناپذیری و مقاومت در برابر یخ زدگی را بهبود بخشد و بخشی از مصرف سیمان را کاهش دهد. دارای ویسکوزیته خوب، چسبندگی قوی ملات مخلوط شده با آن است و به خوبی می تواند از مشکلات رایج ساختمانی مانند پوسته ریزی (توخالی)، ترک خوردن و نشت آب روی دیوار جلوگیری کند. می تواند محیط ساخت و ساز را بهبود بخشد، شدت کار را کاهش دهد و ساخت و ساز متمدن را ترویج کند. این یک مزیت اقتصادی و اجتماعی بسیار قابل توجه است که می تواند کیفیت پروژه را بهبود بخشد و محصولات سازگار با محیط زیست و صرفه جویی در انرژی را با هزینه ساخت کم کاهش دهد. لیگنوسولفونات نرم‌کننده‌ای است که معمولاً در ملات پودر خشک که ضایعات کارخانه‌های کاغذ است استفاده می‌شود و دوز عمومی آن 0.2 تا 0.3 درصد است. روان کننده ها اغلب در ملات هایی استفاده می شوند که به خواص خود تراز خوب نیاز دارند، مانند بالشتک های خود تراز، ملات های سطحی یا ملات های تسطیح. افزودن نرم کننده ها به ملات بنایی می تواند کارایی ملات را بهبود بخشد، حفظ آب، سیالیت و انسجام ملات را بهبود بخشد و بر کاستی های ملات مخلوط سیمان مانند خاکستر انفجاری، انقباض زیاد و استحکام کم غلبه کند تا اطمینان حاصل شود. کیفیت سنگ تراشی. این می تواند 50٪ خمیر آهک را در ملات گچ گیری صرفه جویی کند، و ملات به راحتی قابل خونریزی یا جدا کردن نیست. ملات چسبندگی خوبی به بستر دارد. لایه سطحی فاقد پدیده نمک زدگی است و مقاومت خوبی در برابر ترک، مقاومت در برابر سرما و مقاومت در برابر آب و هوا دارد.

5. افزودنی آبگریز

افزودنی های آبگریز یا دافع آب از ورود آب به ملات جلوگیری می کنند و در عین حال ملات را باز نگه می دارند تا بخار آب پخش شود. مواد افزودنی آبگریز برای محصولات ملات مخلوط خشک باید دارای ویژگی های زیر باشد: ① باید یک محصول پودری باشد. ②خواص اختلاط خوبی دارند. ③ ملات را به طور کامل آبگریز کنید و اثر طولانی مدت را حفظ کنید. ④پیوند به سطح استحکام هیچ تاثیر منفی آشکاری ندارد. ⑤ دوستانه با محیط زیست. عوامل آبگریز که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند نمک های فلزی اسیدهای چرب مانند استئارات کلسیم هستند. سیلان با این حال، استئارات کلسیم یک افزودنی آبگریز مناسب برای ملات مخلوط خشک، به ویژه برای گچ کاری مواد برای ساخت و ساز مکانیکی نیست، زیرا مخلوط کردن سریع و یکنواخت آن با ملات سیمان دشوار است. مواد افزودنی آبگریز معمولاً در ملات های گچ کاری برای سیستم های عایق حرارتی خارجی گچ بری نازک، دوغاب کاشی، ملات های رنگی تزئینی و ملات های گچ کاری ضد آب برای دیوارهای خارجی استفاده می شود.

6. سایر مواد افزودنی

منعقد کننده برای تنظیم خواص گیرش و سخت شدن ملات استفاده می شود. فرمت کلسیم و کربنات لیتیوم به طور گسترده استفاده می شود. بارهای معمولی 1٪ فرمات کلسیم و 0.2٪ کربنات لیتیوم هستند. مانند شتاب دهنده ها، کندکننده ها نیز برای تنظیم خواص گیرش و سخت شدن ملات استفاده می شوند. اسید تارتاریک، اسید سیتریک و نمک های آنها و گلوکونات با موفقیت استفاده شده است. دوز معمولی 0.05٪ تا 0.2٪ است. کف زدای پودری باعث کاهش میزان هوای ملات تازه می شود. کف زدای پودری بر اساس گروه های شیمیایی مختلف مانند هیدروکربن ها، پلی اتیلن گلیکول ها یا پلی سیلوکسان ها که بر روی پایه های معدنی جذب می شوند، ساخته می شوند. نشاسته اتر می تواند قوام ملات را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و در نتیجه کمی تقاضای آب و ارزش عملکرد را افزایش دهد و درجه افتادگی ملات تازه مخلوط شده را کاهش دهد. این باعث می شود ملات ضخیم تر شود و چسب کاشی با افتادگی کمتر به کاشی های سنگین تر بچسبد.