ویسکوزیته متیل سلولز اتر برای ملات گچ چقدر مهم است؟

ویسکوزیته متیل سلولز اتر برای ملات گچ چقدر مهم است؟

پاسخ: ویسکوزیته یک پارامتر مهم برای عملکرد متیل سلولز اتر است.

به طور کلی، هر چه ویسکوزیته بالاتر باشد، اثر حفظ آب در ملات گچ بهتر است. با این حال، هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد، وزن مولکولی اتر متیل سلولز بیشتر می شود و کاهش حلالیت آن تأثیر منفی بر مقاومت و عملکرد ساخت ملات خواهد داشت. هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد، اثر ضخیم شدن روی ملات آشکارتر است، اما نسبت مستقیمی با آن ندارد. هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد ملات مرطوب چسبناکتر خواهد بود. در طول ساخت و ساز، به صورت چسبیدن به سوهان و چسبندگی زیاد به زیرلایه ظاهر می شود. اما افزایش مقاومت ساختاری خود ملات مرطوب مفید نیست. علاوه بر این، در طول ساخت، عملکرد ضد افت ملات مرطوب مشخص نیست. در مقابل، برخی از اترهای متیل سلولز با ویسکوزیته متوسط ​​و کم اما اصلاح شده عملکرد عالی در بهبود استحکام ساختاری ملات مرطوب دارند.

ظرافت اتر سلولز برای ملات چقدر اهمیت دارد؟

پاسخ: ظرافت نیز شاخص عملکرد مهم متیل سلولز اتر است. MC مورد استفاده برای ملات پودر خشک باید پودری با محتوای آب کم باشد و ظرافت نیز نیازمند 20 تا 60 درصد اندازه ذرات است که کمتر از 63 متر باشد. ظرافت بر حلالیت اتر متیل سلولز تأثیر می گذارد. درشت MC معمولا دانه ای است که به راحتی پراکنده می شود و بدون تجمع در آب حل می شود، اما سرعت انحلال بسیار کند است، بنابراین برای استفاده در ملات پودر خشک مناسب نیست. برخی از محصولات داخلی لخته دار هستند، به راحتی در آب پراکنده و حل نمی شوند و به راحتی تجمع می یابند. در ملات پودر خشک، MC در بین مواد سیمانی مانند سنگدانه، پرکننده ریز و سیمان پراکنده می شود و تنها پودر به اندازه کافی ریز می تواند از تجمع اتر متیل سلولز هنگام اختلاط با آب جلوگیری کند. هنگامی که MC برای حل کردن آگلومراها با آب اضافه می شود، پراکندگی و حل شدن آن بسیار دشوار است. درشت MC نه تنها ضایع کننده است، بلکه مقاومت موضعی ملات را نیز کاهش می دهد. هنگامی که چنین ملات پودر خشکی در یک منطقه بزرگ اعمال شود، سرعت عمل آوری ملات موضعی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و به دلیل زمان های مختلف عمل آوری ترک ها ظاهر می شود. برای ملات پاشیده شده با ساختار مکانیکی، به دلیل زمان اختلاط کوتاهتر، نیاز به ظرافت بیشتر است.

ظرافت MC نیز تأثیر خاصی در حفظ آب آن دارد. به طور کلی، برای اترهای متیل سلولز با ویسکوزیته یکسان اما ظرافت متفاوت، با مقدار اضافه یکسان، هرچه ریزتر باشد، اثر حفظ آب بهتر است.

روش انتخاب سلولز چیست؟

پاسخ: میزان اتر سلولز مورد استفاده در کاربردهای مختلف عمدتاً بر اساس نیاز به نگهداری آب است. مناسب برای انواع ملات. بسترهای با جذب بالا به مقادیر بیشتری از اتر سلولز نیاز دارند. ملات هایی با توزیع اندازه ذرات یکنواخت و در نتیجه مساحت سطح بیشتر نیز به مقادیر بیشتری از اتر سلولز نیاز دارند.

مشخصات اصلاح شده را می توان برای الزامات ضد افتادگی انتخاب کرد. اگر اصلاح کافی نباشد، اترهای نشاسته، معمولاً اترهای نشاسته هیدروکسی پروپیل، می توانند برای جلوگیری از افتادگی اضافه شوند.

مقدار کل و اندازه ذرات پرکننده در فرمولاسیون باید به گونه ای انتخاب شود که صافی و قوام خوبی داشته باشد.

مخلوط کردن گچ، پرکننده، نوع و مقدار اتر سلولز و نحوه استفاده از اتر نشاسته باید با روش های زیر ترکیب شود:

هنگامی که ملات مخلوط خشک به مقدار معینی آب اضافه می شود، مقدار اضافه شده بر اساس مقدار آب است و تمام آب بدون هم زدن پودر خشک با نسبت صحیح آب به خمیر خیس می شود. اگر مواد مختلف به نسبت صحیح مخلوط شوند، پس از اختلاط می‌توان به ملات صاف با خواص کاربردی مناسب دست یافت.

اصلاحات گچ ساختمانی توسط نگهدارنده آب چیست؟

پاسخ : مصالح دیوار ساختمانی عمدتاً سازه های متخلخل هستند و همگی دارای جذب آب قوی هستند. اما مصالح ساختمانی گچی که برای دیوارسازی استفاده می شود با افزودن آب به دیوار تهیه می شود و آب به راحتی توسط دیوار جذب می شود و در نتیجه آب لازم برای هیدراتاسیون گچ کم می شود و در نتیجه گچ کاری ساختمان با مشکل مواجه می شود و کاهش می یابد. استحکام باند، منجر به ترک، مشکلات کیفی مانند توخالی و لایه برداری می شود. بهبود احتباس آب مصالح ساختمانی گچی می تواند کیفیت ساخت و نیروی اتصال با دیوار را بهبود بخشد. بنابراین عامل نگهدارنده آب به یکی از مواد افزودنی مهم مصالح ساختمانی گچ تبدیل شده است.

عوامل نگهدارنده آب رایج در کشور من کربوکسی متیل سلولز و متیل سلولز هستند. این دو عامل نگهدارنده آب از مشتقات اتر سلولز هستند. همه آنها فعالیت سطحی دارند و گروه های آبدوست و آبگریز در مولکول های آنها وجود دارد که دارای امولسیون، کلوئید محافظ و پایداری فاز هستند. با توجه به ویسکوزیته بالای محلول آبی آن، هنگامی که برای حفظ محتوای آب بالا به ملات اضافه می شود، می تواند به طور موثری از جذب بیش از حد آب توسط بستر (مانند آجر، بتن و غیره) جلوگیری کرده و سرعت تبخیر را کاهش دهد. آب، در نتیجه نقشی در اثر احتباس آب ایفا می کند. متیل سلولز یک ماده افزودنی ایده آل برای گچ است که باعث حفظ آب، ضخیم شدن، تقویت و غلیظ شدن می شود، اما قیمت نسبتاً بالا است. معمولاً یک عامل نگهدارنده آب نمی تواند به اثر حفظ آب ایده آل دست یابد و ترکیب عوامل مختلف نگهدارنده آب نه تنها می تواند اثر استفاده را بهبود بخشد، بلکه هزینه مواد مبتنی بر گچ را نیز کاهش می دهد.

احتباس آب چگونه بر خواص مواد سیمانی کامپوزیت گچ تأثیر می گذارد؟

پاسخ: میزان احتباس آب با افزودن متیل سلولز اتر در محدوده 0.05% تا 0.4% افزایش می یابد. هنگامی که مقدار افزوده بیشتر شد، روند افزایش احتباس آب کند شد.