عوامل موثر بر استحکام چسبندگی ملات

ملات پودر خشک در حال حاضر به طور گسترده استفاده می شود. در ملات پودر خشک شاخص استحکام باند وجود دارد. از منظر پدیده های فیزیکی، وقتی جسمی بخواهد به جسم دیگری بچسبد، به ویسکوزیته خاص خود نیاز دارد. همین امر در مورد ملات، سیمان + شن و ماسه مخلوط شده با آب برای دستیابی به استحکام باند اولیه، و سپس پخت با مواد افزودنی و سیمان برای دستیابی به استحکام باند مورد نیاز ملات صادق است. بنابراین چه عواملی بر استحکام باند تأثیر می گذارد؟

تاثیر مواد افزودنی

اتر سلولز و پودر لاستیک افزودنی های ضروری در ملات اتصال پودر خشک هستند. پودر لاستیک در ملات به طور کلی پودر لاتکس قابل پخش مجدد محلول در آب است که می تواند به سفت و انعطاف پذیر تقسیم شود. با توجه به نیاز محصول از پودر لاستیک مربوطه استفاده کنید. عملکردهای اصلی این چسبندگی عالی را فراهم می کند و به بهبود مقاومت در برابر آب، مقاومت در برابر حرارت، انعطاف پذیری و انعطاف پذیری ملات کمک می کند.

نقش اتر سلولز عمدتاً برای حفظ آب در ملات برای بهبود قابلیت ساخت محصول استفاده می شود. به عنوان مثال، زمانی که قبلاً خانه ای می ساختند، بسیاری از استادکاران سیمان و ماسه را روی زمین مخلوط می کردند. پس از افزودن آب و هم زدن، اغلب جریان آب را می بینند. هنگام گچ کاری دیوار با این نوع ملات، نه تنها باید ضخیم باشد، بلکه مقدار کمی نیز باید به آرامی اجرا شود. وضعیت دیگر این است که هنگام مالش پاک کنید. بهبود در این شرایط فوری بود. آب در ملات قفل شده و از تخلیه خودداری می کند. هنگام گچ کاری دیوار به راحتی می توان آن را مانند بتونه ساخت و همچنین ضخامت آن را کنترل و کاهش داد. بزرگترین مزیت این است که سرعت خشک شدن ملات را می توان به طور موثر کنترل کرد و سیمان را می توان به طور کامل هیدراته کرد که برای بهبود کلی مقاومت ملات مفید است.

کوچک شدن

می توان گفت انقباض ملات مکمل استحکام اتصال است که می تواند بر ناحیه اتصال واقعی تأثیر بگذارد، در نتیجه ترک های توخالی ایجاد می کند و به طور مستقیم استحکام اتصال را از دست می دهد. بنابراین، ما باید الزامات سختگیرانه ای در مورد درجه بندی سیمان و ماسه در ملات داشته باشیم که نه تنها انقباض را کنترل می کند، بلکه به استحکام باند ملات نیز کمک می کند. علاوه بر این، کاهش انقباض نیز می تواند با مواد فعال مخلوط شود. مواد فعال عموماً به مقادیر زیادی سیلیس فعال و آلومینا فعال اشاره دارند. با اضافه کردن آب سخت نمی شود یا خیلی آهسته سخت می شود. اندازه ذرات آن ریزتر است که می تواند جایگزین بخشی از ملات پرکننده سیمان شود و در نتیجه انقباض کلی ملات را کاهش دهد.

اثر ضد آب و آبگریز

به یک معنا، ضد آب بودن و آب گریزی در تضاد با استحکام باند هستند. به عنوان مثال، در گذشته، بسیاری از مردم امیدوار بودند که چسب کاشی ها خاصیت ضد آب داشته باشند که می تواند روند ساخت دیوارهای آشپزخانه و حمام را کاهش دهد، اما امکان سنجی زیاد نیست. ابتدا اگر ملات ما بخواهد به اثرات ضد آب یا آبگریز برسد، باید عامل آبگریز را اضافه کنیم. پس از مخلوط شدن ماده آبگریز با ملات، به تدریج یک لایه غیر قابل نفوذ روی سطح تشکیل می شود. به این ترتیب، هنگامی که کاشی ها چسبانده می شوند، آب نمی تواند به طور موثر به کاشی ها نفوذ کند، توانایی خیس شدن کاهش می یابد و نیروی چسبندگی طبیعی در طول نگهداری ملات بعدی بهبود نمی یابد.

استحکام اتصال به حداکثر نیروی اتصال ملات بر روی لایه زیرین اشاره دارد.

استحکام کششی به توانایی سطح ملات برای مقاومت در برابر نیروی کششی عمود بر سطح اشاره دارد.

مقاومت برشی به معنای مقاومتی است که با اعمال نیروی موازی تعیین می شود.

مقاومت فشاری به معنای حداکثر مقداری است که در آن ملات شکست می خورد که با اعمال فشار اندازه گیری می شود.