تاثیر پودر امولسیون و اتر سلولز در چسب کاشی

چسب کاشی یکی از بزرگترین کاربردهای ملات مخلوط خشک مخصوص در حال حاضر است. این نوعی سیمان به عنوان ماده اصلی سیمانی است و با سنگدانه های دانه بندی شده، عوامل نگهدارنده آب، عوامل استحکام اولیه، پودر لاتکس و سایر افزودنی های آلی یا معدنی تکمیل می شود. مخلوط معمولاً هنگام استفاده فقط باید با آب مخلوط شود. در مقایسه با ملات سیمان معمولی، می تواند تا حد زیادی استحکام پیوند بین مواد روکش و بستر را بهبود بخشد، مقاومت لغزش خوبی دارد و مقاومت عالی در برابر آب و مقاومت در برابر حرارت دارد. و مزایای مقاومت چرخه یخ زدگی-ذوب، که عمدتا برای چسباندن کاشی های دیوار داخلی و خارجی ساختمان، کاشی های کف و سایر مواد تزئینی استفاده می شود، به طور گسترده در دیوارهای داخلی و خارجی، کف، حمام، آشپزخانه و سایر مکان های دکوراسیون معماری استفاده می شود. پرکاربردترین مواد چسباننده کاشی و سرامیک.

معمولا وقتی عملکرد چسب کاشی را قضاوت می کنیم، نه تنها به عملکرد عملیاتی و قابلیت ضد لغزش آن توجه می کنیم، بلکه به مقاومت مکانیکی و زمان باز شدن آن نیز توجه می کنیم.اتر سلولزیدر چسب کاشی نه تنها بر خواص رئولوژیکی چسب چینی مانند عملکرد صاف، چسبیدن چاقو و غیره تأثیر می گذارد، بلکه تأثیر زیادی بر خواص مکانیکی چسب کاشی نیز دارد. تاثیر بر زمان باز شدن چسب کاشی

هنگامی که پودر امولسیون و اتر سلولز در ملات مرطوب وجود دارند، برخی از داده‌ها نشان می‌دهند که پودر امولسیون انرژی جنبشی قوی‌تری برای اتصال به محصولات هیدراتاسیون سیمان دارد و اتر سلولز بیشتر در مایع بینابینی وجود دارد که بر ویسکوزیته و زمان گیرش ملات بیشتر تأثیر می‌گذارد. کشش سطحی اتر سلولز بیشتر از پودر امولسیون است و غنی‌سازی اتر سلولز بیشتر در سطح مشترک ملات برای تشکیل پیوندهای هیدروژنی بین سطح پایه و اتر سلولز مفید خواهد بود.

در ملات مرطوب، آب موجود در ملات تبخیر می شود و اتر سلولز در سطح غنی می شود و در عرض 5 دقیقه یک لایه روی سطح ملات تشکیل می شود که با افزایش آب، سرعت تبخیر بعدی را کاهش می دهد. از ملات ضخیم‌تر برداشته می‌شود، بخشی از آن به لایه ملات نازک‌تر مهاجرت می‌کند و لایه تشکیل‌شده در ابتدا تا حدی حل می‌شود و مهاجرت آب باعث غنی‌سازی اتر سلولز بیشتری در سطح ملات می‌شود.

بنابراین، تشکیل فیلم اتر سلولز بر روی سطح ملات تأثیر زیادی بر عملکرد ملات دارد.

1) فیلم تشکیل شده بیش از حد نازک است و دو بار حل می شود، قادر به محدود کردن تبخیر آب و کاهش استحکام نیست.

2) فیلم تشکیل شده بیش از حد ضخیم است، غلظت اتر سلولز در مایع میان بافتی ملات زیاد است و ویسکوزیته بالا است، بنابراین هنگام چسباندن کاشی ها به راحتی نمی توان فیلم سطح را شکست.

مشاهده می شود که خواص فیلم سازی اتر سلولز تأثیر بیشتری بر زمان باز دارد. نوع اتر سلولز (HPMC، HEMC، MC و غیره) و درجه اتریفیکاسیون (درجه جانشینی) به طور مستقیم بر خواص فیلم سازی اتر سلولز و سختی و چقرمگی فیلم تأثیر می گذارد.

اتر سلولز علاوه بر ایجاد خواص مفید فوق الذکر به ملات، سینتیک هیدراتاسیون سیمان را نیز به تاخیر می اندازد. این اثر تاخیری عمدتاً به دلیل جذب مولکول‌های اتر سلولز در فازهای معدنی مختلف در سیستم سیمانی است که هیدراته می‌شوند، اما به طور کلی، اتفاق نظر این است که مولکول‌های اتر سلولز عمدتاً روی آب مانند CSH و هیدروکسید کلسیم جذب می‌شوند. در محصولات شیمیایی، به ندرت روی فاز معدنی اصلی کلینکر جذب می شود. علاوه بر این، اتر سلولز تحرک یون‌های (Ca2+، SO42-،…) را در محلول منفذی به دلیل افزایش ویسکوزیته محلول منافذ کاهش می‌دهد و در نتیجه فرآیند هیدراتاسیون را بیشتر به تأخیر می‌اندازد.

ویسکوزیته یکی دیگر از پارامترهای مهم است که نشان دهنده خصوصیات شیمیایی اتر سلولز است. همانطور که در بالا ذکر شد، ویسکوزیته عمدتاً بر ظرفیت نگهداری آب تأثیر می گذارد و همچنین تأثیر قابل توجهی بر کارایی ملات تازه دارد. با این حال، مطالعات تجربی نشان داده اند که ویسکوزیته اتر سلولز تقریباً هیچ تأثیری بر سینتیک هیدراتاسیون سیمان ندارد. وزن مولکولی تأثیر کمی بر هیدراتاسیون دارد و حداکثر تفاوت بین وزن‌های مولکولی مختلف تنها 10 دقیقه است. بنابراین، وزن مولکولی یک پارامتر کلیدی برای کنترل هیدراتاسیون سیمان نیست.

"کاربرد اتر سلولزی در محصولات ملات مخلوط خشک با پایه سیمان" اشاره کرد که تاخیر اتر سلولز به ساختار شیمیایی آن بستگی دارد. و روند کلی نتیجه گیری شده این است که برای MHEC، هر چه درجه متیلاسیون بالاتر باشد، اثر تاخیری اتر سلولز کمتر است. علاوه بر این، اثر تاخیری جایگزینی آبدوست (مانند جایگزینی با HEC) قوی تر از جایگزینی آبگریز است (مانند جایگزینی MH، MHEC، MHPC). اثر کند کنندگی اتر سلولز عمدتاً تحت تأثیر دو پارامتر، نوع و کمیت گروه‌های جایگزین است.

آزمایش‌های سیستمی همچنین نشان داد که محتوای جایگزین‌ها نقش مهمی در استحکام مکانیکی چسب‌های کاشی دارد. برای HPMC، درجه خاصی از عرضه برای اطمینان از حلالیت در آب و عبور نور مورد نیاز است. محتوای جانشین ها نیز قدرت HPMC را تعیین می کند. دمای ژل همچنین محیط استفاده HPMC را تعیین می کند. در محدوده معینی، افزایش محتوای گروه‌های متوکسیل یک روند نزولی در قدرت بیرون‌کشی ایجاد می‌کند، در حالی که افزایش محتوای گروه‌های هیدروکسی پروپوکسیل منجر به کاهش قدرت بیرون‌کشی می‌شود. روند صعودی اثر مشابهی برای ساعات کاری وجود دارد.

روند تغییر استحکام مکانیکی تحت شرایط زمان باز با شرایط دمای معمولی سازگار است. HPMC با محتوای متوکسیل (DS) بالا و محتوای هیدروکسی پروپوکسیل (MS) کم، دارای چقرمگی خوب فیلم است، اما برعکس بر روی ملات مرطوب تأثیر می گذارد. خواص مرطوب کنندگی مواد