تأثیر دمای محیط بر کارایی گچ اصلاح شده با اتر سلولز

عملکرد گچ اصلاح شده با اتر سلولز در دماهای مختلف محیط بسیار متفاوت است، اما مکانیسم آن مشخص نیست. اثرات اتر سلولز بر پارامترهای رئولوژیکی و احتباس آب دوغاب گچ در دماهای مختلف محیط بررسی شد. قطر هیدرودینامیکی اتر سلولز در فاز مایع با روش پراکندگی نور دینامیکی اندازه‌گیری شد و مکانیسم تأثیر بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که اتر سلولز دارای اثر حفظ آب و غلیظ کنندگی خوبی بر روی گچ است. با افزایش محتوای اتر سلولز، ویسکوزیته دوغاب افزایش می یابد و ظرفیت نگهداری آب افزایش می یابد. اما با افزایش دما، ظرفیت نگهداری آب دوغاب گچ اصلاح شده تا حدودی کاهش می یابد و پارامترهای رئولوژیکی نیز تغییر می کنند. با توجه به اینکه انجمن کلوئیدی اتر سلولز می تواند با مسدود کردن کانال انتقال آب به احتباس آب دست یابد، افزایش دما ممکن است منجر به از هم پاشیدگی انجمن حجم زیادی تولید شده توسط اتر سلولز شود، بنابراین احتباس آب و عملکرد کاری گچ اصلاح شده کاهش می یابد.

کلمات کلیدی:گچ؛ سلولز اتر؛ دما؛ احتباس آب؛ رئولوژی

0. مقدمه

گچ به عنوان نوعی ماده سازگار با محیط زیست با ساختار و خواص فیزیکی خوب در پروژه های دکوراسیون کاربرد فراوانی دارد. در استفاده از مواد پایه گچ، معمولاً عامل نگهدارنده آب برای اصلاح دوغاب اضافه می شود تا از اتلاف آب در فرآیند هیدراتاسیون و سخت شدن جلوگیری شود. سلولز اتر رایج ترین عامل نگهدارنده آب در حال حاضر است. از آنجایی که CE یونی با Ca2+ واکنش می دهد، اغلب از CE غیر یونی مانند: هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر، اتر هیدروکسی اتیل متیل سلولز و متیل سلولز اتر استفاده کنید. مطالعه خواص گچ اصلاح شده با اتر سلولز برای کاربرد بهتر گچ در مهندسی دکوراسیون حائز اهمیت است.

سلولز اتر یک ترکیب مولکولی بالا است که از واکنش سلولز قلیایی و عامل اتریف کننده تحت شرایط خاص تولید می شود. اتر سلولز غیریونی مورد استفاده در مهندسی ساخت و ساز دارای پراکندگی خوب، حفظ آب، چسبندگی و اثر ضخیم کننده است. افزودن اتر سلولز تأثیر بسیار آشکاری بر احتباس آب گچ دارد، اما مقاومت خمشی و فشاری بدنه سخت شده با گچ نیز با افزایش مقدار افزوده اندکی کاهش می یابد. این به این دلیل است که اتر سلولز خاصیت جذب هوا دارد که باعث ایجاد حباب در فرآیند اختلاط دوغاب می شود و در نتیجه خواص مکانیکی بدنه سخت شده را کاهش می دهد. در عین حال، اتر سلولز بیش از حد باعث چسبندگی مخلوط گچ می شود و در نتیجه عملکرد ساختمانی آن را به همراه خواهد داشت.

فرآیند هیدراتاسیون گچ را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد: انحلال همی هیدرات سولفات کلسیم، کریستالیزه شدن هسته سولفات کلسیم دی هیدرات، رشد هسته کریستالی و تشکیل ساختار کریستالی. در فرآیند هیدراتاسیون گچ، گروه عاملی هیدروفیل اتر سلولز که بر روی سطح ذرات گچ جذب می شود، بخشی از مولکول های آب را تثبیت می کند و در نتیجه فرآیند هسته زایی هیدراتاسیون گچ را به تاخیر می اندازد و زمان گیرش گچ را افزایش می دهد. از طریق مشاهده SEM، Mroz دریافت که اگرچه وجود اتر سلولز رشد کریستال ها را به تاخیر می اندازد، اما همپوشانی و تجمع کریستال ها را افزایش می دهد.

اتر سلولزی حاوی گروه های آبدوست است به طوری که آب دوستی خاصی دارد، زنجیره بلند پلیمری به یکدیگر متصل می شود به طوری که ویسکوزیته بالایی دارد، برهمکنش این دو باعث می شود سلولز اثر ضخیم کنندگی خوبی بر روی مخلوط گچ داشته باشد. Bulichen مکانیسم نگهداری آب اتر سلولز در سیمان را توضیح داد. در اختلاط کم، اتر سلولز برای جذب آب درون مولکولی روی سیمان جذب می شود و همراه با تورم برای دستیابی به احتباس آب. در این زمان، احتباس آب ضعیف است. اتر سلولز با دوز بالا صدها نانومتر تا چند میکرون پلیمر کلوئیدی را تشکیل می‌دهد و به طور موثر سیستم ژل را در سوراخ مسدود می‌کند تا به احتباس آب کارآمد برسد. مکانیسم عمل اتر سلولز در گچ مانند سیمان است، اما غلظت بالاتر SO42- در فاز سیال دوغاب گچ باعث تضعیف اثر حفظ آب سلولز می شود.

بر اساس مطالب فوق، می توان دریافت که تحقیقات فعلی روی گچ اصلاح شده با اتر سلولز بیشتر بر روی فرآیند هیدراتاسیون اتر سلولز بر روی مخلوط گچ، خواص نگهداری آب، خواص مکانیکی و ریزساختار بدنه سخت شده و مکانیسم اتر سلولز تمرکز دارد. احتباس آب با این حال، مطالعه بر روی تعامل بین اتر سلولز و دوغاب گچ در دمای بالا هنوز کافی نیست. محلول آبی اتر سلولز در دمای خاصی ژلاتینه می شود. با افزایش دما، ویسکوزیته محلول آبی اتر سلولز به تدریج کاهش می یابد. وقتی به دمای ژلاتینه شدن رسید، اتر سلولز به ژل سفید رسوب می‌کند. به عنوان مثال، در ساخت و ساز تابستانی، دمای محیط بالا است، خواص ژل حرارتی اتر سلولز منجر به تغییراتی در کارایی دوغاب گچ اصلاح شده می شود. این کار اثر افزایش دما را بر کارایی مواد گچ اصلاح‌شده با اتر سلولز از طریق آزمایش‌های سیستماتیک بررسی می‌کند و راهنمایی برای کاربرد عملی گچ اصلاح‌شده با اتر سلولز ارائه می‌کند.

1. آزمایش کنید

1.1 مواد اولیه

گچ گچ طبیعی ساختمانی نوع β است که توسط گروه خانه زیست محیطی پکن ارائه می شود.

سلولز اتر انتخاب شده از گروه شاندونگ یتنگ هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر، مشخصات محصول برای 75000 mPa·s، 100000 mPa·s و 200000mPa·s، دمای ژل شدن بالای 60 ℃. اسید سیتریک به عنوان کندکننده گچ انتخاب شد.

1.2 تست رئولوژی

ابزار تست رئولوژیکی مورد استفاده، رئومتر RST3CC تولید شده توسط BROOKFIELD USA بود. پارامترهای رئولوژیکی مانند ویسکوزیته پلاستیک و تنش برشی تسلیم دوغاب گچ توسط ظرف نمونه MBT40F30046 و روتور CC3340 تعیین شد و داده ها توسط نرم افزار RHE3000 پردازش شد.

ویژگی های مخلوط گچ مطابق با رفتار رئولوژیکی سیال بینگهام است که معمولاً با استفاده از مدل بینگهام مطالعه می شود. با این حال، به دلیل پلاستیسیته کاذب اتر سلولز اضافه شده به گچ اصلاح شده با پلیمر، مخلوط دوغاب معمولاً خاصیت رقیق شدن برشی خاصی را نشان می دهد. در این مورد، مدل بینگهام (M3B) اصلاح شده می تواند منحنی رئولوژیکی گچ را بهتر توصیف کند. به منظور بررسی تغییر شکل برشی گچ، این کار از مدل هرشل⁃بولکلی (H3B) نیز استفاده می‌کند.

1.3 تست احتباس آب

روش تست به گچ گچ کاری GB/T28627⁃2012 مراجعه کنید. در طول آزمایش با دما به عنوان متغیر، گچ 1 ساعت قبل در دمای مربوطه در کوره گرم شد و آب مخلوط استفاده شده در آزمایش 1 ساعت در دمای مربوطه در حمام آب با دمای ثابت پیش گرم شد و ابزار مورد استفاده قرار گرفت. از قبل گرم شده بود

1.4 آزمایش قطر هیدرودینامیکی

قطر هیدرودینامیکی (D50) ارتباط پلیمری HPMC در فاز مایع با استفاده از تحلیلگر اندازه ذرات پراکنده نور پویا (Malvern Zetasizer NanoZS90) اندازه‌گیری شد.

2. نتایج و بحث

2.1 خواص رئولوژیکی گچ اصلاح شده HPMC

ویسکوزیته ظاهری نسبت تنش برشی به سرعت برشی است که بر روی یک سیال اعمال می شود و پارامتری برای مشخص کردن جریان سیالات غیر نیوتنی است. ویسکوزیته ظاهری دوغاب گچ اصلاح شده با محتوای اتر سلولز تحت سه مشخصات مختلف (75000mPa·s، 100000mpa ·s و 200000mPa·s) تغییر کرد. دمای تست 20 ℃ بود. هنگامی که نرخ برش رئومتر 14min-1 باشد، می توان دریافت که ویسکوزیته دوغاب گچ با افزایش ادغام HPMC افزایش می یابد و هر چه ویسکوزیته HPMC بیشتر باشد، ویسکوزیته دوغاب گچ اصلاح شده بیشتر خواهد بود. این نشان می دهد که HPMC دارای اثر ضخیم شدن و ویسکوزیزه شدن آشکار بر دوغاب گچ است. دوغاب گچ و اتر سلولز موادی با ویسکوزیته مشخص هستند. در مخلوط گچ اصلاح شده، اتر سلولز بر روی سطح محصولات هیدراتاسیون گچ جذب می شود و شبکه تشکیل شده توسط اتر سلولز و شبکه تشکیل شده توسط مخلوط گچ در هم تنیده می شوند، که منجر به "اثر فوق العاده" می شود که به طور قابل توجهی ویسکوزیته کلی را بهبود می بخشد. مواد مبتنی بر گچ اصلاح شده

منحنی تنش برشی 3 گچ خالص (G3H) و خمیر گچ اصلاح شده (G3H) دوپ شده با 75000mPa · s-HPMC، همانطور که از مدل بینگهام (M3B) تجدید نظر شده استنباط می شود. می توان دریافت که با افزایش سرعت برشی، تنش برشی مخلوط نیز افزایش می یابد. مقادیر ویسکوزیته پلاستیک (ηp) و تنش برشی تسلیم (τ0) گچ خالص و گچ اصلاح شده HPMC در دماهای مختلف به دست می‌آیند.

از مقادیر ویسکوزیته پلاستیک (ηp) و تنش برشی تسلیم (τ0) گچ خالص و گچ اصلاح شده HPMC در دماهای مختلف، می توان دریافت که تنش تسلیم گچ اصلاح شده HPMC به طور مداوم با افزایش دما کاهش می یابد و عملکرد استرس در دمای 60 درجه سانتیگراد در مقایسه با 20 درجه سانتیگراد 33٪ کاهش می یابد. با مشاهده منحنی ویسکوزیته پلاستیک می توان دریافت که ویسکوزیته پلاستیک دوغاب گچ اصلاح شده نیز با افزایش دما کاهش می یابد. اما تنش تسلیم و ویسکوزیته پلاستیک دوغاب گچ خالص با افزایش دما کمی افزایش می یابد که نشان می دهد تغییر پارامترهای رئولوژیکی دوغاب گچ اصلاح شده HPMC در فرآیند افزایش دما ناشی از تغییر خواص HPMC است.

مقدار تنش تسلیم دوغاب گچ نشان دهنده حداکثر مقدار تنش برشی زمانی است که دوغاب در برابر تغییر شکل برشی مقاومت می کند. هر چه مقدار تنش تسلیم بیشتر باشد، دوغاب گچ می تواند پایدارتر باشد. ویسکوزیته پلاستیک نرخ تغییر شکل دوغاب گچ را منعکس می کند. هر چه ویسکوزیته پلاستیک بزرگتر باشد، زمان تغییر شکل برشی دوغاب بیشتر خواهد بود. در نتیجه، دو پارامتر رئولوژیکی دوغاب گچ اصلاح شده HPMC به وضوح با افزایش دما کاهش می‌یابد و اثر ضخیم شدن HPMC بر دوغاب گچ ضعیف می‌شود.

تغییر شکل برشی دوغاب به ضخیم شدن برشی یا اثر نازک شدن برشی اشاره دارد که در اثر نیروی برشی توسط دوغاب منعکس می شود. اثر تغییر شکل برشی دوغاب را می توان با شاخص شبه پلاستیک n بدست آمده از منحنی برازش قضاوت کرد. هنگامی که n < 1، دوغاب گچ نازک شدن برشی را نشان می دهد و درجه نازک شدن برشی دوغاب گچ با کاهش n بیشتر می شود. هنگامی که n> 1، دوغاب گچ ضخیم شدن برشی را نشان داد و درجه ضخیم شدن برشی دوغاب گچ با افزایش n افزایش یافت. منحنی‌های رئولوژیکی دوغاب گچ اصلاح‌شده HPMC در دماهای مختلف بر اساس برازش مدل Herschel⁃Bulkley (H3B)، بنابراین شاخص شبه پلاستیک n دوغاب گچ اصلاح‌شده HPMC را به‌دست می‌آورند.

با توجه به شاخص شبه پلاستیک n دوغاب گچ اصلاح شده HPMC، تغییر شکل برشی دوغاب گچ مخلوط شده با HPMC نازک شدن برشی است و مقدار n به تدریج با افزایش دما افزایش می یابد که نشان می دهد رفتار نازک شدن برشی گچ اصلاح شده HPMC خواهد بود. زمانی که تحت تاثیر دما قرار گیرد تا حدی ضعیف شود.

بر اساس تغییرات ویسکوزیته ظاهری دوغاب گچ اصلاح شده با نرخ برشی محاسبه شده از داده های تنش برشی 75000 mPa· HPMC در دماهای مختلف، می توان دریافت که ویسکوزیته پلاستیکی دوغاب گچ اصلاح شده به سرعت با افزایش نرخ برش کاهش می یابد. که نتیجه برازش مدل H3B را تأیید می کند. دوغاب گچ اصلاح شده ویژگی های نازک شدن برشی را نشان داد. با افزایش دما، ویسکوزیته ظاهری مخلوط در سرعت برش کم تا حد معینی کاهش می یابد که نشان دهنده تضعیف اثر نازک شدن برشی دوغاب گچ اصلاح شده است.

در استفاده واقعی از بتونه گچ، دوغاب گچ باید به راحتی در فرآیند مالش تغییر شکل داده و در حالت استراحت پایدار بماند، که مستلزم آن است که دوغاب گچ ویژگی های نازک شوندگی برشی خوبی داشته باشد و تغییر برش گچ اصلاح شده HPMC به ندرت اتفاق می افتد. تا حد معینی که برای ساخت مصالح گچی مساعد نیست. ویسکوزیته HPMC یکی از پارامترهای مهم و همچنین دلیل اصلی ایفای نقش ضخیم کننده برای بهبود ویژگی های متغیر جریان اختلاط است. اتر سلولزی خود دارای خواص ژل داغ است، ویسکوزیته محلول آبی آن به تدریج با افزایش دما کاهش می یابد و ژل سفید با رسیدن به دمای ژل شدن رسوب می کند. تغییر پارامترهای رئولوژیکی گچ اصلاح شده با اتر سلولز با دما ارتباط نزدیکی با تغییر ویسکوزیته دارد، زیرا اثر ضخیم شدن نتیجه برهم نهی اتر سلولز و دوغاب مخلوط است. در مهندسی عملی، تاثیر دمای محیط بر عملکرد HPMC باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، دمای مواد خام باید در دمای بالا در تابستان کنترل شود تا از عملکرد ضعیف گچ اصلاح شده ناشی از دمای بالا جلوگیری شود.

2.2 احتباس آب ازگچ اصلاح شده HPMC

احتباس آب دوغاب گچ اصلاح شده با سه مشخصات مختلف اتر سلولز با منحنی دوز تغییر می کند. با افزایش دوز HPMC، میزان نگهداری آب دوغاب گچ به طور قابل توجهی بهبود می یابد و روند افزایش زمانی پایدار می شود که دوز HPMC به 0.3٪ برسد. در نهایت، میزان نگهداری آب دوغاب گچ در 90٪ تا 95٪ پایدار است. این نشان می دهد که HPMC دارای اثر حفظ آب آشکار بر روی خمیر سنگ است، اما اثر حفظ آب با افزایش دوز به طور قابل توجهی بهبود نمی یابد. سه مشخصات تفاوت نرخ احتباس آب HPMC زیاد نیست، به عنوان مثال، زمانی که محتوای آن 0.3٪ است، محدوده نرخ احتباس آب 5٪ است، انحراف استاندارد 2.2 است. HPMC با بالاترین ویسکوزیته، بالاترین میزان احتباس آب را ندارد و HPMC با کمترین ویسکوزیته، کمترین میزان نگهداری آب را ندارد. با این حال، در مقایسه با گچ خالص، میزان احتباس آب سه HPMC برای دوغاب گچ به طور قابل توجهی بهبود یافته است، و میزان نگهداری آب گچ اصلاح شده در محتوای 0.3٪ در مقایسه با 95٪، 106٪، 97٪ افزایش یافته است. گروه کنترل خالی اتر سلولز به وضوح می تواند حفظ آب دوغاب گچ را بهبود بخشد. با افزایش محتوای HPMC، میزان احتباس آب دوغاب گچ اصلاح شده HPMC با ویسکوزیته متفاوت به تدریج به نقطه اشباع می رسد. 10000mPa·sHPMC به نقطه اشباع در 0.3%، 75000mPa·s و 20000mPa·s HPMC به نقطه اشباع در 0.2% رسیدند. نتایج نشان می دهد که احتباس آب 75000mPa·s HPMC گچ اصلاح شده با دما تحت دوزهای مختلف تغییر می کند. با کاهش دما، میزان احتباس آب گچ اصلاح شده HPMC به تدریج کاهش می یابد، در حالی که میزان احتباس آب گچ خالص اساساً بدون تغییر باقی می ماند، که نشان می دهد افزایش دما باعث تضعیف اثر حفظ آب HPMC بر روی گچ می شود. نرخ احتباس آب HPMC با افزایش دما از 20 درجه سانتیگراد به 40 درجه سانتیگراد 31.5٪ کاهش یافت. هنگامی که دما از 40 درجه سانتیگراد به 60 درجه سانتیگراد افزایش می یابد، میزان احتباس آب گچ اصلاح شده HPMC اساساً با گچ خالص یکسان است، که نشان می دهد HPMC اثر بهبود حفظ آب گچ را در این زمان از دست داده است. Jian Jian و Wang Peiming پیشنهاد کردند که اتر سلولز خود دارای یک پدیده ژل حرارتی است، تغییر دما منجر به تغییراتی در ویسکوزیته، مورفولوژی و جذب اتر سلولز می‌شود که منجر به تغییراتی در عملکرد مخلوط دوغاب می‌شود. Bulichen همچنین دریافت که ویسکوزیته دینامیکی محلول های سیمانی حاوی HPMC با افزایش دما کاهش می یابد.

تغییر احتباس آب مخلوط ناشی از افزایش دما باید با مکانیسم اتر سلولز ترکیب شود. Bulichen مکانیسمی را توضیح داد که توسط آن اتر سلولز می تواند آب را در سیمان حفظ کند. در سیستم های مبتنی بر سیمان، HPMC با کاهش نفوذپذیری "کیک فیلتر" تشکیل شده توسط سیستم سیمانی، میزان نگهداری آب دوغاب را بهبود می بخشد. غلظت مشخصی از HPMC در فاز مایع چند صد نانومتر تا چند میکرون ارتباط کلوئیدی را تشکیل می دهد، این دارای یک حجم مشخص از ساختار پلیمری است که می تواند به طور موثر کانال انتقال آب را در مخلوط وصل کند، نفوذپذیری "کیک فیلتر" را کاهش دهد. برای دستیابی به احتباس آب کارآمد Bulichen همچنین نشان داد که HPMCS در گچ مکانیسم یکسانی را نشان می دهد. بنابراین، مطالعه قطر هیدرومکانیکی پیوند تشکیل شده توسط HPMC در فاز مایع می تواند تأثیر HPMC را بر احتباس آب گچ توضیح دهد.

2.3 قطر هیدرودینامیکی ارتباط کلوئیدی HPMC

منحنی های توزیع ذرات با غلظت های مختلف HPMC 75000mPa·s در فاز مایع و منحنی های توزیع ذرات با سه مشخصات HPMC در فاز مایع در غلظت 0.6%. از منحنی توزیع ذرات HPMC با سه مشخصات در فاز مایع زمانی که غلظت 0.6 درصد است، مشاهده می شود که با افزایش غلظت HPMC، اندازه ذرات ترکیبات مرتبط تشکیل شده در فاز مایع نیز افزایش می یابد. هنگامی که غلظت کم است، ذرات تشکیل شده توسط تجمع HPMC کوچک هستند و تنها بخش کوچکی از HPMC به ذرات حدود 100 نانومتر تبدیل می شود. هنگامی که غلظت HPMC 1٪ است، تعداد زیادی انجمن کلوئیدی با قطر هیدرودینامیکی حدود 300 نانومتر وجود دارد که نشانه مهمی از همپوشانی مولکولی است. این ساختار پلیمریزاسیون "حجم بزرگ" می تواند به طور موثر کانال انتقال آب را در مخلوط مسدود کند، "نفوذ پذیری کیک" را کاهش دهد و احتباس آب مربوط به مخلوط گچ در این غلظت نیز بیشتر از 90٪ است. قطر هیدرومکانیکی HPMC با ویسکوزیته های مختلف در فاز مایع اساساً یکسان است، که میزان نگهداری آب مشابه دوغاب گچ اصلاح شده HPMC با ویسکوزیته های مختلف را توضیح می دهد.

منحنی توزیع اندازه ذرات HPMC 75000mPa·s با غلظت 1% در دماهای مختلف. با افزایش دما، تجزیه ارتباط کلوئیدی HPMC را می توان به وضوح یافت. در دمای 40 درجه سانتیگراد، حجم زیاد ارتباط 300 نانومتری به طور کامل ناپدید شد و به ذرات حجم کوچک 15 نانومتری تجزیه شد. با افزایش بیشتر دما، HPMC به ذرات کوچکتر تبدیل می شود و احتباس آب دوغاب گچ به طور کامل از بین می رود.

پدیده تغییر خواص HPMC با افزایش دما به عنوان خواص ژل داغ نیز شناخته می‌شود، دیدگاه رایج موجود این است که در دمای پایین، ماکرومولکول‌های HPMC ابتدا در آب پراکنده می‌شوند تا محلول حل شوند، مولکول‌های HPMC در غلظت‌های بالا تداعی ذرات بزرگی را تشکیل می‌دهند. . هنگامی که دما افزایش می یابد، هیدراتاسیون HPMC ضعیف می شود، آب بین زنجیره ها به تدریج تخلیه می شود، ترکیبات مرتبط بزرگ به تدریج به ذرات کوچک پراکنده می شوند، ویسکوزیته محلول کاهش می یابد و ساختار شبکه سه بعدی با ژل شدن تشکیل می شود. به درجه حرارت رسیده و ژل سفید رسوب می کند.

Bodvik دریافت که ریزساختار و خواص جذب HPMC در فاز مایع تغییر کرده است. همراه با تئوری Bulichen در مورد ارتباط کلوئیدی HPMC که کانال انتقال آب دوغاب را مسدود می کند، به این نتیجه رسید که افزایش دما منجر به از هم پاشیدگی انجمن کلوئیدی HPMC و در نتیجه کاهش احتباس آب در گچ اصلاح شده می شود.

3. نتیجه گیری

(1) اتر سلولز خود دارای ویسکوزیته بالا و اثر "فوق العاده" با دوغاب گچ است که یک اثر غلیظ کننده آشکار دارد. در دمای اتاق، اثر ضخیم شدن با افزایش ویسکوزیته و دوز اتر سلولز آشکارتر می شود. اما با افزایش دما، ویسکوزیته اتر سلولز کاهش می یابد، اثر ضخیم شدن آن ضعیف می شود، تنش برشی تسلیم و ویسکوزیته پلاستیک مخلوط گچ کاهش می یابد، شبه پلاستیسیته ضعیف می شود و خاصیت ساختمانی بدتر می شود.

(2) سلولز اتر حفظ آب گچ را بهبود بخشید، اما با افزایش دما، احتباس آب گچ اصلاح شده نیز به طور قابل توجهی کاهش یافت، حتی در دمای 60 درجه سانتیگراد به طور کامل اثر احتباس آب را از دست می دهد. میزان احتباس آب دوغاب گچ با اتر سلولز به طور قابل توجهی بهبود یافت و میزان احتباس آب دوغاب گچ اصلاح شده HPMC با ویسکوزیته مختلف به تدریج با افزایش دوز به نقطه اشباع رسید. احتباس آب گچ به طور کلی متناسب با ویسکوزیته اتر سلولز است، در ویسکوزیته بالا تأثیر کمی دارد.

(3) عوامل داخلی که احتباس آب اتر سلولز را با دما تغییر می دهند، ارتباط نزدیکی با مورفولوژی میکروسکوپی اتر سلولز در فاز مایع دارند. در یک غلظت مشخص، اتر سلولز تمایل به تجمع برای تشکیل انجمن‌های کلوئیدی بزرگ دارد و کانال انتقال آب مخلوط گچ را مسدود می‌کند تا به احتباس آب زیاد برسد. با این حال، با افزایش دما، به دلیل خاصیت ژل شدن حرارتی خود اتر سلولز، انجمن کلوئیدی بزرگی که قبلاً تشکیل شده بود دوباره پراکنده می‌شود و منجر به کاهش عملکرد احتباس آب می‌شود.