E466 افزودنی غذایی - سدیم کربوکسی متیل سلولز

سدیم کربوکسی متیل سلولز(SCMC) یک افزودنی رایج غذایی است که در طیف وسیعی از محصولات غذایی از جمله محصولات پخته شده، محصولات لبنی، نوشیدنی ها و سس ها استفاده می شود. همچنین در صنایع دیگر مانند داروسازی، آرایشی و بهداشتی و تولید کاغذ استفاده می شود. در این مقاله نگاهی دقیق تر به SCMC، خواص، کاربردها، ایمنی و خطرات احتمالی آن خواهیم داشت.

خواص و تولید SCMC

سدیم کربوکسی متیل سلولز مشتقی از سلولز است که یک پلیمر طبیعی است که از واحدهای گلوکز تشکیل شده است. SCMC از پردازش سلولز با ماده شیمیایی به نام اسید مونوکلرواستیک ساخته می شود که باعث کربوکسی متیله شدن سلولز می شود. این بدان معنی است که گروه های کربوکسی متیل (-CH2-COOH) به ستون فقرات سلولزی اضافه می شوند که به آن خواص جدیدی مانند افزایش حلالیت در آب و بهبود قابلیت اتصال و ضخیم شدن می دهد.

SCMC پودری سفید تا مایل به سفید است که بی بو و بی مزه است. در آب بسیار محلول است، اما در اکثر حلال های آلی نامحلول است. ویسکوزیته بالایی دارد یعنی توانایی غلیظ شدن مایعات را دارد و در حضور یون های خاصی مانند کلسیم ژل می سازد. ویسکوزیته و خواص ژل سازی SCMC را می توان با تغییر درجه کربوکسی متیلاسیون تنظیم کرد که بر تعداد گروه های کربوکسی متیل روی ستون فقرات سلولزی تأثیر می گذارد.

کاربردهای SCMC در مواد غذایی

SCMC به طور گسترده در صنایع غذایی به عنوان یک افزودنی غذایی، عمدتا به عنوان یک قوام دهنده، تثبیت کننده و امولسیفایر استفاده می شود. معمولاً در محصولات پخته شده مانند نان، کیک و شیرینی برای بهبود بافت، افزایش ماندگاری و جلوگیری از بیات شدن آنها استفاده می شود. در محصولات لبنی مانند ماست، بستنی و پنیر برای بهبود بافت، جلوگیری از جدا شدن و افزایش پایداری آنها استفاده می شود. در نوشیدنی هایی مانند نوشابه ها و آب میوه ها برای تثبیت مایع و جلوگیری از جدا شدن از آن استفاده می شود.

SCMC همچنین در سس ها، سس ها و چاشنی هایی مانند سس کچاپ، سس مایونز و خردل برای غلیظ شدن و بهبود بافت آنها استفاده می شود. از آن در فرآورده های گوشتی مانند سوسیس و کالباس استفاده می شود تا خاصیت چسبندگی آنها را بهبود بخشد و از تجزیه آنها در حین پخت جلوگیری کند. همچنین در غذاهای کم چرب و کم کالری برای جایگزینی چربی و بهبود بافت استفاده می شود.

SCMC به طور کلی برای استفاده در مواد غذایی توسط آژانس های نظارتی در سراسر جهان، از جمله سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) ایمن در نظر گرفته می شود.

ایمنی SCMC در مواد غذایی

SCMC به طور گسترده برای ایمنی آن در مواد غذایی مورد مطالعه قرار گرفته است، و مشخص شده است که برای مصرف انسان در سطوح مورد استفاده در محصولات غذایی بی خطر است. کمیته مشترک خبره FAO/WHO در مورد افزودنی‌های غذایی (JECFA) میزان مصرف روزانه قابل قبول (ADI) 0-25 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن را برای SCMC تعیین کرده است، که مقدار SCMC است که می‌تواند روزانه در طول زندگی بدون هیچ گونه مصرفی مصرف شود. اثرات نامطلوب

مطالعات نشان داده اند که SCMC سمی، سرطان زا، جهش زا یا تراتوژن نیست و هیچ گونه اثر نامطلوبی بر سیستم تولید مثل یا رشد ایجاد نمی کند. در بدن متابولیزه نمی شود و بدون تغییر از طریق مدفوع دفع می شود، بنابراین در بدن تجمع نمی یابد.

با این حال، برخی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک به SCMC داشته باشند که می تواند علائمی مانند کهیر، خارش، تورم و مشکل در تنفس را ایجاد کند. این واکنش ها نادر هستند اما در برخی موارد می توانند شدید باشند. اگر هر یک از این علائم را پس از مصرف یک محصول غذایی حاوی SCMC تجربه کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

خطرات بالقوه SCMC

در حالی که SCMC به طور کلی برای مصرف انسان ایمن در نظر گرفته می شود، برخی از خطرات بالقوه مرتبط با استفاده از آن وجود دارد. یکی از نگرانی های اصلی تاثیر آن بر سیستم گوارشی است. SCMC یک فیبر محلول است، به این معنی که می تواند آب را جذب کند و یک ماده ژل مانند در روده ایجاد کند. این به طور بالقوه می تواند منجر به مشکلات گوارشی مانند نفخ، گاز و اسهال در برخی افراد شود، به خصوص اگر در مقادیر زیاد مصرف شود.

خطر بالقوه دیگر تأثیر آن بر جذب مواد مغذی است. از آنجایی که SCMC می تواند یک ماده ژل مانند در روده ها ایجاد کند، ممکن است به طور بالقوه در جذب برخی مواد مغذی، به ویژه ویتامین های محلول در چربی مانند A، D، E و K اختلال ایجاد کند. به خصوص اگر به مقدار زیاد و به طور منظم مصرف شود.

همچنین شایان ذکر است که برخی از مطالعات نشان داده اند که SCMC ممکن است تأثیر منفی بر سلامت روده داشته باشد. مطالعه‌ای که در سال 2018 در مجله Nature Communications منتشر شد، نشان داد که SCMC می‌تواند تعادل باکتری‌های روده را در موش‌ها مختل کند و به طور بالقوه منجر به التهاب و سایر مشکلات سلامتی شود. در حالی که برای درک کامل تأثیر SCMC بر سلامت روده در انسان به تحقیقات بیشتری نیاز است، این یک منطقه نگرانی است که باید تحت نظر باشد.

نتیجه گیری

سدیم کربوکسی متیل سلولز یک افزودنی غذایی رایج است که به طور گسترده ای برای مصرف انسان ایمن در نظر گرفته می شود. این ماده در درجه اول به عنوان قوام دهنده، تثبیت کننده و امولسیفایر در طیف گسترده ای از محصولات غذایی از جمله محصولات پخته شده، محصولات لبنی، نوشیدنی ها و سس ها استفاده می شود. در حالی که برخی از خطرات بالقوه مرتبط با استفاده از آن، به ویژه در مقادیر زیاد، وجود دارد، ایمنی کلی SCMC توسط آژانس های نظارتی در سراسر جهان ایجاد شده است.

مانند هر افزودنی غذایی، استفاده از SCMC در حد اعتدال و آگاهی از هرگونه حساسیت یا آلرژی بالقوه مهم است. اگر در مورد استفاده از SCMC در محصولات غذایی نگرانی دارید، با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید.