HPMC zelulosatik eratorritako polimero erdi sintetikoa da. Propietate egonkortzaileak, egonkortzaileak eta zinemagintzako propietate bikainak direla eta, oso erabilia da medikuntzan, elikagaietan, kosmetikan eta bestelako industrietan. Bere biskositate portaera ikastea funtsezkoa da aplikazio desberdinetan haren errendimendua optimizatzeko.
1. biskositatearen neurketa:
Biraketa bisKometroa: Biraketa biskorrek lagin batean murgildutakoan abiadura etengabe biratzeko behar den momentua neurtzen du. Makurraren geometria eta biraketa abiadura aldatuz, zizaila tarifen inguruko biskositatea zehaztu daiteke. Metodo honek HPMC biskositatea baldintza desberdinen karakterizatzea ahalbidetzen du.
Bisitarako kapilarra: bisKometro kapilar batek likido baten fluxua neurtzen du, grabitatearen edo presioaren eraginpean dagoen hodi kapilario baten bidez. HPMC soluzioa hodia kapilar bidez behartuta dago eta biskositatea fluxu-tasa eta presio jaitsieraren arabera kalkulatzen da. Metodo hau HPMC biskositatea ikas daiteke zizaila txikiagoetan.
2. Neurketa 2.Rheologikoa:
Zizaila erreometria dinamikoa (DSR): DSRk material baten erantzuna neurtzen du zizaila deformazio dinamikoan. HPMC laginak zizaila oszilazio estresa jasan zuten eta ondorioz sortutako tentsioak neurtu ziren. HPMC soluzioen portaera biskoelastikoa biskositate konplexua (η *) eta biltegiratze modulua (G ') eta Galera Modulus (G ") aztertuz.
Atsekabea eta berreskurapen probak: proba hauek HPMC laginak subjektiboak izaten dituzte denbora luzez (erreklamazio fasea) eta ondoren, estresa edo tentsioa arindu ondoren ondorengo berreskurapena kontrolatuz. Creep eta berreskuratzeko portaerak HPMC-ren propietate biskoelastikoak ezagutzeko aukera ematen du, deformazio eta berreskurapen gaitasunak barne.
3. Kontzentrazio eta tenperatura mendekotasun ikasketak:
Kontzentrazio eskaneatzea: biskositate neurketak HPMC kontzentrazio sorta batean egiten dira biskositatearen eta polimeroen kontzentrazioaren arteko harremana aztertzeko. Honek polimeroaren eta bere kontzentrazioaren menpeko jokabidearen lodiera ulertzen laguntzen du.
Tenperatura eskaneatzea: biskositate neurketak tenperatura desberdinetan egiten dira tenperaturaren eragina HPMC biskositatean aztertzeko. Tenperatura mendekotasuna ulertzea funtsezkoa da HPMC-k tenperatura aldaketak egiten dituen aplikazioetarako, hala nola formulazio farmazeutikoak.
4. Pisu molekularraren analisia:
Tamaina Bazterketa Kromatografia (SEC): SEC-ek polimeroen molekulak bereizten ditu soluzioan oinarrituta. Elurduraren profila aztertuz, HPMC laginaren pisu molekularra zehaztu daiteke. Pisu molekularraren eta biskositatearen arteko harremana ulertzea funtsezkoa da HPMCren portaera erreologikoa aurreikusteko.
5. Modelatzea eta simulazioa:
Eredu teorikoak: Hainbat eredu teoriko, adibidez, Carreau-Yasuda eredua, Carrade-Yasuda eredua, Cross eredua edo Power Legearen eredua, HPMC-ren biskositate-portaera deskribatzeko erabil daiteke zizaila baldintza desberdinetan. Eredu horiek parametroak konbinatzen dituzte, esaterako, zizaila tasa, kontzentrazioa eta pisu molekularra, biskositatea zehatz-mehatz aurreikusteko.
Simulazio konputazionalak: fluido konputazionalen dinamikak (CFD) simulazioek HPMC soluzioen fluxu portaera jartzen dute geometria konplexuetan. Fluidoen fluxuaren gobernu ekuazioak konpontzeko zenbakiz, CFD simulazioek biskositate banaketa eta fluxu ereduak aurreikusi ditzakete baldintza desberdinetan.
6. Situ eta in vitro ikasketetan:
In situ neurketak: in situ teknikek denbora errealeko biskositate aldaketak aztertzea eskatzen dute ingurune edo aplikazio jakin batean. Adibidez, formulazio farmazeutikoetan, in situ neurketetan biskositate aldaketak kontrolatu ditzake tableta desintegrazioan edo Gel Gel aplikazioan.
In vitro probak: in vitro probak baldintza fisiologikoak simulatzen ditu ahozko, okularretarako edo gaurkotasuneko administrazioetarako oinarritutako HPMC oinarritutako formulazioen biskositate portaera ebaluatzeko. Proba hauek formulazioaren errendimenduari eta egonkortasunari buruzko informazio baliotsua eskaintzen dute baldintza biologiko garrantzitsuetan.
7. Teknologia:
Mikrorheologia: Mikrorheologiako teknikak, hala nola, argiaren sakabanaketa dinamikoa (DLS) edo partikulen jarraipena (PTM), fluido konplexuen propietate biskoelastikoak eskala mikroskopikoan probatzea ahalbidetzen dute. Teknika horiek HPMC-ren portaerari buruzko ikuspuntuak eman ditzakete maila molekularrean, neurketa erreologiko makroskopikoak osatuz.
Erresonantzia Magnetiko Nuklearra (NMR) espektroskopia: NMR espektroskopia HPMC-ren dinamika molekularra eta interakzioak aztertzeko erabil daiteke. Txanda kimikoak eta erlaxazio denborak kontrolatuz, NMR-k informazio baliotsua eskaintzen du biskositatean eragina duten HPMC konformazio-aldaketei eta polimero-disolbatzaileei buruz.
HPMC-ren biskositate-portaera aztertzeak diziplina anitzeko ikuspegia behar du, teknika esperimentalak, modelizazio teorikoa eta metodo analitiko aurreratuak barne. Bisita, erreometria, analisi molekularra, modelatzea eta teknika aurreratuak konbinatuz, ikertzaileek HPMC-ren propietate erreologikoak ulertzeko eta bere errendimendua optimizatzen dute hainbat aplikaziotan.
Posta: 2012ko otsailak 29-29