Το HPMC είναι ένα ημι-συνθετικό πολυμερές που προέρχεται από κυτταρίνη. Λόγω των εξαιρετικών ιδιοτήτων πάχυνσης, σταθεροποίησης και σχηματισμού φιλμ, χρησιμοποιείται ευρέως στην ιατρική, τα τρόφιμα, τα καλλυντικά και άλλες βιομηχανίες. Η μελέτη της συμπεριφοράς του ιξώδους είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτιστοποίηση της απόδοσής του σε διαφορετικές εφαρμογές.
1. Μέτρηση ιξώδους:
Περιστροφικό ιξωδόμετρο: Ένα περιστροφικό ιξωδόμετρο μετρά τη ροπή που απαιτείται για την περιστροφή μιας ατράκτου με σταθερή ταχύτητα όταν βυθίζεται σε ένα δείγμα. Μεταβάλλοντας τη γεωμετρία και την ταχύτητα περιστροφής της ατράκτου, μπορεί να προσδιοριστεί το ιξώδες σε διάφορους ρυθμούς διάτμησης. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει τον χαρακτηρισμό του ιξώδους HPMC υπό διαφορετικές συνθήκες.
Ιξωδόμετρο τριχοειδών: Ένα τριχοειδές ιξωδόμετρο μετρά τη ροή ενός υγρού μέσω ενός τριχοειδούς σωλήνα υπό την επίδραση της βαρύτητας ή της πίεσης. Το διάλυμα HPMC διοχετεύεται μέσω του τριχοειδούς σωλήνα και το ιξώδες υπολογίζεται με βάση τον ρυθμό ροής και την πτώση πίεσης. Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη του ιξώδους HPMC σε χαμηλότερους ρυθμούς διάτμησης.
2.Ρεολογική μέτρηση:
Δυναμική Ρεομετρία διάτμησης (DSR): Το DSR μετρά την απόκριση ενός υλικού στη δυναμική διατμητική παραμόρφωση. Τα δείγματα HPMC υποβλήθηκαν σε ταλαντωτική διατμητική τάση και μετρήθηκαν οι παραμορφώσεις που προέκυψαν. Η ιξωδοελαστική συμπεριφορά των διαλυμάτων HPMC μπορεί να χαρακτηριστεί με ανάλυση του μιγαδικού ιξώδους (η*) καθώς και του συντελεστή αποθήκευσης (G') και του συντελεστή απώλειας (G").
Δοκιμές ερπυσμού και ανάκτησης: Αυτές οι δοκιμές περιλαμβάνουν την υποβολή δειγμάτων HPMC σε συνεχή καταπόνηση ή καταπόνηση για παρατεταμένη χρονική περίοδο (η φάση ερπυσμού) και στη συνέχεια παρακολούθηση της επακόλουθης ανάκτησης μετά την ανακούφιση του στρες ή της καταπόνησης. Η συμπεριφορά ερπυσμού και ανάκτησης παρέχουν πληροφορίες για τις ιξωδοελαστικές ιδιότητες του HPMC, συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων παραμόρφωσης και ανάκτησης.
3. Μελέτες εξάρτησης συγκέντρωσης και θερμοκρασίας:
Σάρωση συγκέντρωσης: Οι μετρήσεις ιξώδους πραγματοποιούνται σε ένα εύρος συγκεντρώσεων HPMC για τη μελέτη της σχέσης μεταξύ ιξώδους και συγκέντρωσης πολυμερούς. Αυτό βοηθά στην κατανόηση της παχυντικής αποτελεσματικότητας του πολυμερούς και της συμπεριφοράς του που εξαρτάται από τη συγκέντρωση.
Σάρωση θερμοκρασίας: Οι μετρήσεις ιξώδους πραγματοποιούνται σε διαφορετικές θερμοκρασίες για να μελετηθεί η επίδραση της θερμοκρασίας στο ιξώδες HPMC. Η κατανόηση της εξάρτησης από τη θερμοκρασία είναι κρίσιμη για εφαρμογές όπου τα HPMCs αντιμετωπίζουν αλλαγές θερμοκρασίας, όπως τα φαρμακευτικά σκευάσματα.
4. Ανάλυση μοριακού βάρους:
Χρωματογραφία αποκλεισμού μεγέθους (SEC): Η SEC διαχωρίζει τα μόρια πολυμερούς με βάση το μέγεθός τους στο διάλυμα. Αναλύοντας το προφίλ έκλουσης, μπορεί να προσδιοριστεί η κατανομή μοριακού βάρους του δείγματος HPMC. Η κατανόηση της σχέσης μεταξύ μοριακού βάρους και ιξώδους είναι κρίσιμη για την πρόβλεψη της ρεολογικής συμπεριφοράς του HPMC.
5. Μοντελοποίηση και Προσομοίωση:
Θεωρητικά μοντέλα: Διάφορα θεωρητικά μοντέλα, όπως το μοντέλο Carreau-Yasuda, το μοντέλο Cross ή το μοντέλο νόμου ισχύος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν τη συμπεριφορά ιξώδους του HPMC υπό διαφορετικές συνθήκες διάτμησης. Αυτά τα μοντέλα συνδυάζουν παραμέτρους όπως ο ρυθμός διάτμησης, η συγκέντρωση και το μοριακό βάρος για να προβλέψουν με ακρίβεια το ιξώδες.
Υπολογιστικές προσομοιώσεις: Οι προσομοιώσεις Computational Fluid Dynamics (CFD) παρέχουν πληροφορίες για τη συμπεριφορά ροής των λύσεων HPMC σε πολύπλοκες γεωμετρίες. Με την αριθμητική επίλυση των εξισώσεων της ροής του ρευστού, οι προσομοιώσεις CFD μπορούν να προβλέψουν την κατανομή του ιξώδους και τα μοτίβα ροής υπό διαφορετικές συνθήκες.
6. Μελέτες in situ και in vitro:
Επιτόπιες μετρήσεις: Οι επί τόπου τεχνικές περιλαμβάνουν τη μελέτη των αλλαγών του ιξώδους σε πραγματικό χρόνο σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ή εφαρμογή. Για παράδειγμα, σε φαρμακευτικές συνθέσεις, οι in situ μετρήσεις μπορούν να παρακολουθούν τις αλλαγές του ιξώδους κατά τη διάσπαση του δισκίου ή την τοπική εφαρμογή γέλης.
Δοκιμή in vitro: Η δοκιμή in vitro προσομοιώνει τις φυσιολογικές συνθήκες για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς ιξώδους των σκευασμάτων που βασίζονται σε HPMC που προορίζονται για στοματική, οφθαλμική ή τοπική χορήγηση. Αυτές οι δοκιμές παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για την απόδοση και τη σταθερότητα του σκευάσματος υπό σχετικές βιολογικές συνθήκες.
7. Προηγμένη τεχνολογία:
Μικρορεολογία: Οι μικρορεολογικές τεχνικές, όπως η δυναμική σκέδαση φωτός (DLS) ή η μικρορεολογία παρακολούθησης σωματιδίων (PTM), επιτρέπουν την ανίχνευση των ιξωδοελαστικών ιδιοτήτων σύνθετων ρευστών σε μικροσκοπική κλίμακα. Αυτές οι τεχνικές μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για τη συμπεριφορά του HPMC σε μοριακό επίπεδο, συμπληρώνοντας τις μακροσκοπικές ρεολογικές μετρήσεις.
Φασματοσκοπία Πυρηνικού Μαγνητικού Συντονισμού (NMR): Η φασματοσκοπία NMR μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη της μοριακής δυναμικής και των αλληλεπιδράσεων του HPMC σε διάλυμα. Παρακολουθώντας τις χημικές μετατοπίσεις και τους χρόνους χαλάρωσης, το NMR παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις διαμορφωτικές αλλαγές HPMC και τις αλληλεπιδράσεις πολυμερούς-διαλύτη που επηρεάζουν το ιξώδες.
Η μελέτη της συμπεριφοράς του ιξώδους του HPMC απαιτεί μια διεπιστημονική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένων πειραματικών τεχνικών, θεωρητικής μοντελοποίησης και προηγμένων αναλυτικών μεθόδων. Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό ιξωδομετρίας, ρεομετρίας, μοριακής ανάλυσης, μοντελοποίησης και προηγμένων τεχνικών, οι ερευνητές μπορούν να αποκτήσουν πλήρη κατανόηση των ρεολογικών ιδιοτήτων του HPMC και να βελτιστοποιήσουν την απόδοσή του σε μια ποικιλία εφαρμογών.
Ώρα δημοσίευσης: Φεβ-29-2024