Βελτιωτική επίδραση της υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης στην κατακράτηση νερού του οικοδομικού κονιάματος

1. Η αναγκαιότητα κατακράτησης νερού της υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης

Η κατακράτηση νερού του κονιάματος αναφέρεται στην ικανότητα του κονιάματος να συγκρατεί νερό. Το κονίαμα με κακή κατακράτηση νερού είναι επιρρεπές σε αιμορραγία και διαχωρισμό κατά τη μεταφορά και αποθήκευση, δηλαδή το νερό επιπλέει στην κορυφή και η άμμος και το τσιμέντο βυθίζονται από κάτω. Πρέπει να αναδεύεται ξανά πριν από τη χρήση. Όλα τα είδη βάσεων που απαιτούν κονίαμα για την κατασκευή έχουν συγκεκριμένη απορρόφηση νερού. Εάν η συγκράτηση νερού του κονιάματος είναι κακή, το έτοιμο κονίαμα θα απορροφηθεί αμέσως μόλις το έτοιμο κονίαμα έρθει σε επαφή με το μπλοκ ή τη βάση κατά την εφαρμογή του κονιάματος. Ταυτόχρονα, η εξωτερική επιφάνεια του κονιάματος εξατμίζει το νερό στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα την ανεπαρκή υγρασία του κονιάματος λόγω αφυδάτωσης, η οποία επηρεάζει την περαιτέρω ενυδάτωση του τσιμέντου και ταυτόχρονα επηρεάζει την κανονική ανάπτυξη της αντοχής του κονιάματος. , με αποτέλεσμα την αντοχή, ιδιαίτερα τη διεπαφή μεταξύ του σκληρυμένου κονιάματος και του στρώματος βάσης. γίνεται χαμηλότερο, με αποτέλεσμα το κονίαμα να ραγίσει και να πέσει. Για το κονίαμα με καλή συγκράτηση νερού, η ενυδάτωση του τσιμέντου είναι σχετικά επαρκής, η αντοχή μπορεί να αναπτυχθεί κανονικά και μπορεί να συγκολληθεί καλύτερα στο βασικό στρώμα.

2. Παραδοσιακές μέθοδοι κατακράτησης νερού

Η παραδοσιακή λύση είναι να ποτίζετε τη βάση, αλλά είναι αδύνατο να διασφαλίσετε ότι η βάση έχει ομοιόμορφα υγρανθεί. Ο ιδανικός στόχος ενυδάτωσης της τσιμεντοκονίας στη βάση είναι: το προϊόν ενυδάτωσης τσιμέντου διεισδύει στη βάση μαζί με τη διαδικασία απορρόφησης νερού από τη βάση, σχηματίζοντας μια αποτελεσματική «σύνδεση κλειδιού» με τη βάση, ώστε να επιτευχθεί η απαιτούμενη αντοχή συγκόλλησης. Το πότισμα απευθείας στην επιφάνεια της βάσης θα προκαλέσει σοβαρή διασπορά στην απορρόφηση νερού της βάσης λόγω διαφορών στη θερμοκρασία, στο χρόνο ποτίσματος και στην ομοιομορφία ποτίσματος. Η βάση έχει λιγότερη απορρόφηση νερού και θα συνεχίσει να απορροφά το νερό στο κονίαμα. Πριν προχωρήσει η ενυδάτωση του τσιμέντου, το νερό απορροφάται, το οποίο επηρεάζει τη διείσδυση της ενυδάτωσης του τσιμέντου και των προϊόντων ενυδάτωσης στη μήτρα. η βάση έχει μεγάλη απορρόφηση νερού και το νερό στο κονίαμα ρέει στη βάση. Η μέση ταχύτητα μετανάστευσης είναι αργή και ακόμη και ένα στρώμα πλούσιο σε νερό σχηματίζεται μεταξύ του κονιάματος και της μήτρας, το οποίο επίσης επηρεάζει την αντοχή του δεσμού. Επομένως, η χρήση της μεθόδου ποτίσματος κοινής βάσης όχι μόνο δεν θα αποτύχει να λύσει αποτελεσματικά το πρόβλημα της υψηλής απορρόφησης νερού της βάσης του τοίχου, αλλά θα επηρεάσει την αντοχή συγκόλλησης μεταξύ του κονιάματος και της βάσης, με αποτέλεσμα το άνοιγμα και το ράγισμα.

3. Ο ρόλος της υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης στην κατακράτηση νερού

Η απόδοση κατακράτησης νερού της υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης έχει πολλά πλεονεκτήματα:

(1). Η εξαιρετική απόδοση συγκράτησης νερού κάνει το κονίαμα ανοιχτό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και έχει τα πλεονεκτήματα της κατασκευής μεγάλης επιφάνειας, της μεγάλης διάρκειας ζωής στο βαρέλι και της ανάμειξης και της χρήσης παρτίδων.

(2). Η καλή απόδοση συγκράτησης νερού καθιστά το τσιμέντο στο κονίαμα πλήρως ενυδατωμένο, βελτιώνοντας αποτελεσματικά την απόδοση συγκόλλησης του κονιάματος.

(3). Το κονίαμα έχει εξαιρετική απόδοση συγκράτησης νερού, γεγονός που καθιστά το κονίαμα λιγότερο επιρρεπές σε διαχωρισμό και αιμορραγία και βελτιώνει την εργασιμότητα και την κατασκευαστικότητα του κονιάματος.