HPMC για επικάλυψη ταινιών

HPMC γιαΗ επίστρωση ταινιών είναι η τεχνική σχηματισμού ενός λεπτού μεμβράνης ενός πολυμερούς πάνω από ένα στερεό παρασκεύασμα. Για παράδειγμα, ένα στρώμα σταθερού πολυμερούς υλικού ψεκάζεται ομοιόμορφα στην επιφάνεια του απλού φύλλου με τη μέθοδο ψεκασμού για να σχηματίσει ένα πλαστικό στρώμα μεμβράνης αρκετά μικρά πάχους, έτσι ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο σχηματισμός αυτού του στρώματος μεμβράνης έξω από το δισκίο είναι ότι ένα μόνο δισκίο προσκολλάται στο υλικό επίστρωσης πολυμερούς αφού διέρχεται από την περιοχή ψεκασμού και στη συνέχεια λαμβάνει το επόμενο μέρος του υλικού επικάλυψης μετά την ξήρανση. Μετά από επαναλαμβανόμενη προσκόλληση και ξήρανση, η επικάλυψη ολοκληρώνεται μέχρι να καλυφθεί πλήρως ολόκληρη η επιφάνεια του παρασκευάσματος. Η επικάλυψη μεμβράνης είναι μια συνεχής μεμβράνη, πάχος κυρίως μεταξύ 8 και 100 μικρών, ένας ορισμένος βαθμός ελαστικότητας και ευελιξίας, προσκολλάται σφιχτά στην επιφάνεια του πυρήνα.

Το 1954, η Abbott παρήγαγε την πρώτη παρτίδα εμπορικά διαθέσιμων φύλλων ταινιών, από τότε, με τη συνεχή βελτίωση και την τελειότητα του εξοπλισμού και της τεχνολογίας παραγωγής, έχουν κυκλοφορήσει τα υλικά φιλμ πολυμερών, έτσι ώστε να έχει αναπτυχθεί ταχέως η τεχνολογία επικάλυψης ταινιών. Όχι μόνο η ποικιλία, η ποσότητα και η ποιότητα των χρωμάτων επικάλυψης έχουν αυξηθεί ταχέως, αλλά και τα είδη, οι μορφές και τα χαρακτηριστικά της τεχνολογίας επικάλυψης, ο εξοπλισμός επικάλυψης και η ταινία επικάλυψης, καθώς και η επικάλυψη των χάπια TCM έχουν αναπτυχθεί σημαντικά. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή της τεχνολογίας επικάλυψης ταινιών έχει γίνει η τάση ανάγκης και ανάπτυξης των φαρμακευτικών επιχειρήσεων για τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων.

Πρώιμη χρήση σε υλικά σχηματισμού ταινιών με φιλμ, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλο αριθμό προϊόντων που χρησιμοποιούν HPMCυδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνηως υλικά μεμβράνης. Είναι ο καθαρισμόςHPMCΚυτταρίνη από χνούδι βαμβακιού ή ξύλο πολτό και διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου για να αντικατοπτρίζει την διόγκωση της αλκαλικής κυτταρίνης και στη συνέχεια με τη θεραπεία με χλωρομεθάνιο και προπυλενίου για να ληφθεί αιθέρα υδροξυπροπυλ κυτταρίνης μεθυλοχυλίουHPMC, το προϊόν για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών μετά από ξήρανση, συντριβή, συσκευασία. Γενικά, χρησιμοποιείται ως χαμηλού ιξώδους HPMC ωςταινίαυλικό επικάλυψης και διάλυμα 2% ~ 10% χρησιμοποιείται ως διάλυμα επικάλυψης. Το μειονέκτημα είναι ότι το ιξώδες είναι πολύ μεγάλο και η επέκταση είναι πολύ ισχυρή.

Η δεύτερη γενιά υλικού σχηματισμού φιλμ είναι πολυβινυλική αλκοόλη (PVA). Η πολυβινυλική αλκοόλη σχηματίζεται από αλκοολική ανάλυση πολυβινυλεστέρας. Οι μονάδες επανάληψης βινυλικής αλκοόλ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αντιδραστήρια επειδή δεν πληρούν την ποσότητα και την καθαρότητα που απαιτούνται για τον πολυμερισμό. Στη μεθανόλη, την αιθανόλη ή την αιθανόλη και το αναμειγμένο διάλυμα οξικού μεθυλεστέρα με αλκαλικό μέταλλο ή ανόργανο οξύ ως καταλύτης, η υδρόλυση είναι γρήγορη.

Το PVA χρησιμοποιείται ευρέως στην επικάλυψη ταινιών. Επειδή είναι αδιάλυτο σε νερό σε θερμοκρασία δωματίου, είναι γενικά επικαλυμμένη με περίπου 20% διασπορά νερού. Η διαπερατότητα των υδρατμών και του οξυγόνου του PVA είναι χαμηλότερη από την HPMC και την EC, οπότε η ικανότητα αποκλεισμού των υδρατμών και του οξυγόνου είναι ισχυρότερη, η οποία μπορεί να προστατεύσει καλύτερα τον πυρήνα του τσιπ.

Ο πλαστικοποιητής αναφέρεται σε ένα υλικό που μπορεί να αυξήσει την πλαστικότητα των υλικών σχηματισμού φιλμ. Ορισμένα υλικά σχηματισμού φιλμ αλλάζουν τις φυσικές τους ιδιότητες μετά τη μείωση της θερμοκρασίας και η κινητικότητα των μακρομόρων τους γίνεται μικρότερη, καθιστώντας την επικάλυψη σκληρή και εύθραυστη, χωρίς την απαραίτητη ευελιξία και επομένως εύκολο να σπάσει. Προστέθηκε πλαστικοποιητής για τη μείωση της θερμοκρασίας μετάβασης από γυαλί (TG) και την αύξηση της ευελιξίας της επίστρωσης. Οι συνήθως χρησιμοποιούμενοι πλαστικοποιητές είναι άμορφα πολυμερή με σχετικά μεγάλο μοριακό βάρος και ισχυρή συγγένεια με υλικά σχηματισμού φιλμ. Ο αδιάλυτος πλαστικοποιητής βοηθά στη μείωση της διαπερατότητας της επίστρωσης, αυξάνοντας έτσι τη σταθερότητα του παρασκευάσματος.

Πιστεύεται γενικά ότι ο μηχανισμός του πλαστικοποιητή είναι ότι τα μόρια πλαστικοποιητή είναι ενσωματωμένα στην αλυσίδα πολυμερούς, η οποία εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό την αλληλεπίδραση μεταξύ των πολυμερών μορίων. Η αλληλεπίδραση είναι ευκολότερη όταν η αλληλεπίδραση πολυμερούς-πλαστικοποιητή είναι ισχυρότερη από την αλληλεπίδραση πολυμερούς-πλαστικοποιητή. Έτσι, αυξάνονται οι ευκαιρίες για την κίνηση των τμημάτων πολυμερών.

Η τρίτη γενιά υλικών σχηματισμού φιλμ είναι ο πλαστικοποιητής με χημική μέθοδο που μεταβλήθηκε στο πολυμερές που σχηματίζουν φιλμ

Για παράδειγμα, το καινοτόμο υλικό που σχηματίζεται μεμβράνη Kollicoat® IR που εισάγεται από το BASF είναι ότι το PEG είναι χημικά εμβολιασμένο στη μακρά αλυσίδα του πολυμερούς PVA χωρίς προσθήκη πλαστικοποιητή, έτσι ώστε να αποφεύγει τη μετανάστευση της λίμνης μετά την επίστρωση